МУНДАРИЖА
Ғазаллар
1-100
Зиҳи зуҳури жамолинг қуёш киби пайдоИлоҳо, амрингга маъмур етти торами аъло
Зиҳи эл ниҳони санга ошкоро
Зиҳи буроқинг изи ҳажру сайр барқ осо
Бедилинг хайли расули сенсен аларға дилрабо
Чу дарду балони жаҳонга урди сало
Ҳар жафо қилсанг тузармен, қилмасанг доғи вафо
Маҳвашо, сарвқадо, лоларуҳо, сиймтано
Ёр жавлонгаҳидин келди сабо
Эй жамолинг жилваси миръоти инсу жон аро
Ёраб, ўлган чоғда жоним жисми вайрондин жудо
Гул узра хатти мушкин бирла то қилдинг рақам пайдо
Кўзумдин ашк тугандию бўлди қон пайдо
Гулбарг уза қилмишсен то сабзаи тар пайдо
Тушта кўрдум ёрни хандон рақибин ўтруда.
Ҳилъатин айлабтур ул шўхи сийминбар қаро
Тифллар тошики жисмим қилди сартосар қаро
Ҳўбларда меҳр йўқ, чун меҳр йўқ ул моҳда
Телба кўнглум ёраси ҳадсиз тани урён аро
Кирса ул гул хирмани ағёр ила гулзор аро
Соҳиредур ул кўз аммо холи ҳинду остида
Соқиё, нақди ҳаётим жавҳаридур жон аро
Демаки кирди ўқи қатл вақти қоним аро
Доғларким ўртади ул ой ғами озорида
Миръоти ҳуснунг тийрадур бу оҳи дард олуд аро
Жонда қўйдум чирмағон мактубини ҳижрон аро
Саводи холи анинг лаъли рухпарвар аро
Килк эрур жисмимки, тил бўлмиш демакдин лол анга
Ул пари пайкарки ҳайрон бўлмиш инсу жон анга
Эй кўнгул, телбарадинг, эмди не тадбир сенга
Баҳона қатлимадур ишқдин фасона сенга
Ҳажрдин ҳар нечаким бўлди кўнгул зор менга
Буким қолибдур ул ой ҳажрида ҳаёт менга
Чоғирға тушгали йўқтур қарору ҳоб менга
Ул малоҳат ганжи ҳажрида бузуғ маскан менга
Нечаким куяр ишқ аро жон менга
Давр эл соғарини қилди майи ноб тўла
Ишқ айлади юз оқилу фарзонани расво
Кўзунгга тани нотавоним фидо
Ул ой бу хаста била ёрму экин оё?
Дарди ҳажримға ул ики лаъли хандондур даво
Фиғонки, ҳажрдин англаб укуш алам бизга
Кимса ҳаргиз кўрмади чун аҳли даврондин вафо
Ўтга солғил сарвини ул қадди мавзун бўлмаса
Даҳр боғи аро кўп истамагил айшу тараб
Ёр оғиз очмасқа дардим сўрғали топтим сабаб
Шаҳд ила ошифта гул баргидурур ул икки лаб
Эй фироқингдин менга ғам рўзию меҳнат насиб
Нечаким кўнглумда бор ул дилрабонинг ёди кўб
Субҳи давлат юзунг, эй тавсани гардун, сенга ашҳаб
Сочинг қаронғу тун, эй сарвқади ширин лаб
Кимса ёри бирла хуштур ғам дейишиб мунграшиб
Бўлмайин ҳусн кўнгул топмади ишқ ичра тараб
Қачон мактабқа ул моҳи муаддаб
Ўртанурмен, кўнглига андин асар бўлғайму деб
Ўртаса ишқ мени сўрма сабаб
Ёр гулгун тўн енгинму юзга айлабтур ҳижоб
Раҳм этар кофир кўзунг ул зулф юзда чирмалиб
Топмиш ул юз қатра-қатра хайдин ўзга обу тоб
Ажаб йўқ ўлса қаро зулф оразингга ниқоб
Паридек улки эрур шўҳлар аро маҳжуб
Гулруҳи раъно қадим чун боғ тавф айлар бориб
Оғзининг сирри менга маълум агар эрмас не айб
Куйсалар Фарҳоду Мажнун ишқдин афсона деб
Икки рухсоринг эрур ҳўбу хатинг ҳам марғуб
Ҳақ ўзин қилди муҳиб сен ойни маҳбуб, эй ҳабиб
Чобуким рахш уза ҳижрон йўлида пўя қилиб
Тун оқшом келди кулбам сари ул гулруҳ шитоб айлаб
Тиғ ила хоки танимни ҳар тараф ёрдинг келиб
Гул чоғи ҳар гулга бир булбул тараннум кўргузуб
Дам-бадам жоми тараб ғайр ила ул моҳ чекиб
Чун бағир захмлари бутмади пайванд қилиб
Чун кулар ёни сўкилган жисми зоримни кўруб
Ул пари кўнглум қушин сайд этти зулфин дом этиб
Ун чекармен ишқ аро бир наргиси жоду кўруб
Не махласим бор анинг ишқидин канора қилиб
Борди кўнглум ҳуши ишқинг ўтидин ахгар топиб
Ул ой қасдима тиғи паррон чекиб
Аввал иста манзили амну ҳарифи сода топ
Зулфу юзу сунбулунгни гул уза тарқатма кўп
Жаҳон аруси била суҳбат айлама рағбат
Қайди зулфини чу ёр айлади занжири иродат
Шўҳ ики ғизолингни ноз уйқусидин уйғот
Лаъл эмас ширин лабингким жон топар андин ҳаёт
Бошим чу гарду кўзум кўр сенсиз ўлмади бот
Тийраю афсурда биз, эй ишқ тарқатғон булут
Қилди душман раҳм баским, қилди жавр изҳор дўст
Тутти кўк фирузагун жомини шингарфи булут
Бодаю ишқинг кўруб топти бузуғ кўнглум шикаст
Яна солди ҳажр ҳам, тан ҳам, кўнгул ҳам жонга ўт
Оҳким, олди қариған чоғда кўнглум бир йигит
Жон фараҳ топти лабинг жавҳари бўлгач анга қут
Эй сабо, ҳолим бориб сарви хиромонимға айт
Танимға берди жон ул наҳли қомат
Ғаминг қаттиғлиғин қилсам ҳикоят
Чун қўюб кетгунг жаҳон мулкин, мусаҳҳар бўлди, тут
Соқиё, ҳижрон тунидур бода тут
Бир мақоми амни топ, анда бурун ором тут
Заъф кўргилким танимни элтибон айларга қут
Ваҳки, лаълинг қилди бағрим таҳ-батаҳ қон оқибат
101-200
Ғам юкидин чангдек қаддим ҳам эттинг оқибат
Ҳабиб ғайр ила май ичти, эй кўнгул, қон ют
Эй кўнгул, дедимки, айлаб азм жононимға ет
Эй насими субҳ, аҳволим дилоромимға айт
Етилмиш, оллоҳ-оллоҳ, не қомат ул қомат
Ишқи солди хонумоним ичра ўт
Замона эрур чун маҳалли ҳаводис
Кўнгулда зулм била қилма юз бино иҳдос
Менинг мажнунлуғумға ишқу савдо гар эрур боис
Ваъдаи васлидин этса ул сўзи ширин ҳадис
Зиҳи бошинг уза ва-ш-шамс зеваридин тож
Эй гадойинг оллида муҳтож аҳли тахту тож
Чарх изинг гардига қилди кавкаби сайёр харж
Майи лаълингға гўёким ҳаёти жон эрур мамзуж
Наргис ул кўздин эмас, эй боғбон, боқиб кўз оч
Кўнглумга айла лаъли шакарханд ила илож
Гириҳ-гириҳ чу тугарсен етар аёғингга соч
Қўйди юз шоми ажал зулфин паришон айлагач
Етишса ишқ аро юз меҳнату бало, қадаҳ ич
Кўруб дардим тараҳҳум қилмадинг ҳеч
Бу чаманким, тўкулур шом гул очилса сабоҳ
Субҳ дайр ичра муғанний уйла тузди шадди руҳ
Жонима еткурди ул лаъли равон осо фараҳ
Бўлса бўлғай сарвқадлар ичра бир гулрў малиҳ.
