Эн навбаҳори оразинг субҳиға жонпарвар ҳаво
Не сунъунгдин ажаб юз минг жаҳон бўлмоқ яна пайдо
Эй, қилиб лутфу ато бирла улус коми раво
Эй, жамолинг жилваси миръот инсу жон аро
Ё раб, ўлғон чоғда жоним жисми вайрондин жудо
Эй гулшани рухсоринг ўлуб даҳрға оро
Эй, санга муқтадолиқ ики кавн аро
Улки ишқ аҳлини ўлтурмак эрур одат анга
Килк эрур жисмимки, тил бўлмиш демакдин лол анга
Лаъли лабингки, жоним эрур мубтало анга
Ҳажридин  ҳар  нечаким  бўлди  кўнгул зор  манга   
Лабларингдин гарчи қон ютмоқ дамо-дамдур манга
То сенингдек қотили хунхорае бордур манга   
Лабинг сари токим назардур манга
Жавру  зулмунг  гарчи  ўлмаклик  нишонидур  манга
Қилди юз пора кўнгул бўлғали афгор санга    
Баҳона  қатлимадур  ишқдин  фасона  санга
Меҳнат ўқидин қабақдек қолмишам  афғон аро
Ваҳки, расвомен яна девонаву оқил аро   
Эй алифдек рост қаддинг ҳасрати жонлар аро
Демаки, кирди ўқи қатл вақти қоним аро
Сенингдек буте йўқтурур Чин аро
Бағир хунобидин заъф ўлди ғолиб хаста жонимға
Ўтға солғил сарвни, ул қадди мавзун бўлмаса
Хотирим вайронлиғин билгай биров ҳижронида
Даҳрким, ёр йўқ манго анда       
Тушта кўрдум ёрни хандон рақибин ўтруда    
Беҳи рангидек ўлмиш дарди ҳажрингдин манга сиймо
Жисми беморимға бор ул наргиси шаҳло бало
Тиғи  заҳр  олудидин  жнсмимда  сар-тосар  яро
Гулу гулзор сенинг боғи жамолингға фидо
Мажнун бошини саждадин олмас эди асло
Дарди ҳажримға ул икки лаъли хандондур даво
Гулбарг уза қилмишсен то сабзаи   тар пайдо
Қилур ишқ юз минг бало ошкоро
Эй, санга қомати дилжў раъно   
Зиҳи лаълинг майидин жонға яғмо
Ёр жавлонгаҳидин келди сабо    
Эй, юзунг гулбаргига ошуфтаву ҳайрон сабо
Ҳақ ўзин қилди муҳиб, сен ойни маҳбуб, эй ҳабиб
Ёр  гулгун  тўн  енгинму юзга   айлабтур  ҳижоб
Ваҳки, ул муғбача ҳар дамки чекар бодаи ноб
Парийдек улки эрур хўблар аро  маҳжуб
Лабингдин хаста жонким бўлди бетоб
Шаҳд аро оғушта  гулбаргедурур  ул икки лаб
Бўлмайин ҳусн кўнгул топмади ишқ ичра тараб
Жамолин айла улус кўзидин ниҳон, ё раб
Эй, жамолинг гулшани хўбу висолинг боғи хўб
Эй, фироқингдин манга ғам рўзию меҳнат насиб
Юзунгда  қиронинг эрур  бас ажойиб
Ишқннг ихфосиға не янглиғ бўлайии муртакиб
Куйди кўнглум, шуъла  ўтлуғ достонидин тушуб
Ишқ нобуд этти бизни  волаю  шайдо қилиб   
Ваҳ, не бало экинким, ул чиқти самандин ўйнатиб
Ул мени сурмакка ҳар дам ханжари ҳижрон чекиб
Ишқ ўти ичра ҳар дам кул бўлурмен ўртаниб
Ул парий кўнглум қушин сайд этти, зулфин дом этиб
Ичсангиз  май  суйидин,  ишрат уйин обод этиб
Вафони қилди кўп озурда ул ой, чун жафо айлаб
