MUSADDASLAR
1
Jonim o`rtarga ul o`tlug` chehra gulzori Xalil,
Oni ravshan aylagan gugird o`ti yonida nil,
Yo rab, ul husnu jamol avjida yuz ming oyu yil,
Ne jamolingg`a zavol o`lsun, ne husnungga badil,
Ey, jamoling loyazolu bebadal husnung jamil,
Oy yuzungdur ahsani taqvim uchun ravshan dalil.
Turfa ko`rkim, yuz uza ikki labing go`yo bo`lur,
Bir quyosh ikki Masihog`a qachon ma`vo bo`lur,
Ko`nglum ichra qoshlaringdin hayratim paydo bo`lur,
Kim qachon bu nav` bir qurbonda ikki yo bo`lur,
Zulfungiz hayronimenkim, yilda bir yaldo bo`lur,
Oyda kim ko`rdi iki yaldo tuni mundoq tavil?
Ul og`iz paydo emastur nuktae aytilmayin,
Bel dog`i mavjud emas borikbinliq qilmayin,
Ul ayon ermas adam sori nazar ochilmayin,
Bu yaqin bo`lmas vujud asbobidin ayrilmayin,
Og`zingu belingning asrorin kamohiy bilmayin,
Mushigofu xurdabinlar ichra tushti qolu qil.
Ko`zlaring bodomi hajridin bo`lub jismim saqim,
Chiqti jonim ey qaroko`z, baski hajring berdi biym,
Bu vasiyat qilmishamkim, mushfiqu yoru nadim
Na`shima ul ko`y tufrog`ini qilg`aylar harim,
Chun qaro bodom tobut uzra rasmedur qadim,
Ko`z janozam sori solkim, sensizin bo`ldum qatil.
Borakalloh, ey sabo, ahlan va sahlan marhabo,
Kim xabar ko`p berding ul gulchehradin qilmay ibo,
Vaslig`a chun yettimu ochti jamol ul dilrabo,
Uzlukum bordi fano yeliga andoqkim habo,
Ishq mahv etti meni, sen chiq arodin, ey sabo,
Li ma`allohning maqomida ne hojat Jabrail?
Nechakim sursun Masih anfosi jonparvar kalom,
Yoki jannat vasfida Idris qilsun ihtimom,
Charx bog`i birla jannat gulshanin qilmon maqom,
Kim manga holo banaqd, ey zodi sarvi xushxirom,
Sunbulungdur uqdayi ra`su yuzung mohi tamom,
Orazing Firdavsu qad to`biyu la`ling salsabil.
Ul parining chun erur qon to`kkali mohir ko`zi,
Ul sababdin har nafas yuz qatl etar zohir ko`zi,
Ey Navoiy, sehr birla chun bo`lur nozir ko`zi,
Bir nazarda o`lturur sen xastani sohir ko`zi,
Jon berur Lutfiyu qilmas bir nazar kofir ko`zi,
Toli`img`a, ohkim, usruk ekach bo`ldi baxil.
2
Zulfu siymin jisming af`i ganji Qorun ustina,
Ganj uza sohir ko`zung af`ig`a afsun ustina,
Dardi ishqing ulki qo`ydi joni mahzun ustina,
Dedi, ko`rgach orazing ul qaddi mavzun ustina,
Ey, qading to`biyu jannat xaddi gulgun ustina,
Ko`rmadi davron seningdek oy gardun ustina.
Topti jon har dam o`lar holatda bu jismi zaif,
La`lidin jonbaxsh so`z ayturda ul sho`xi zarif,
Qoldi ko`zum tiyra, jismim xastavu jonim nahif,
Zulfu ko`zu la`li hajrig`a bo`la olmay harif.
Bo`ldi so`zum nozuku ko`nglim xushu tab`im latif,
Har qachon soldim nazar ul shakli mavzun ustina.
Kelsa Chin suratgari bir dam jamoling qoshig`a,
Jon fido qilg`ay hamul dam surating naqqoshig`a,
Loladur shirin labing, Farhodekim qon yoshig`a
G`arq o`lub, tushmish guzori hajr tog`u toshig`a,
Sarv aningdek qomating hayronidurkim, boshig`a
Qildi qushlar oshyon andoqki Majnun ustina.
Ko`z yo`lin, ey ishq, har soat to`la yosh aylama,
Ey ko`ngul, yoshimg`a pargolangni yo`ldosh aylama,
Ey ko`z, ashkimni sorig` yuzumga durposh aylama,
Yoshurun ishqim so`zin mashhuri avbosh aylama,
Har dam, ey ko`z yoshi, yuz ko`rmay, meni fosh aylama,
Davlatimdin ag`nading yillar chu oltun ustina.
Jubbayi sinjobing ichra vusla-vusla qoqumi,
Tug`di hijron shomida bir-bir saodat anjumi,
Bor qamar, aqrab demay, ishqing malomat qulzumi,
Orazing kofurida ul zulfi mushkin gajdumi,
Anbarin qoshing xamida xoldek ko`z mardumi,
Mushki tardin nuqtayi sulsiydurur nun ustina.
To ko`ngul saydig`a qo`ydi ul g`azoli Chin ko`ngul,
Bo`ldi sherafganlar a`zosi aro xunin ko`ngul,
Baski tortar har sanamdin bir jafo g`amgin ko`ngul,
Qildi javridin alarning tarki aqlu din ko`ngul,
Necha cheksun xo`blar ilgidin jafo miskin ko`ngul,
Munchamu ofat kelur bir qatrayi xun ustina?
Chun Navoiy ashki bahr o`ldi chekib ranju taab,
Kemalikdin ko`zlari ul bahr aro topti laqab,
Ko`zida, tong yo`q, agar tuttung maqom, ey no`shlab,
Chun kirar el kemaga qilmoq uchun ayshu tarab,
Gar vatan Lutfiy ko`zida tutmading, yo`qtur ajab,
Uy qo`pormog`lig` erur dushvor Jayhun ustina.