Фано тариқида ҳар кимки ҳосил этти русух.
Фироқ ўтики бало оғзидур анга манфах.
Хатинг сипоҳи чу чиқти нечукки мўру малах
Хужаста тонгки очиб ул бути гулруҳ.
Садқанг бўлубон урмоқ бу гунбази ахзар чарх
Мени ҳавосида девона айлади ул шўх
Сочингки ювур чоғида борди бир тараф ҳар шох
Эй жамолинг меҳридин равшан азалдин то абад
Чу солик айлар эса азми водийи тавҳид
Ситам эрмас эдиким, айладинг кўнглумни юз парканд
Гар кўнгулни айласа ул қотили хунхора сайд
Мендин эл ҳар сўз деса бовар қилур ул сарв қад
Қайда қилгай соядек мен телбаи хокини банд
Эй юзунг шамъию зулфунг дудидин тарки хирад
Бўлди кўнглум шод топқач тиғидин кўксум кушод
Буки ҳар ёндин кўкартибдур юзумни кожи дард
Ёр васлидин узуб эрдим мени шайдо умид
Иўқ менга юз йилда ул маҳвашқа бир сўз дерга ҳад
Ваҳки, ҳам хушумни афзун қилмади афсуну панд
Ваҳки, ҳар соат бўлурмен васлидин етгач навид
Нолонмен очар бўлса юз ул ҳури паризод
Чекар ун кўнглум урсанг тиғи бедод
Кўнгул ҳароратин англатти оҳи дардолуд
Қадинг деб сарвни жон бўлса хурсанд.
Тўш-тўшумдин душману йўқ дўстдин қатъо умид
Гарчи ёр этмади ҳаргиз мени ношодни ёд
Унутмағилки то ҳажр этти бедод.
Йўлида жон бердим, ўтти кўрмайин жонон, не суд
Эй сочинг занжирининг савдосиға мажнун хирад
Уйла ҳижрон тошлари ёғдурди чархи тез гард
Қазо не ҳукмки айлар жаҳонға дур нофиз
Кўнглум зрур ул ғунчаи сароб ила мултаз
Зиҳи мазоҳир аро меҳри оразингдин нур
Сариғ коғазмудурким сўзи ҳажрим айладим таҳрир
Тийра шомим ичраким барқи балолар чоқилур
Кечаким зулфунг хаёли кўнглум ичра айланур.
Васлидин чун мултафит кўпрак бўлур фурқатда ёр
Заъфлиқ жисмим қачон нозик танингга чирманур
То бузуғ кўнглум аро зулфунг хаёли айланур
Эй кўнгул, душманлар анча макр ила фан қилдилар
Тўрт ранги мухталифдин хуллаким жонон кияр
Кимки онинг бир малак сиймо париваш ёри бор
Холу хаттидинки ҳар бирнинг бир ўзга ҳоли бор
Икки гул вақти доғи икки қуёш давронидур
Кофиреким, сен киби рухсори оташноки бор
Ичгали гулранг май наргис масаллик жоми бор
Сарвдин гул бутмаса, қад узра рухсори недур?
Ҳар гадоеким жаҳонда бир мувофиқ ёри бор
Ҳар кишиким бир сўз ул бадмеҳрдин таҳрири бор
Қайси бир кўкнинг юзунгдек меҳри олам тоби бор?!
Хаста кўнглумнингки зулфунг шомида ороми бор
Буким кўнгулнинг ул ойсиз не саъб ҳолати бор
Куфрдин зуннорлар гар турраси тобинда бор
Рангсиз холинг жамолинг хонида, эй сиймбар
Ошкоро юз тугон гарчи тани зоримда бор
Гул юзунг ҳажринда чиқса ўтлук оҳим гоҳлар
Кўк бинафшазорини анжум чу наргисзор этар
Икки зулфунг хаста кўнглумга қоронғу кечалар
Не ажаб, ҳар ён мени Мажнун бошида ёралар
Хатту юзунг ҳажрида кўзким булут монандидур
Осилмамиш қулоғингдин юз узра гавҳарлар.
Бошимға кўйида ҳар дам ғулув қилур итлар
Кеча бадмаст ўлғанимдин инфиъолим бордур
Қатлима тиғ ўлғаликим чарх иши озордур
Товушеким уй тошидин келса дермен бағри тошимдур
Кимки олам боғида бир сарвигулрухсори бор.
Суда юзунгму акси ё чашма аро париймудур
Туррангки тоби юзда ўтумға василадур
Қайси тўби жилваси сарви хиромонингча бор
Яна сенсиз оҳим ўти шўълазандур
То турраси торида ҳар сори туганлардур
Кўз қонидин дема этагим лолавордур
Ҳарорат жонима ул оташин лаъл ахгариндиндур
Бу тийраи қотилки, оти ҳажр тунидур
Қилғали азми сафар улким менга дилхоҳдур
Ложуварди қошинг узра зарварақ тобонмудур
201-300
Икки кўзумки, дарду бало жўйборидур
Жонға йўқ кўнглумдину кўнглумда йўқ жондин хабар
Қуёш юзида хатинг сабзасиға маскандур
Шиканж туррасидинким гириҳ ёзилмайдур
Биров ғами яна кўнглумга қўзғолон соладур
Қасрининг ҳар кунгури узра бало тошимудур
Шамъ ул ой ҳажрида ҳар тун куймаким огоҳидур
Ул ўтлуғ чеҳраға зарбафт хилъат не ярошибдур.
Лаъли шавқидин кўзу кўнглумда ашку оҳдур
Дуд янглиғ дема кўнглум оҳи дард олудидур
Ул қуёштин айру ўртанган ичимда қайғудур.
Чиқмаса жонон ғаму андуҳдин жоним чиқар.
Кўзда су, кўнгул аро ўт, не кўрарсен охир
Фурқат ичра шарбати лаълинг висоли кам бўлур
Музтариб кўнглум аро ул юз хаёли айланур
Нетиб туз этай қадким, жисмимда шиканлардур
Юзунгдек қамар йўқтур, қадингдек шажар йўқтур.