Ун чекармен ишқ аро, бир наргиси жоду кўруб
Ўртанурмен,   кўнглига   андин  асар  бўлғайму деб
Ул парий ишқида йўқким  мени девона куюб
Хорлар  бир  гул ғамидинким кўнгулга  бутрашиб
Куйсалар Фарҳоду Мажнун ишқдин афсона деб
Май қуёшиму ичимда уёқиб       
Қотил кўзунгки ўлтурур элни боқиб туруб
Нечаким кўнглумда бор ул дилрабонинг ёди кўп
Жавр ўқин хоки танимға урма кўп     
Тахту жоҳинг  кишвари  мулки  Скандар  бўлди, тут
Тутти кўк ферузагун жомини шигарфи булут
Жон фараҳ топти, лабинг жавҳари бўлғач анга қут
Ваҳки, лаълинг қилди бағрим таҳ-батаҳ қон оқибат
Кўздин учти ул парий, ваҳким, анга етмакка бот
Бошим чу гарду кўзум кўр сенсиз ўлмади бот
Ғаминг қаттиғлиғин қилсам ҳикоят   
Танимни қилса ғамзанг юз жароҳат   
Бошиға май чиқибон, бўлди ул ситамгар маст
Ё раб, ул ой ҳуснининг идрокин элга мубҳам эт
Ҳарфи ишқ ўлди азалдин сафҳаи жонимда сабт
Ваҳки чиқди отланиб бир маст лояқил йигит
Ваҳ қаён борди бузуқ кўнглумни зор этган йигит
Олами ишқ ичра дардинг ўтдурур, ҳажринг ҳам ўт
Ёр бўлмоқ тонг эмас мен зор расво бирла дўст
Чу қилди жилвагар ул шўхи нўшлаб суврат
Кўйи гардидин кўзумни аввал, эй ҳамдам, ёрут   
Баҳор эл гулга мойил, бағрима юз хор ҳар соат
Танимға берди жон ул нахли қомат  
Эй қошинг фитнаву ул наргиси шаҳло офат    
Агар жаҳонға фалакдин ғаме бўлур ҳодис
Менинг мажнунлуғумға  ишқу савдо гар эрур  боис
Ваъдаи висолидин этса ул сўзи ширин    ҳадис
Эй жаҳон мулки хирожи санга бир гавҳари тож   
Телба кўнглум пўясиға анбарин бандинг илож
Эй, сочинг ошуфтаси юз ҳайли савдоий мизож
Эмас лаълинг қатили жонға муҳтож
Кўзи қатл этти, кўнглум ичра зулфи мубтало бўлғач
Турра марғулин очиб рухсори маҳ сиймоға соч
Тўлғади сабрим, қўлин зоҳир қилиб дилдор куч    
Чиқти боғлаб яна ул кофири хунрез қилич
Чиқти жон, қошима жонон киргач       

Зиҳи тақаддумунг одамға бас ҳадиси саҳиҳ    
Бу кўҳан дайрда ич шому сабоҳ       
Эй, хату жонбахш лаълингдин нишон Хизру Масиҳ
Бода келтур, чун қуёштин чекти махфий жом субҳ
Истамон май бўлса хуршиди жаҳоноро қадаҳ
Эй, сенинг кўюнг ҳарими туфроғи юз пок руҳ
Жафо тариқида андин эрур жаҳонға русух
Қотилеким, анга эрмас киши асло    густох
Дилраболар  гар кўнгул  олмоқда дурлар   асру шўх
Гарчи ул ширинлаб ичган май эрур бисёр талх
Мени ҳавосида девона айлади ул шўх
Ҳар нечаким санга жафода русух
Сочингки, юр чоғида борди ҳар тараф бир шох
Қани сенинг кеби маҳбуби оқибат маҳмуд
Хўблар  базмида жамъ ўлмоққа  бор  ул ой  мужид
Ўзин шаккар деса лаълингға   монанд
Кўнгулнинг  хонумонин  берди  барбод
