МАРСИЯИ ҲАЗРАТИ МАХДУМ 1. Ҳар дам аз анҷумани чарх ҷафое дигар аст,     Ҳар як аз анҷуми ӯ доғи балое дигар аст.      2.Рӯзу шабро, ки кабуд аст сияҳ ҷома дар ӯ,    Шаб азое дигару рӯз азое дигар аст. 3.Балки ҳар лаҳза азоест, ки аз дашти адам    Ҳар дам аз хайли аҷал гарди фаное дигар аст. 4.Ҳаст мотамкадаи даҳр, ки аз ҳар тарафаш     Дуди оҳи дигару нолаи вое дигар аст. 5.Оҳи ӯ ҳаст ба дил тирагӣ афзоянда,    Вои ӯ низ ба ҷон яъсфизое дигар аст. 6.Гули ин боғ, ки садпора зи мотамзадагист,    Ҳар яке сӯхтаи ҷома қабое дигар аст. 7.Оби ӯ заҳру ҳавояш мутааффин, чӣ аҷаб,    Ки дар ин марҳала ҳар рӯз вабое дигар аст. 8.Аҳли дил майл сӯи гулшани қудс ар доранд,    Ҳаст аз он рӯ, ки дар ӯ обу ҳавое дигар аст. 9.Назди арбоби яқин дори фано ҷое нест,    Ватани аслии ин тоифа ҷое дигар аст. 10.3-он сабаб масти маи ҷоми азал орифи Ҷом,      Сархуш аз дори фано сӯи Ватан кард хиром. 11.Эй ҳарими ҳарами қурби илоҳӣ ҷоят,      Тарафи ҷаннати Фирдавс, куҷо парвоят. 12.Чун шудӣ аз ҳарами мулк ба сайри малакут,      Буд дар анҷумани хайли малак ғавғоят. 13.Тӯтиёни ҳарами қудс ба дил муштоқат,      Булбулони чамани унс ба ҷон шайдоят. 14.Симёкори қазо меҳр дигар дод тулӯъ,      Чархро аз асари равшании симоят. 15.Нӯҳ фалак чархзанон омада бар атрофат,      Буда гӯё ба сари ҳар як аз он савдоят. 16.Шӯр дар олами арвоҳ бияфтод аз он,      Ки нависанд ба ҷон нуктаи руҳафзоят. 17.Руҳи ақтоб расиданд ба истиқболат,      Ҷони автод фитоданд ба хоки поят. 18.Даст бар даст рабуданд туро то ҷое,      Ки дар ин ғамкада ҳам хостӣ онро роят. 19.Ту шудӣ восили мақсуди ҳақиқию бимонд      То қиёмат ба ҷаҳон шевану вовайлоят. 20.Дар фироқи ту ғамин монд дили ғамзадагон,      Тира з-ин гӯшаи мотамзада мотамзадагон. 21.Ту бирафтию дили халқи ҷаҳон зор бимонд,        То қиёмат ба фироқи ту гирифтор бимонд. 22.3-оташи оҳи дили сӯхтагон то ба абад,      Дудҳо дар хуми ин гунбади даввор бимонд. 23.Аҳли тавҳид, ки бе муршиди комил гаштанд,      Садашон мушкили ҳалношуда дар кор бимонд. 24.Соликонро, ки камол аз ту расидӣ ба сулук,      Аҷзҳо дар равишу нуқс ба атвор бимонд. 25.Умароро, ки шудӣ машъали меҳр аз ту мунир,      Тира шуд машъалу то ҳашр шаби тор бимонд. 26.Сад халал раҳ ба дин ёфт, ки диндоронро,      Субҳа бишкасту ба каф риштаи зуннор бимонд. 27.Сирри Ҳақ рафт паси пардаи китмон, ки зи ашк,      Ба гиландудаи дар махзани асрор бимонд. 28.На ки сад хори алам дар дили аҳрор халид,      Ки дусад бори ситам бар тани аброр бимонд. 29.Толибонро равиши роҳи фано рафт зи даст,      Ҳар яке дар паси сад пардаи пиндор бимонд. 30.Чи тазалзул, ки зи фавти ту дар айём афтод,      3-он тазалзул чи халалҳо, ки дар ислом афтод. 31.3-ин азо дар ҳама олам на гадо монд, на шоҳ,      Ки кашиданд ба суги ту дусад нолаву оҳ. 32.