Кўзунг сарфитнаи олам тушубтур .
Яна ҳамдамим шўълаи ғам бўлубтур
Зулфунг устида гажак қуллоблар тақлидидур.
Қачонким май ичарға боданўшим изтироб айлар
Ҳар гаҳки қадаҳ нўшум майли майи ноб айлар
Эй сабо, шарҳ айла аввал дилситонимдин.
Қосидеким, еткурур кўнглумга жонондин хабар
Куйди бағирки қолмади ашкда қонидин асар
Ҳажр аро қолмишмен, эй соқий, лаболаб жом бер
Зулфунг очилиб орази дилжў била ўйнар
Бизга жаҳон боғидин ул сарвигуландом етар
Ҳуш чун май базми ичра дилситонимдин кетар
Тилаб юзунгни кўнгул ҳажрдин фароғ истар
Боғ атри чу насими гулу шамшод берур
Қаю тарафки қуёш янглиғ ул нигор борур.
Хатти то бош чекти кўнглин май била хушҳол этар
Оҳим ғамингда гунбади ахзарни куйдурур
Кўнглум ўтин зоҳир этсам барча олам ўртанур
Кеча ҳар кавкаб кўрунгач, ёдима ойим келур
Кундуз ул хуршиди рахшондин кўзумда ёш эрур
Жунун салосилидин бўлди жисми зори ҳақир
Ҳўблар тиғи етишмасдин бурун бу зор ўлар
Гулни найлай, хотир ул рухсори гулгун соридур
Чун мени мажнун бошин атфол тоши синдурур
Белу оғзини кўрар кўрмаста чун пинҳон эрур
Кўнглума ҳажрингда жаннат гулшани зиндон эрур
Дилбаро, сендин бу ғамким менда бордур, кимда
Ул саводи хатмудур ё сабзаи жаннатмудур
Яна сенсизин мунисим ғам бўлубтур
Бағримни тиғи ҳажр ила пора қилдилар
Фиғонки, ёр вафо аҳлиға ситам қиладур
Эй жалолу раҳматингдин гар залилу гар муаззаз
Сарв янглиғ жилва қилсанг ноз ила, эй сарвноз
Шахсуворим тавсани айларму оё пўя тез
Чу нома чирмадим ёзиб юзунг васфида шавқ ангез
Бас эттим ашкфишонлиғ, чу зоҳир эттинг юз
Сарвқадлар агар биру, гар юз
Қилур пайконларинг қатлим ўтин тез
Кўрунур оташин лаълинг дилафрўз
Не айб жон менга беҳол бўлса жононсиз
Қуш кетурди номангу кўнглумни қилди шўълахез
Онсиз ўлмоқ эрур ўлмоқ жонсиз
Эй шикибу сабр бир кун худ менга ёр эрдингиз
Нозанинлар, бенаволарга тараҳҳум айлангиз
Рози эрмасмен кўнгул чокини пайванд этсангиз
Дўстлар, аҳли замондин меҳр умиди тутмангиз
Мени бир нома бирла дилбарим ёд этмади ҳаргиз
Кўнглум олди ёр чун юзига боқиб турди кўз
Дўстлар, олам элига ёру ҳамдам бўлмангиз
Менга ул кўзи қаро деди чучук чиндин сўз
Бўлди шому жонга ул ой ҳажридин қайғу ҳануз
Чун қўярмен, ул жаҳон оройиши базмига юз
Эй муғанний, чун ниҳон розим билурсен соз туз
Сенга хўйдин тоза бўлмиш обиҳайвон бирла юз
Ул пари кўйида мен девонани банд айлангиз
Ёпилмас гар менга қонлиғ судин кўз
Ишқ юки айлади торами аълони кўж
Жуд эмас кўп базл учун кўп мол қилмоғлиғ ҳавас
Боғ аро не сарв этармен орзу не гул ҳавас
Жонға лаълинг майи жомидур мултамас
Кўйи тоши бошима хайф айласам уйқу ҳавас
Кўнгул ҳар тун фароғ истаб бало тошини ёстанмас
Менга бир сарви гулруҳ бўлди мунис
Бизга даврон боғидин бир сарви гулруҳсор бас
Гулгун май ичиб сунбули чун гулга ёпилмас
Жонға лаълингдин бир ўпмакдур қиёса илтимос
Тонг эмас гар чин юзинда қаҳрдин мавжуд эмас
Гар менингдур ёр лўли бўлса, шоҳ этмон ҳавас
Мени мен истаган ўз суҳбатиға аржуманд этмас.
Йўқ тамаъ ағёрдин гар душман эрмас ёр бас
Ишқ аро эйким, фироқ ўтига куйдунг, ғам эмас
Зулфидур кўнглумда ҳар дам, оҳ чекмак суд эмас
Чок этиб кўнглумни очилсун демак осон эмас
Кўнглум ичра дарду ғам аввалгиларга ўхшамас
Ҳар неча куйсам, ул ой меҳримни пайдо айламас
Лабингдин айру бағир лахт-лахт қонму эмас
Гулшани иқболи хори меҳнатиға арзимас
Қилдинг офат барқидин жонимға ўт ёқмоқ ҳавас
Хўблар минг бўлсалар, мен хастага бир ёр бас
Олам ичра менга ул ҳури малаксиймо бас.
Ғамзангға киши наззора қилмас
Қилмон ул бебок кесган наълни ўпмак ҳавас
Бизга ул маҳваш тилию кўнгли бирла ёр эмас
301-400
Нигорим дардима наззора қилмас.
Биров анинг лаби жонбахшидин нишон бермас
Даҳрдин меҳру вафо қилма ҳавас
Зиҳи отинг била малойик ичра хуруш.
Қўймади шоми ҳуморим тийраликдин ақлу хуш
Шомким тун пардасидин истади ихфо қуёш
Ҳусн боғи ичра қаддинг сарв бўлмоғлиққа туш
Ул париваш одамивашлиғлар айлаб қилди хаш
Ёрким ёғлиғ била кўксум яросин боғламиш
Меҳр эмас, гардун юзунг ҳижронидин доғ ўртамиш
Ишқ ичинда жуз ўлум мушкилки бўлғай бизга иш
Зулфиға ҳар ён гириҳ тушган эрур бас турфа иш
Қўнглума келмас хазони боғ аро норанж хаш
Сабзаи хат оразинг боғини хазро айламиш
Оразин кўрдум ниҳон, ашк айлади, сирримни фош
Ҳусн девони уза матлаъдур ул пайваста қош.
Донаи холи лабинг кўнглум қушин ром айламиш
Лабинг бу хастаға невчун такаллум этмади иш.
Ёзуқсиз, журмсиз бедод этар фош
Ул гулеким, базмида зоғу зағон қилгай хуруш
Суроҳи то майи лаълинг висоли орзу қилмиш
Не ҳам қошлардурурким, ҳасрати қаддимни ё қилмиш
Ҳилъатинму қилмиш ул гулрўйи сийминбар бинафш
Шабистонимда жон ичра юзунг акси чароғ ўлмиш
Латофатда юзунг ҳам гул эмиш, ҳам гулистон эрмиш.