Ёр васлидин узуб эрдим мени шайдо умид
Доми зулфу донаи холидин этса ёр сайд
Буки ҳар ёндин кўкартибдур юзумни кожи дард
Эй жамолинг қошида лол хирад
Уйла ҳижрон тошларин ёғдурдн чархи тезгард
Қадинг деб сарвни жон бўлса хурсанд
Ишқ ўзлук нафйи айлар, зуҳд ила тақво не суд
Гарчи ёр этмади ҳаргиз мени ношодни ёд
Рухсорн жонибида ул холи анбаролуд
Тўш-тўшумдин  душману   йўқ  дўстдин   қатъо   умид
Ҳам аёғида ўтук, ҳам бошида дастори тунд    
Жунун дафъиға қилдим юзда қон ёштин аён таъвиз
Лабинг ҳукми эрур қонимға нофиз    
Эй, лабинг бодасиға руху равон ичра нуфуз    
Сипеҳр осебидин  солим  қутулмоғлиқ  не  имкондур
Менки ҳижрон даштиға  кирдим  қуюндек    беқарор
Ҳар  кишиким, ер юзинда бир сенингдек    моҳи бор
Буким, кўнгулнинг ул ойсиз не саъб ҳолати бор
Бу тийраи қотилки, оти ҳажр тунидур
Ул  қуёшким,  кўнглум  ичра  ҳажрининг  озоридур
Ишқидин, ваҳким, манга ҳар лаҳза ҳоле юзланур   
Заъфлиқ жисмим қачон нозук белинга чирманур,    
Ёрдин ҳижрон  чекар  ушшоқи зор,  эй  дўстлар
Васлдин,  ваҳким,  дамо-дам  элга  жоми  нўши   баҳр
Ваҳки, золим ишқ жонимға яна бедод этар
Лабки хандон қилибон қошу кўзин ўйнатадур
Чиқиб ишқ ўти-кўксум чокидин, бошимдин ошибдур
Кимки олам  боғида  бир сарви гулрухсори бор
Туррангки,  тоби  юзда  ўтумға    василадур
Бинафша атри била эл тарабни ёд этадур
Ғамзанг  ул  сайёдким,  гулшан  аро  ороми бор
Улки солғай шуъла аъзосиға ўтлуғ оҳлар
Хатти то бош чекти, кўнглин май била хушҳол этар
Шоми ҳижроним аро жисми чу нолим чирмашур   
Ўлмасам  бу кеча, ранжу дарди  ғавғоси недур
Ҳар қачонким хотиримға ул кўзу қош эврулур
Шиканжи  туррасидинким   гириҳ  ёзилмайдур
Бу кеча шамъу субҳ ёқо чок қилдилар    
Ўн  сакиз  минг олам  ошуби  агар  бошиндадур
Неча тортай васл учун мен зори маҳзун интизор    
Дўстлар,  мен  телба  аҳволиға  йиғланг зор-зор
Ул  не раъно қомату рухсори фаррухфолдур    
Яна бу оқшом бузуғ кўнглум, басе, бадҳолдур
Тушумга кирди жаннат ичра  хуру тўбию кавсар   
Ваҳки,  мен бедилға  не ул номусулмондин хабар   
Эй фалак, ҳижрон ғамидин хотирим ношод эрур   
Оҳим ғамингда гунбади ахзарни куйдурур
Кўнглум ўтин зоҳир этсам, барча олам ўртанур
Зулфунг очилиб, орази дилжў била ўйнар
Тилаб  юзунгни   кўнгул   ҳажрдин   фароғ   истар
Не тонг, агар ўқи вайрон кўнгулга роғибдур    
Фориғу озода   билмас мубталолардин хабар     
Шоми ҳижрон  субҳидек  бағримнн чок этти сипеҳр
Кеча  куймак расмини парвона мендин ўрганур
Кўзда су — кўнгул аро ўт, не кўрарсен охир?!
Қасрнинг ҳар кунгури узра  бало тошимудур?