Абрсон, гирякунон, наъразанон соя фиканд      Бар сари наъши ту хуршеди карам зилли Илоҳ. 33.Гар муяссар шудияш наъш кашидӣ бар дӯш      Чун мани сӯхтадил, ҷониби мадфан ҳама роҳ. 34.Шаҳриёрони ҷаҳон чок зада ҷома ба тан,      Пеши тобути ту пӯянда ба аҳволи табоҳ. 35.Сарбаландони замон дар таҳи наъшат шудааст      Ҳама гирёну кашон, бори ту бо пушти дутоҳ. 36.Шуда ҳар пояи маҳди ту ба дӯши як қутб,      Лек ҳар чор шуда нудбагару «во асафо!» 37.Оламеро ба сӯи олами дигар бурданд      Натавон ҷуз ба чунин боркашонӣ огоҳ. 38.Чазаъӣ акбарӣ афтод, ки бо ин ҳама чашм      Чархи гардун натавонист, бад-он сӯй нигоҳ. 39.Гарчи шоми ту шуд аз нур чу маҳтоб сафед,      Ҳеч кас лек надидаст чунон рӯзи сиёҳ. 40.Ба намозат, ки ҳазорон зи башар пайвастанд,      Сад ҳазорон зи малоик ба ҳаво саф бастанд. 41.Ҳама бурданд ба афғону дили чок туро,      Ҷой карданд, чу ганҷе ба дили хок туро. 42.Хайли арбоби иродат ҳамаро чок ба дил,      Ҳар яке хост кашидан ба дили чок туро. 43.Сари покони ҷаҳон будӣ, аз он Эзиди пок      Пок оварду дигар бурд ҳамон пок туро. 44.Ғарқаи баҳри висоле, ки ба чашми ҳиммат      Равза чун гулшану тӯбист зи хошок туро. 45.Рӯҳи покат чу ба болои нӯҳум чарх шитофт,      3-ин ки тан зери замин рафт куҷо бок туро? 46.Ҳама покони ҷаҳонро ба тани пок расид,      Он чи бар пайкари пок омад аз афлок туро. 47.Чун ту ганҷе, ки фалак дошт ниҳон кард ба хок,       На паи ҳифз, ки аз ғояти имсок туро. 48.Ақли кулл будӣ аз идроки маонӣ з-он рӯ,      Натавонад, ки тааққул кунад идрок туро. 49.Қисми ёрон зи ту гар зорию ғамнокӣ шуд,      Лек зоре набувад чун мани ғамнок туро. 50.Зада саф хайли малоик, ки барояд Махдум,      Мухлисонро макун аз дидани рӯят маҳрум. 51.Дӯстон, дар ҳама фан нодираи олам ку?      Афзалу аълами авлоди банӣ одам ку? 52.Дар биёбони таманно-ш халоиқ мурданд,      Ба давои ҳама он Хизри Масиҳодам ку? 53.Дили асҳоб шуд аз теғи фирокаш сад захм,                                               Он, ки будӣ ба ҳама хулқи хушаш марҳам ку? 54.Ҳуҷра холию парешон шуда авроқу кутуб,                                         Соҳиби ҳуҷра куҷо, нозими онҳо ҳам ку? 55.Дар саро нест ба ҷуз худкушии ғамзадагон,                                                 Он, ки таскин диҳад инрову хӯрад шон ғам ку? 56.Хома рӯ карда сияҳ, синаи худро зада чок,      Ки худованди ман он, бар уламо аълам ку? 57.Дар Хуросон натавон гуфт, ки кас хуррам нест,      Кас, ки дар рӯи замин ёфт шавад, хуррам ку? 58.На ки дар хонақаҳи зуҳд фитод ин мотам,      Дар хароботи фано низ ба ҷуз мотам ку? 59.Гузарондан ба фано аҳд кунам боқии умр,      К-андар ин дайри кӯҳан аҳди бақо маҳкам ку? 60.Ишқбозон зи ғам оташ ба дил афрӯхтаанд,      Ҷонгудозон ҳам аз ин оташи дил сӯхтаанд.   61.