Қилғали кийган либосин ул бути зебо бинафш..
Дедим ул пайконни лаъл этган юрак қони эмиш
Неча оҳ урсам, ўлур кўздин бағри хуноби фош
Менга эмди сарв ила гул муддаоси қолмамиш.
Оразинг ҳижронида келмас менга гулзор хуш.
Хуши йўқ кўнглум жунун даштида бир шайдо эмиш
Майки лаълидин томизди ул нигори боданўш
Мени ишқ ичра деган оқилу фарзона эмиш
Тузмагай эрди қазо бу жисми вайронимни кош
Лаъли ишқ аҳлидин онча ғорати жон айламиш
Ошиқ ўлдум билмадим, ёр ўзгаларга ёр эмиш
Жавза кўйидин доғи ул чеҳра жамил эрмиш
Бизнинг шайдо кўнгул бечора бўлмиш.
Ҳар кун ақшомга ҳажрингда менга зорлиғ иш.
Дўстлар, кўнглумни васл уммиди беҳол айламиш.
Бировки даҳр сори зоҳир айлади ихлос
Ҳусн оятики келди юзунг қиссасида нас
Май мени қилди риёйи порсолиғдин халос
Қатл учун элга чу таъмим ила бердинг танқис
Қила олғанча риё аҳлидин этгил эъроз
Истасам бўсе лабидин жон тилар жонон эваз
Оразингдур офтоби олам ородин ғараз
Эй, тилаб лаълинг майидин руҳума осор файз
Гар будур қомати раъно била зебо ораз
Десангки фақр тариқини айлайин мазбут
Қилди ботил меҳрдин ҳар неча қилди ёр шарт
Рухсор ила лабингдин этар кўнглум инбисот
Холларинг нуқтасидин тобти зеб ул турфа хат
Юзунг ойидаким, бош чекти ҳар ёндин муанбар хат
Қилса бўлмас оҳу афғондин мени шайдони забт
Не нутқи дилкаш эрур, ваҳ, не дилрабо алфоз
Лабингдин бўлди бу маҳжур маҳзуз
Меҳр ила гар келди чарх айвони рифъатдин манеъ
Иззат тамаъ ким айласа тарк этмайин тамаъ.
Қизил кўнглак енгин оразға ёпсанг важҳи йўқ воқеъ
Қилди уқор ўтоғасин ул қотили шижоъ
Лабларингдин ҳар нафас жонни тилармен мунтафиъ
Кўруб оразинг йиғласам йўқ бадиъ
Ҳажр ўтидин шом агар мендек эмас беҳоб шамъ
Ул қуёштин топти бу оқшом бизинг кошона шамъ
Торттим ранжи хумор айлаб майи аҳмар тамаъ
Истамассен хотири ушшоқ ҳайронингни жамъ
Зиҳи буроқинг изидин қамар узорида доғ
Гарчи йўқтур лолазори ашкима пайдо қароғ
Оҳ ўти бирла юзунг ҳажрида қилсам гашти боғ
Заиф жисмим аро бир-бирининг устига доғ
Баски қўйдунг кўксума кўнглумни олған чоғ доғ
Заҳри ҳижронинг чу айшим жомини қилди ачиғ
Ончаким ул ғамза сурди кўргузуб бедод тиғ
Кўзунгки куфр ила юз динга солди вайронлиғ
Парини ким деса ул меҳри ховари янглиғ
Тоғ ошиқлиқ юкидин хам бўлурга йўқ хилоф
Ғамзадин кўп тийғ урдунг айлабон кўксум шигоф
Оразинг хуршиди келди ахтари буржи шараф
Бода хуштур гар ҳарифим бўлса бир ёри зариф
Новакинг токим эрур куйган кўнгулга мўътакиф
Қотил кўзунг атрофида мужгон чекибдур ўйла саф
Чок кўнглумни олиб дардини қилдинг тазъиф
Базм аро гар йўқ май била даф
Тонг йўқ урмоқ юз бу саргардони махзун ҳар тараф
Гар танимда зоҳир ўлмиш доғи ҳижрон ҳар тараф
Жоним ичра заъфдур юзлангали жонимға заъф
Жаҳон золи ҳам акр этар, ҳам нифоқ
Сипеҳр боғин нужум варди қилди ул навъким ҳаварнақ
Мени айлабтурур бир қотили паймоншикан ошиқ
Бир қатла бўлса эрди ул гулъузор ошиқ
Ашкдин жисмим биносин қўймади обод ишқ
Сенга не ғам мен киби мажнуни шайдодин йироқ
Чеҳра гулгун сафҳасиға қилдинг афшон зарварақ
То мени меҳнат тунига мубтало қилди фироқ
Ҳажр аро захминг киби бўлмас менга кам иштиёқ
Солса партав том уза чиққанда рухсори очуқ
Эй, каломи жонфизоинг лаъли жондин яхшироқ
Ашкдин бўлди қарорған кулбайи вайроним оқ
Мушкил иштур уйда бир ғойибни ҳар дам йўқламоқ
401-500
Ул париваш муддаийға меҳрибондур, бизга йўқ
Демангиз аҳбобким, қилмасмусен бас йиғламоқ
Кўнглум бўлур ғаминг туни ҳар лаҳза қайғулуқ
Биров жисмига отса ул сиймтан ўқ
Кимки васли ичра ёқсанг шамъ улфат, эй рафиқ
Санойи зотинг ичра топиб ажз аҳли идрок
Қолибмен заъфдин баским, ул ой отти менга новак
Ҳажрким ҳар дам мени беваҳму бок айлар ҳалок
Тиғи ишқингдин кўнгул ҳар ён оғиздек бўлди чок
Ёр бўлмиш ўртада ҳижрон тариқин солғудек
Оғзиким сўзда Масиҳодек қилур элни тирик
Буки кўксум чоки тиккан игнадин бўлди тўшук
Эй тани хоки хаданггингга нишон бўлғон кесак
Хони васлингдин агар бўлмас муяссар бар емак
То елак савсани айлабсену гулгун терлик
Суд қилмас этагингни илигимдин чекмак
Ошиқ ўлдум панд берманг, чорам асбобин тузунг
Ўт урди жонима чун очти лаъли оташнок
Лабинг хаёлидаким, чок эрур менга кўнглак
Гулшан ичра йўқтур оромим, дилоромим керак
Кимга бир мажлисда оҳу дард ила сўзе керак
Қочинг ул кўздин ангаким, ул лаби хандон керак
Хастадур жоним менинг, то борди жононим менинг
Ичмадинг май, то бурунроқ бизни расво қилмадинг
Неча бўлғай захмлиқ кўнглумни маҳзун айламак
Айтмонким, лаъли жонбахшинг эрур жондин чучук
Не осиғ оҳим ўти равшан зулолинг кунидек
Тили гавҳаркашдурур ҳар ён саҳоби пилранг
Айлади муғбача дайр ичра мени масти маланг
Ул сариғ тўнлуғ эрур турганда таъзимга тик
Хароб қилмади онча мени майи гулранг
Ишқ келтурса ишим дайри фано азмида ўнг
Чун латофат кўзгуси бўлмиш сафо ичра ул энг
Ул пари бу телба бирла ошно бўлса не тонг
Субҳи иқболу саодат келди ул фархунда энг
Ҳажри тоби ичра ким кўрди бу жисми зордек
Қуюндек васли даштидин гар, эй Лайли, мени сурдунг
Зиҳи қути ҳаётим ҳажри муҳлик дардида ёдинг
Жон олурда жисми зор эрканни билмасму эдинг?
Боғ ичра чу гарм бўлди бозоринг
Хизр хаттинг сабзаси, ҳайвон суви йўши лабинг
Танға тошу қўлга тиш заҳмики солди телбалик.
Раҳм этиб, эй дўстлар, мажруҳ кўнглумни ёрин
Қайси андуҳ ўтиким куйган танимға урмадинг
Не хаёл эди янаким кўнгул қуши сайдини ҳавас айладинг
Ҳажрдин кўзумга оламни қаронғу айладинг
Сарвга раъно хироминг бирла бедод айладинг
Ё қошингға қатл учун зийнат фаровон айладинг
Ёраб, ул ойники эл кўнглига марғуб айладинг
Нил тортиб оразинг оройишин фан айладинг
Тийра қилмиш тун киби офоқни оҳим менинг
Айрил, эй заъф, эмди моҳи нотавонимдин менинг
Неча ул кўй итларига етгай озорим менинг
Қилса кўнглум чок тиғи заҳрипарварди анинг
Кўнгулки ҳажр туни қўймади қарорин анинг
Не ажаб сарви сиҳига инмаса бошинг сенинг
Қилмади васлингда бедод узра бедодинг сенинг
Ёр келса, дўстлар, оҳанги рафтор айламанг
Шоми ҳажрин кўрдунг, аммо зулм таркин тутмадинг
Яна ишқ ўтин хаста жонимға урдунг
Эй кўзу кўнглум, сиришку оҳдин тўфон қилинг
Оразинг гулдур, гул узра сабзаи тар кокулунг
Май била майхонанинг хиштин тош узра ҳал қилинг
Ишқ ўтидин қисматим дарду балому қилмадинг
Бир ўт эсаки манга журмсиз вафони кам эттинг
Дуди оҳимнинг қуюндек печ ила тобин кўрунг
Саманди ноз уза ул кофири балоға боқинг
Ваҳки, ўтлуқ чеҳра очиб хонумоним ўртадинг
Оташин рухсора очиб хонумоним ўртадинг
Зиҳи ннҳоятинг охир келиб абад, аввал
Ёр ҳижронида сарвақтимга еттинг, эй ажал.
Яна фироқида ҳар кун менга эрур бир йил.
Гар лабниг оллида даъви қилмади изҳор лаъл
Ул зақанни упау гулгунадин наззора қил.
Бу не қомат, не рафтору не шаклу не шамойил
Ҳилъатин то айламиш жонон қизил, сориғ, яшил.
Ўйла тўлмиш гул-юзунг ёди била қонлиғ кўнгул.
Қилса жонон оллида жоним туфайл ўлмоққа майл
Қошларингдинким эрур қонлиғ кўнгул ичра хаёл
Дўстлар, нахли қадин ҳажрида чун бўлдум қатил
Эй кўнгул, ул оташин оразға кўп ўрганмағил
Демонким мени ёд этиб шод қил
Азм ўлса хаёлингға кўнгулдур анга маҳмил
Ул шайхки минбар уза афсунға берур тул
Икки кўз манзилининг, эй моҳи маҳмил
Ул қуёш оғзи уза мушкин хол
Гулшанингдин елдек, эй зебо ниҳол
Ёқинг ўт бергали, эй ишқ, ҳаётимга ҳалал
Ул пари чеҳра чу кўргузса жамол мақбул
Белинг солур димоғимға таҳайюл.
Юзига англамадим(ким) ниқоб эрур ҳойил
Юзини кўрди, бадан чокидин хароб кўнгул
Эй мусаввир, дилбаримға сурате монанд қил
Йўқтурур оламда аҳли ишқдек бечора эл
Дамо-дам оташин лаълиға олур бода жононим .
Саҳар кўрдум юзин оқшомғача куйди ҳазин жоним
Нома ёздим ёр учун, лекин жавобе топмадим
Баҳору боғ сайридин не гулдур не сарв комим
Суда кўрмак юзунг душвор эди, эй ҳусн оромим
Тоқибон жон риштасин руқъангни тумор айладим
501-600
Хилвате топиб сени жисмим аро жон айласам
Жафо ҳам қилмадинг ҳар неча кўз ҳуснунгға олдурду
Жунундин ўйла туфроғ ўлди жисми ранжпарвардим
Неча ҳижрондин бузуғ кўнглумда бўлғай дам-бадам
Бўлди равзан-равзан ул қотил хадангидин таним
Ишқ ўтидин танда андоқ саъб ўлубтур куймагим
Қайғудин кўнглум ториқмиштур, кўнгулдин қайғу ҳам
Чархдин гар ҳар дам эрмас бир азоға куймагим
Васлинг истаб ўқдек этгай эрди суръат пайкарим
Менки, даврон зулмидур кўнглумга, балким жонға ҳам
Фурқати заъфида қон ёш ичра ётмиш пайкарим
Етгач ул қотил, эрур бўғзумда икки бармоғим
Сендин айру то асири дарди ҳижрон қолмишам
Ёр тиғи қатл уруб, мен ҳажри майли қилмадим
Эмас жунундин агар тоғларда бўлса қарорим
Қайси тақвий хирманин ишқ ўтидин куйдурмадим
Итингки борди қилиб тўъма бағриму юрагим.
Фироқ ўтидин анингдек қизибдурур баданим
Онча йиғлатти жафодин дўстдур деб севганим
Фироқ тиғи ҳалокидин онча эмгандим.
Ҳажри мундоқки узар бир-биридин пайвандим.
Ҳар киши ёр оллида дер чинни ҳам, ёлғонни ҳам.
Нўши лабини ҳар неча сўрдум ўсонмадим.
Ўтуб санамлар аро ҳар бирига кўз солдим.
Зиҳи биҳишти жамолинг келиб менинг чаманим
Эй хуш улким офият кунжи менга эрди мақом
Иўқ дема гар оғзингни дедим нуқтайи мавҳум
Куяр ҳажрингда жисми нотавоним.
Ул қуёш васлида ўзни рашкдин гум айларам
Не кун келғайки, келгай нозаниним
Не тонг гар муҳлик ўлса дуди оҳим имтидоди ҳам.
Чу бердим жонни қилма зулм расму қатл ойин ҳам.
Тутқали ширин лабин шоҳи шакардур бармоғим.
Эй пари, раҳм этки кўнглум зор эрур, бечора ҳам
Яна ишқ аро мен асиру ҳазин ҳам.
Ҳажр ароким, ўзни май бирла фасона айларам
Ёғлиғинг илгимда ашкимин равона айларам
Ҳирқайи зуҳд ўртамак кўнглум шиори айладим.