Эй, ки дар пеш гирифтӣ сафари дуру дароз,      Ки бад-ин навъ сафар ҳар ки бишуд, н-омад боз. 62.На ки аз нӯги қалам боз бубастӣ раҳи сеҳр,      Балки аз банди забон бурдӣ аз офоқ эъҷоз! 63.Нафаси қудсият аз кас натавон ёфт дигар,       Ваҳйро баъди набӣ з-он ки нашуд кас мумтоз. 64.Шоҳро монд ба ҷон з-оташи ҳиҷрони ту сӯз,      Бандаро дар дили садпора зи доғи ту гудоз. 65.На шаҳу банда ки то рӯзи қиёмат дар даҳр      Ҳар ки бошад, бувад аз мотами ту навҳа тироз. 66.Гарчи рӯ дар тутуқи васл нуҳуфтӣ, ки шавӣ,      То абад ҷилвакунон дар ҳарами иззату ноз. 67.Мадад аз рӯҳи пуранвори худат низ расон,      Ки харобанд зи ҳаҷри ту басе аҳли ниёз.      68.Ҳар ки сад қарн бимонад ба ҷаҳон, ҳам ба фусун,      Бирабояд ҷаҳонаш фалаки шӯъбадабоз. 69.Эй рафиқон, ҳамаро оқибати кор инаст,       Фикри анҷом касе беҳ, ки кунад аз оғоз. 70.Шоҳи маъниро гар сурате афтод чунин,      Бод то ҳашр шаҳи сурату маънӣ омин!

МАХДУМ ҲАЗАТ (ВАФОТИ)ГА МАРСИЯ 1. Ҳар дам осмон анжуманидан янги бир жафо келади,      унинг ҳар бир юлдузи янги бир балонинг доғидир. 2. Кундуз ва кеч унинг кийими кўк ва қорадир,     кечаси бошқа аза ва кундузи бошқа азадир. 3. Балки ҳар лаҳза йўқлик даштидан аза келади,     ҳар дам ажал гуруҳидан янги бир фано гарди келади. 4. Дунё бир мотамхонадирки, унинг ҳар тарафидан,     бошқа бир оҳнинг дуди ва бошқа нолаю вой келади. 5. Унинг оҳи дилга қоронғулик орттиради,      нолаю войи жонга янги қайғу солади. 6. Бу боғнинг гули мотамзадаликдан юз пора бўлди,     ҳар бирининг либоси куйган, бошқасининг эса тўни(куяди).   7. (Бу боғнинг) суви заҳар, ҳавоси бадбўй, не ажабки,     бу манзилда ҳар кун бошқа вабо бўлади. 8. Дил аҳллари поклик гулшани томон (кетмоқ) истадилар,     чунки у ерда оби ҳаво бошқачадир. 9. Эътиқод эгалари наздида бу ўткинчи дунё     жой эмас, бу тоифанинг асли жони бошқа ердадир. 10. Шу сабабли азал майининг масти жомлик ориф,      сархушлик билан фано саройидан (чиқиб) ватан томон кетди. 11. Эй илоҳий қурб маҳрамгоҳи ҳарамидан жой олган,       сенинг қизиқишинг жаннат боғи томон бўлармиди?! 12. Ер ҳарамидан малаклар мамлакатига сайр       қилганингда, малак гуруҳи анжуманига ғавғонг тушди. 13. Поклик ҳарами тўтилари сенга юракдан       муштоқлар, дўстлик чамани булбуллари сенга жондан шайдолар. 14. Қазо кимёгари бошқа қуёшни чиқарди,       (зероки) сиймойинг равшанлиги осмонга таъсир қилди. 15. Тўққиз фалак чарх уриб атрофингга келишди,       гўё ҳар бирининг бошида сенинг савдойинг бор эди. 16. Арвоҳлар оламига шунинг учун (ҳам) ғавғо тушдики,       руҳпарвар нозик фикрларингни жон билан ёзсинлар. 17. Қутблар руҳи истиқболингга келишди,       автодлар жони хоки пойингга йиғилишди. 18. Сени қўлма-қўл (қилиб) шундай бир жойга олиб боришдики,       бу ғам маконида ҳам у жойни хоҳлар эдинг. 