Кўнглум ичра ишқ ўти ёқмоқни ангез айладим.
Сенсиз ашким ёмғури сайлини тўфон айладим
Содаваш ёрим бағоят пурфан эрмиш англадим
Ҳуснунга ҳайратдин ўлди барча бесомонлиғим
Жонима доғе қўюбтур лаълинг узра холким
Ёр маълум айлади ошиқлиғу шайдолиғим
То ўюлди ханжари ҳажринг била гирён кўзум.
Нега қон ёшим оқизди дилситоним билмадим.
Ул қуёш юзлукни ҳар тун ёд қилмоқдур ишим.
Юзунг ғамидин эрур абри навбаҳор кўзум
Қон ютуб умри жаҳон аҳлида бир ёр истадим
Жавҳари пайконларингнинг маҳзани жон истадим
Сочинг саводиға ҳаргиз назора айламадим
Лоларўюм бордию ишқин ниҳони асрадим
Не учун тарки муҳаббат қилди моҳим билмадим
Кўнгулни бағир қонидин лола қилдим.
Лабинг ҳаёт суйидин зилол эмиш билдим
Не ул қулоққа етар арзи ҳол адо қилсам
Чун ўлармен бир нафас ул дилрабони кўрмасам
Эй кўнгул, айлама даҳр эски работин маскан.
Висолингдин кўнгул навмид эса дардинг чекарму
Юзунг кўргач илик кўксумга урмон ишқ тобидин
Оҳу вовайлоки, олам аҳлининг бадҳолимен
Вафо йўлинда, эйким, топмадинг истаб асар мендин
Юз ўтида юз қатра су не тонг хўйи ғалтонидин.
Кўйида итлар мени гоҳ тирнабон, гоҳ тишлабон
Ақлу жону кўнглум ул ой фурқати озоридин
Гар мени ёд этмас ул ой зулм ила бедодидин
Қилди айшим субҳини ул шўхи лаъли тийра тун
Менки ҳар соат чекармен юз жафо ағёрдин
Кўзгу ҳар дам судур ул рухсори олам сўздин
Қатра терлардин юзинда дур нишонинму дейин?
Ёраб, улким васл шоми ком олур зебосидин.
Меҳр эмас машъал ёрутқан қалъаи афлокдин
Қоши ёсинму дейин, кўзи қаросинму дейин
Эй мусулмонлар, фиғон ул кофири худкомдин
Дема гулгундур либосим ашкининг хунобидин
Ўлтурур кўйида ишқ аҳлин алолоси учун.
Эй мусулмонлар, фиғон ишқи бало ангездин
Бир паривашким кўнгул девонадур савдосидин
Васл этти ваъда ёр лаби жонфизосидин
Буки ваҳшу тайр уютмаслар, ғамим бедодидин
Дамеки ишқ ўтида қолмағай асар мендин
Шаҳру кишвардин илик юб, хонумондин кечгамен
Себки даври оразим ранги биров ҳижронидин
Қадни ул хуршид аёғинда агар дол этгамен
Ёр ила ағёр озоридин андоқ зормен
Ғам туни лаълинг сўрар ҳажр дарсин зор учун
Ҳар тарафким борур ағёр ила жонон талошурмен
Билгасен чекмас киши дарду бало андоқки ме
Бенавомен айру хайлу ҳамдаму ҳамроздин
Туфроғимдин аҳли ишқ этса тануре шодмен
Оразинг нақшин кўзум лавҳида тасвир этгамен
Ишқ даштин ҳеч ғурбаткаш мусофир кўрмасун
Ёраб, англабму экин ул ойки онинг ёримен
Тушта лаълин кўрдум уйғонмай дебон қайғудамен.
Улча кўнглум кўрди ожизмен ани изҳоридин
Базм ичинда андоқ ул маҳваш хаёли бирламен
Юз жафо тонг йўқки ул номеҳрибондин кўргамен
Икки гул бир неча кўнглумни гулистон айлабон
Ул ой фироқ ила жисмим ғам этса найлагамен.
Телба кўнглум жавридин андоқ паришон ҳолмен
601-700
Жилваи қаддинг кўруб сарви равондин ким десун
Кўруб зулфунг аро ўтлуқ кўнгуллардин асар ҳар ён
Ҳажр шомидин қаронғуроқ тун ўлғайму экин.
Зарварақтин ё киби қошингда зеварму экин?
Бу кеча ҳажр куни шоми қийргуниму эркин?
Гарчи ул маҳваш жафо айлар тааммул қилмайин
Чок-чок эттинг кўнгул комини ҳосил қилмайин
Гар десам кўз бирла рухсорин тамошо қилмайин.
Ўртама кўнглумни комин ҳосил этмасдин бурун
Ошиқ ўлдум неча жавр аҳли замондин тортайин.
Қил бу ён жавлонки жонни хоксоринг айлайин
Ёрумас шамъи висолинг риштайи жон ўртабон
Чеҳра ёптинг хаста жонимни анга зор айлабон
Эл ғамимдин куймасун деб нолайи зор айламон
Шоми ҳижрон зулматида оби ҳайвон истамон
Жонға ҳар дам ишқидин юз минг бало кам истамон.
Неча ашкимдин менга, эй ишқ, бедод этгасен
Йўқ дамеким ул қуёш ёдида фарёд айламон
Кўргузур ағёр юз туҳмат ниҳони найлайин
Ёр ҳолидин менга, ваҳким, хабар йўқтур букун.
Лабларинг шарбатини чашмаи ҳайвонму дейин?.
Кўз била қошинг аро ул холи мушкинобдин.
Неча ул чеҳрани кўз лавҳида тасвир этайин
Неча ғамим ўтин аҳли жаҳонға еткурайин.
Ишқ аро мен киби йўқ бесару сомон бўлған.
Ишқ ичра қани мен киби зеру забар ўлған
Қоматингдек боғи ҳусн ичра йўқ сарви равон.
Ой юзунг устида кўз андоқки, ораз узра айн
Ёрутмас қуёш тийра шомим қаросин.
Мусаввиреки қилур гўйи гардининг рақамин
Нетиб тамаъ қилайин бўйнума сочинг расанин
Хатинг ким меҳр уза чекти саводин.
Ишқинг ўтиға қуруқ жисмим ўтун.
Етишти байраму дафъ этти рўза қайғусин
Юз ўтида юз қатра су не тонг йўқ хайи ғалтонидин.
Тирик қолсам гар ўзни базми васлинг ичра солғаймен
Тариқи ишқ аро элни фард қилса биров
Фалакдин гар сенга ҳар лаҳза юз қайғу келур ўтру
Қаён қилса ҳаво ул турфа қуш уйқу олур қайғу
Ўт ёлиндек сен қачон чопсанг саманди барқрав.
Юзунгга шифтаи қошлар бўлмаса ошиқ нағу
Ёрдин айру май ичмак қондурур, балким оғу
Кўнглуму бағримни ғамзанг тиғи айлар ков-ков
Рўзада лабташналиқдин қилди заъф ул моҳрў
Эй сабо, овора кўнглум истаю ҳар ён бору
Сипеҳри ойинагун гар дамимдин эрди қоронғу
Не ажаб гар қилмасам гул рангу бўйин орзу.
Хатинг эрмас гул узра, сабзаи боғи эрамдур бу
Йиғламоқ кам қилмади бу дийдаи гирёнда су
Оҳу ашкимдин шикоят айламиш ул тунд хў
Сайли ашким бирла тутмиш жумлаи оламни су.
Кўп қочар ёр они кўп қилсам мени зор орзу
Кофургун либос аро-ул сарвиноз экинму?
Гул сочар ел боғ аро сарви равоним келдиму?
Лаълини десам чашмаи ҳайвон эрур ушбу.
Олди чун илгига ул ҳури суманбар кўзгу
То тушта юзин кўрдум бўлмиш менга ком уйқу
Юзунг баёзида ул холи мушксо ҳинду.
Тиғ тортиб чу келур қатлима жонон ўтру
Каманди зулфунг аро солма печу тоб асру
Агар ошиқ этса висол орзу
Сочинг ранги анбармудур мушки чинму
Нашъа етмас бода гулгун базмгоҳ гулзор эса
Юзин кўр, қилмағил мужгону хатту холидин нола
Чиқти пайконинг кўнгулдин оҳи дуд олуд ила
Юсуф эрмас чун малоҳатда жамолинг шабиҳ.
Бу навъ ўлди жамолинг масҳафининг сирридин огаҳ.
Чаманда сарв ё гул сабодин тебранур ногаҳ.
Ингали ғам хайли кўктин зинадур қилсанг нигоҳ.
Сен қаро пар бошинг узра кўргузуб мен дуди оҳ
Яна шўълалиқ кўнгулни ғаминг этти пора-пора
Гулгун енг ичра илгин ул мушкбу ғазола.
Менмудурмен кўз ёшим рангин бағир қони била
Кўнглаким қон ила ҳар доғки бўлмиш тоза
Оразинг холи недин қилди мени девона.
То қулоғингға зириҳ солдингу қошингға гириҳ
Зулфи янглиғ пайкаримни чекти печу ҳам била.
Истарам етсам қуюндек гулузорим қошиға.
Мен нетиб ишқида оқил қолаю фарзона.
Бут оллиға чу сажда айлагум ичиб бода.
Бир кичик ёшлиғ нигоре топмишам нозуккина
Узди мендин дўстлуғ ул шўхи сийминтан яна
Дайр ичра яна кирдим бир журъа учун, ваҳ
Сипеҳр саҳфиға олтун сутун бўлур, эй моҳ
Халқ меҳриға яна, ё раб, мени зор айлама.
Сарву гул ҳусн ичра йўқ ул сарви гул рухсорча
Хатинг саводиға сунъ илки йўнди чун хома
Кўнгулни қилди минг қотилча ёра
Ўтға солғил сарвни ул қадди мавзун бўлмаса.
Бўлур шом ул маҳи наҳшаб равона
Ёр ишқим англамай лаъли сусабтур қонима
Дайр аро то айладинг кўнглумни зор, эй муғбача.
Рангсиз холинг эрур ул талъати дилжў уза.
Эй сабо, ҳолимни арз эт гулрухи таннозима
Ёр акси чунки айлар жилва май кўзгусида
Мен ўлар ҳолатдаю кўйида итлар қошима
Кўзларимда ишқдин су эрди уйқу ўрнида
Бас ёмон ҳоли тушубтур, ёрлар мен зорға.
Уйқуни оҳим ели кўздин учурди бу кеча
Ҳар гулки очибдур май ул орази дилжўда
701-800
Тийралик хаттинг саводидин лаби хандон уза
Эйки юз минг доғ қўйдунг жисми ғампарвардима
Новакингнинг тусидин эрмас нишоне бўйниға
Ваҳки, умрум борча зоеъ бўлди эл коми била
Менки ғам даштида иттим оҳи дард олуд ила
Буду нобудум агар тенг бўлди жонон оллида
Қаю қушким қўнар бу пайкари мажнун мисол узра
Солиб қон анча қўйдунг доғ бу жисми фигор ичра
Суврати девордек ҳайронмен ул рухсорға.
Кўйида тоше тилармен қўйғали бош остиға
Ҳажр ўти доғи била кўнглумни, эй жон, ўртама.
Ҳаргиз эрмас меҳри ул ҳусни жаҳон оройича
Тикмагаймен тиғи захмин ўлсам ул озор ила
Ваъда айлаб васл жисми нотавоним ўртама.
Ваҳки, келтурдунг фироқингдин балолар бошима
Ғунча гул ичра гаҳи пайдо бўлур гулзорда.
Киши висол туни ёри бирла ётқунча
Ёрдин яхши эмас айламаги ёр гила
Заъфда ингранмоғим элнинг фиғони зорича
Ул яхши тўнлуқ париваш лаълишаккар бор ила
Қошининг ёйи чекилмиш зулфи чавгониғача
Не ажаб ушшоқ аро бўлсам мени зор ўзгача
Тонгға солма ваъдаи васлингни бори бу кеча
Ҳар ойки ғайрима зарра меҳри фош ўлса
Баски қон боғлади аламлар юзланиб ҳар доғима .
Гули рухсоринг аро бўлғали пинҳон ғунча
Сунбули шомида юз айлади гулрез яна
Чоклиғ кўнглум нишони ғунчаи хандонида.
Даҳр элидин нафъ агар йўқтур, зарар ҳам бўлмаса
Ул жигар парголаси ашким жигаргун қилдило
Лабинг фикри бағримни қон қилдило
Зиҳи тажаллийи ҳуснунг келиб жаҳон орой
Гар яна бир қатла ўз васлингга еткурсанг мени
Топмадим аҳли замон ичра бир андоқ ҳамдаме
Боғдин келди насиму гул исин келтурмади
Не май хуштур менга, не гул керакликдур, не гулзори
Не бир субҳ ул қуёш базми аро ичтим тўла жоме
Не ажаб гирён кўзум гар бўлмас уйқу манзили
Неча кўйидин чиқарға йўл сари боқиб турай.
Бошимға кош гоҳи етса рахшин секретиб моҳи
Ногаҳ ўлдум бир кўзи соҳир гирифтори, нетай
Чеҳра кўрсатгилки жон бермак тариқин кўрсатай
Ул пари савдоси мен саргаштадин айрилмади
Ёр тандин жоним айрулғунча зулмин қилмоғи
Ҳалқаи зулфунг кўнгул чекмасму эрди, эй пари.
Истадим ёрики кўнглум дам-бадам шод айлагай
Ваҳки, диним кишварин торож қилди кофире
Юзи давринда қиронму зоҳир этмиш ул пари.
Эй сабо, кўздин учур Мозандроннинг вардини
Бўлса кўюнг туфроғи заъф ичра жисмим бистари
Ул қуёш оқ уйдаю мен музтарибмен ҳар сари
Не деб айлай жонни зулфи мушки бўюнг садқаси
Хаста жоним риштаси кўрганда ҳажр озорини
Қон айладинг кўнгулни ниҳони
Ваҳки, ҳажринг ўти жисми нотавоним ўртади
Борғил, эй ҳамдам, ҳар ёни
Мени ўлтургай эди муғбачаларнинг алами
Кўнгулки этгали андин топилмади хабаре
Сиёсат этти сочинг мушк чун хато қилди.