19. Сен ҳақиқий мақсадга эришдинг,       (лекин) қиёматгача жаҳонда доду фарёдинг қолди. 20. Сенинг фироқингда ғамзадалар дили ғамгин қолди,       шунинг учун мотамзадалар мотамхонасининг бурчаклари зулматда қолди. 21. Сен кетдингу жаҳон халқининг дили зор қолди,       қиёматгача фироқингга гирифтор қолди. 22. То абад куйганлар дилининг оҳидан,        бу айланувчи гумбаз хумида тутунлар қолди. 23. Ҳақиқатга етишмоқчи бўлганлар комил муршидсиз қолди,       (уларнинг) юзларча мушкуллари ҳал бўлмай шундайин қолди. 24. Художўйлар сулукига сендан комиллик етишиб турар эди,       равишларида ожизлигу атворларида нуқсонлар қолди. 25. Сенинг нуринг олимлар учун дарс машъали бўлди,       машъал ўчди ва қиёмат кунигача кеча қоронғу қолди. 26. Динга юз халал етишди ва диндорларнинг       тасбеҳи синиб, кафтида зуннор ипи қолди. 27. Ҳақ сирри пинҳон пардасининг ортига яшириниб,       сирлар хазинаси кўз ёши лойи билан сувалиб қолди. 28. Наинки юз алам тикани эрклилар танига қадалди,       (балки) икки юз ситам юки яхшилар танида қолди. 29. Толиблар фано йўлининг равишини қўлдан.       бердилар, ҳар бири юз хаёл пардаси ортида қолди. 30. Сенинг вафотинг туфайли даврда не чоғлиқ зилзилалар рўй берди,        у зилзиладан исломга қанчалик халаллар етишди. 31. Бу азадан ҳамма оламда на гадо қолди, на шоҳ,       улар сенинг мотамингда икки юзлаб нолаву оҳ чекдилар. 32. Булутдек ўкириб, нола тортиб,        карам қуёши — илоҳ кўланкаси тобутинг устига соя ташлади. 33. Агар муяссар бўлса у ҳам наъшингни елкага олиб,       куйган мен каби мозоргача ҳамроҳ бўлар эди. 34. Жаҳон подшоҳлари тўнларини чок қилиб,       тобутинг олдида қаттиқ қайғу билан қадам ташладилар. 35. Жаҳон мағрурлари тобутинг остида паст бўлиб, ҳаммалари йиғлаб, сенинг юкингни букчайганича элтиб бордилар. 36. Тобутинг ҳар пояси бир улуғ зот (қутб) елкасида,       лекин тўрттовлари ҳам «афсус» дея дод солиб йиғладилар. 37. Бир оламни бошқа бир оламга олиб бориш,       бундайин огоҳ юк ташувчилардан бошқага мумкин эмас. 38. Улкан бетоқатлик юз бердики, шунча кўп кўзлар       билан ҳам айланувчи осмон ўша томонга қарай олмади. 39. Гарчи тунинг нур билан ойдиндек оппоқ эса-да,       лекин ҳеч ким бундай қора тунни кўрган эмас эди. 40. Намозингга минглаб кншилар тўпланди,       юз минглаб малаклар ҳавода саф тортдилар.   41. Ҳамма фиғон тортиб, дилини чок қилиб, сени олиб       бордилар, тупроқ кўксига хазинадек сени жойладилар. 42. Муридлар гуруҳидаги ҳамманинг дили чок,       ҳар бири сени шу чок бўлган дилига тортмоқчи бўлди. 43. Жаҳон покларининг бошлиғи эдинг, шунинг учун (ҳам) пок Тангри,        пок (қилиб) яратди сени-ю, яна пок олиб кетди. 44. Висол дарёсига чўмдинг, ҳиммат кўзида       сенга жаннат — гулхану туби (дарахти) бир хашакдек туюлади. 