Неча даврон аҳлининг бедодидин шиддат чекай
Мухандисе топаю эгнима қанот ясатай
Ит киби неча самандинг сўнгича пўя урай
Неча мен меҳнат чекиб, ул ой танаъум айлагай
Бу шахсуворки гўй ўйнамоққа ичмиш май
Хунфишон кўзни юбон оқ этти ашким касрати
Насли одам бўлмамиш ҳаргиз муҳаббат мазҳари
Кўз била кўнглумга бўлмиш гўйиё васлинг чоғи
Ишқ орзусини қилур ул навжувон сари
Интизорида ул ойнинг кўзки солдим ҳар сори
Бўлмасам ошиқ фиғоним зор бўлғайму эди
Жонға чун дермен не эрди ўлмагим кайфияти
Сўз вафодин демаким, ул эрмас аҳли ҳусн иши
Не ишқ эдики, адам айлади вужудумни
Гулшани кўюнгдин айру боғи ризвонни нетай
Турфа гулзор айламиш май гуллари рухсорини
Ким экин ул кўй аро деб келса андин ит уни
Тоғ аро Фарҳод ҳар ён сурма қилған тошини
Букун оқшомға тегру менки кўрмаймен қуёшимни
Хаёл ўлған киши ишқ ичра фаҳм айлар хаёлимни
Кимки бир кўнгли бузуғнинг хотирин шод айлагай
Тушта сарву гулдин ислаб бирин қучтум бирини
Мовий ёғлиғдин қошинг, эй жонға бедод эткучи
Ишқ аро тиш бағрима урсам ичармен қон доғи
Неча тиғ урдунг кўнгулга тийра оҳи итмади
Кўксумда наъл бўлди хадангинг нишонаси
Чун сўз айтурсен лабинг титрар ғазаб қилған чоғи
Бир бағир парголаси ғам даштининг ҳар лоласи
Сарсари оҳимдин ул ой фурқатида ғам туни
Жисми ул гулнинг қизил тўндинмудур гул хирмани
Саҳар куяр ғами ҳажрингда хаста жисм хаси
Лаб уза хат анбар олуди
Демангиз ҳар кимни ким бир ёр ила бор улфати
Неча йилда қилмади кўнглумга ишқи шиддати
Оғиз ичра тилингдек ғунчада гулбарги тар бўлғай
Ҳар ўқ ул қоши ё кўксумга отса бехато етгай
Кеча ҳажрингда тирикликдин малолим бор эди
Кўнгул, ўт берки, бир ой ҳажрида кўксумга доғ ўртай
Менинг бахтим юзи ғам кожидин ул кун қаро бўлди
Ўйла ҳижрон тийрадурким, зулм экач ул ой фани.
Менмудурменким кўнгулдин айрумен жондин доғи.
801-862
Неча килки тахайюл бирла бир сурат нигор айлай
Гул не бўлғайким юзунг ҳажрида кўргаймен, они
Ваҳ, неча даврон жафоси айлагай маҳзун мени
Бир кун мени ул қотили Мажнуншиор ўлтургуси
Неча кўргузсам ниёз ул шўх ноз айлар, нетай
Гар аламимға чора йўқ, бўлмаса бўлмасун, нетай?!
Йўқки, ёмғурдин мени ҳолимға даврон йиғлағай
Менмудурменким айирмиш васлидин жонон мени.
Ваҳш хайлин, дашт уза бу телбаи маҳзун сари.
Кўрма сариғ баргу қил наззора рухсорим сари.
Чарх агар солса йироқ юз йил висолингдин мени
Тан қаро туфроғ ўлуб оҳ ўти охир бўлмади
Кўз ёшим ғалтон борур ул орази дилжў сари
Кел-кел, эй ороми жонимким, тилайдур жон сени.
Хомаи мушкин рақам бирла мени ёр истади
Йўқ вафо аҳлида бир зори паришон мен киби
Нотавон наргисидек айлади бемор мени
Бир пари пайкар ғами ошифта хол этмиш мени
Неча келгумдур дебон ул сарви гулрў келмади
То паришон қошларинг ошифтахол этмиш мени
Эй қуёш, невчун қошингдин соядек сурдунг мени
Хуштур ичмак ёр ёди бирла ишрат жомини
Демаким, оламда ошиқ сен киби кам бўлмағай
Ҳижрон куни ҳар хастаки жононға йўлуқти
Захмиға марҳам ёқиб ғамига кўнгул шод ўлмади
Дуди оҳимдинму ҳар сори шарарлар бутради
Бор эди улким менга ҳам бирта ёри бор эди
Яна лаълинг ғами ашкимни жигаргун қилди
Оҳким, номеҳрибоним азми бедод айлади .
Ўпмак истар чоғда лаъли жонфизосин тишлади.
Тиғи ҳижронинг кириб кўнглумни ғамнок айлади
Ишқ аро ким кўрди оё нотавоне мен киби
Лаҳза-лаҳза чунки ортар ул пари зеболиғи
Ашк хунобидин ўлмиш кўзларим уммон киби
Йўқтур андуҳу малолат ўтиға хас мен киби.
Чун илик бермаски, ўпсам ул ситамкор илгини.
Ҳоли шавқи ошти носиҳ чора еткурган сайи
Неча даврон аҳлининг бедодидин шиддат чекай
Хурдабинлар фаҳми идрок этмади ёр оғзини
Чок бўлған кўнглум олди шўхлар филхол ани
Чеҳра ўти бирла кўнглум хонумонин ўртади
Бировки ишқ била қилди муттаҳам бизни
Ҳафтаедур, кўрмамишмен ул бути чолокин .
Асрадинг куйдургали ушшоқи музтар кўнглини
Эмди бузмайдур ўкуш бедод ила даврон мени
Очмағай эрдинг жамол олам аро кошки
Ёрдин айрилса қотилмоғлиғин билмас киши
Бас ажабдур икки лаълин кўрсангу, оғзин доғи
Бода гул-гул айламиш равшан узоринг боғини.
Баски, кўнглумни фалак мажруҳу вайрон истагай
Фироқ ашкидин, эй кўз, даме очил бори
Гул эмас ҳар ён юзунг даврида оро қилғали.
Эй кўнгул, васлидин ул ой бизни навмид этмагай
Ваҳки, бир ғойиб хаёлидин паришонмен басе
Сўрмангиз ашким суйинким, муттасилму келгуси.
Аҳли дил оллида дилдор илтифоти камлиғи.
Навбаҳор ўлдию айшим гулбуни очилмади
Эй, узоринг оллида шарманда меҳри ховари
Муддаийлар бетараҳҳум, ёр бепарво басе
Истадим ёреки кўнглум дам-бадам шод айлагай
Эврулай бошингғаю беҳушу ҳайронинг бўлай
Бормағил қаҳр била бағрим этиб қон эмди
Кўрсаткичлар