45. Сенинг пок   руҳинг тўққизинчи осмонга шошилди,       бинобарин, танинг ер остида қолса, сенга незарар? 46. Ҳамма жаҳон покларининг пок танига,       сенинг пок танингга осмондан етишган (нарсалар) етишди. 47. Фалак сен каби нодир хазинадан баҳра олиш учун эмас,       балки сени яхши сақлаш учун тупроққа яширди. 48. Маъноларни идрок этишликда сен ақли расо эдинг,       шунинг учун идрок сен ҳақингда ақл юрита олмайди. 49. Гарчи ёронлар қисмати сенга зорлнк ва (қайғунгда) ғамгинлик экан,       лекин мен ғамгиндек, бирор зор бўлмаса керак. 50. Улуғлар Махдум келадилар, деб саф тортишди,       мухлисларни юзингни кўришдан маҳрум қилма. 51.    Дўстлар, ҳамма фанда олам ягонаси қани?     одам болалари жинсидан энг афзали, энг сўзга чечани қани? 52.    Орзуси биёбоинда халойиқ ҳалок бўлди,          ҳамманинг давоси бўлган Масиҳо нафасли Хизр қани? 53.   Дўстларнинг дили фироқинг тиғидан юз яра бўлди,         яхши хулқи ҳаммага малҳам бўлган (одам) қани? 54.    Ҳужра бўш ва китоб варақлари тўзиб қолди,          ҳужра эгаси қани? Уларга қаровчи қани? 55.   Ғамзадалар бошида ўзини ўлдиришдан бошқа фикр йўқ.         уларга таскин берувчи ва буларга ғамкашлик қилувчи қанн? 56.    Қалам юзини қора қилиб, сийнасини чок айлаб,          олимлар олими, бўлган менинг эгам қани? (деб сўрамоқда). 57.   Хуросонда ҳеч кимни хурсанд деб бўлмайди,         ер юзида топилган кишининг хуррами қани? 58. Бу мотам фақат зоҳидлик хонақоҳига тушмади,       фонийлик дунёсида ҳам мотамдан бошқаси қани? 59. Қолган умрни фонийликда ўтказишга аҳд қилдим,       бу кўҳна дунёда боқийлик аҳдининг маҳкамлиги қани? 60. Ишқибозлар қайғудан дилга ўт солдилар,       жон фидо қилувчилар ҳам бу ғам ўтидан куйдилар. 61. Эй узундан-узоқ сафарга равона бўлган,      бу хилдаги сафарга кимки чиқди — яна қайтмади. 62. Наинки қалам учидаги сеҳрни яна боғладинг,       балки тил банди билан жаҳондан мўъжизани олиб кетдинг. 63. Пок нафасингни бошқа бирор кимсадан топиб  бўлмайди,       чунки пайғамбардан кейин ҳеч ким ваҳий билан имтиёз топмади. 64. Шоҳнинг жонида сенинг ҳижронинг ўтидан ёнғин қолди.       Қулларнинг юз пора дилида ғамингдан эриб сув бўлиш қолди. 65. На шоҳ, на қул, балки дунёда қиёмат кунигача,       ҳар ким турса, сенинг мотамингда фарёд қилади. 66. Гарчи юзингни васл пардаси билан яширсанг-да,       иззат ва ноз ҳарамида то абад жилва қилгайсан. 67. Нурларга тўла руҳингдан мадад етказгайсан,       чунки сендан жудоликда кўп эътиқод эгалари харобдирлар. 68. Жаҳонда юз қарн (аср) яшаган кимсани ҳам афсун билан      ўйин кўрсатувчи фалак жаҳондан узиб олади. 69. Эй рафиқлар, ҳамманинг иши оқибати шундайдир,       охирнинг фикрини бошдан қилиш яхшидир. 70. Маъно шоҳининг сурати агар шундай бўлса,       қиёматгача сурат билан маъно шоҳига омин бўлгай!