Кеча ҳар кавкаб кўрунгач, ёдима ойим келур
Музтариб кўнглум аро ул юз хаёли айланур     
Май  лабингға   етса,  жонимға  ҳарорат  еткурур
Не ажаб, ҳар ён мени мажнун бошида ёралар
Турфа   кўрким,   фурқатидин  юз   малол  оллимдадур
Мену ғариблиғу ҳажру  бенаволиғлар
Осилмамиш  қулоғингдин юз узра  гавҳарлар    
Холу хаттидинки, ҳар  бирининг бир ўзга ҳоли  бор
Кофиреким, сен кеби рухсори оташноки бор
Ҳар гадоеким, жаҳонда бир мувофиқ ёри  бор
Икки гул вақтидуру икки қуёш давронидур
Лўливашимдин айруки, қабримда лоладур,       
Сарв уза гул  бутмаса, қад узра рухсори недур?   
Мен кеби парвона ишқ ўтида    беоромдур
Париваше,  дедилар,   пардаи    ҳижобдадўр
Кулбамға,  баски, гардун  ғам тоши  ёғдурубтур
Йўлида кош мени пора-пора қилғайлар    
Холи  ҳижронида кўнглум  дарди    беандозадур
Лолагун тўн ичра, ё раб, ул ғазоли Чин эрур
Борди улким, сендин айрилғай кўнгул то жони бор
Оташин гул баргидин хилъатки жононимдадур
Ҳаёт боғида то сарву лола бўлғусидур
Юзи гулчеҳра соқийнннг тараб ҳукмиға туғродур
Кўнгул уйига ғаму ғусса сайлидин не қусур    
Висол  аҳли,  сизу жоми  муроду  комронлиғлар
Замона   боғики,   гулбаргидур     нишотангез
Истаганлар бизни, саҳрои балода истангиз

Жонима қасд айлару бор уйлаким жоним азиз
Гар ўлмасам эди ул ойға ошно ҳаргиз
Ўтинг, ишрат аҳлики, биз зорларбиз
Маозаллоҳ сиз, эй ишқу  муҳаббат, не  балодурсиз
Не айб, ишққа бу мўри мубтало ожиз
Тўкти қонимни — менинг сари чу очти ёр кўз
Ишқ  журмиға   мени,   эй  дўстлар,   ёзғурмангиз
Кўксумни тиғи меҳнат ила яра  айлангиз
Киши кўрмайдурур ишқ ичра зоре мен кеби ҳаргиз
Васл умидидин  бошимға  ёрни  келтурдунгуз
Йўқ ҳадим қўймоққа анинг рахши туйноғиға юз    
Кўзу кўнглумга то бўлди аён ул зулф бирлан юз
Қачон  бўлғай   манга   васлида  имкони тараб  ҳаргиз
Эмди ғами йўқ, солди чу кўнглум  аро минг сўз   
Эй юзунг боғи насимида ҳавойи наврўз    
Дўстлар,  маҳрам деб  элга  роз  ифшо  қилмангиз   
Нозанинлар, бенаволарға тараҳҳум  айлангиз    
Мени бир нома бирла дилбарим  ёд этмади ҳаргиз
Бор анингдекким керак ул кўзу қошу қадду юз   
Эй муғанний, чун ниҳон розим билурсен—соз туз
Бормаким, бир дам  ўзумни била олмон сенсиз
Йигитлигинда қилур қадни бенаволар кўж
Даврон гулию гулшани хориға  арзимас    
Эй, қуёшдек оламоро ҳуснуга ҳайрон улус
Ҳар ниёз этсам аён, жуз ноз ойин айламас    
Йўқ, дамеким, фурқати жонимға бедод айламас
Йўқ  манга  ҳад  айламак  бошингға  эврулмак ҳавас
Менга, соғинмаким,  ул дилрабо  эрур  мунис    
Бир ойни тилаб, хаста кўнгул зорму эрмас
Айлаган қадду юзунг боринда сарву гул ҳавас
Кимгаким  бўлса насиб ул  офати жондек анис
Қилса бўлғай меҳрни нуринда ёшурған қиёс    
Мен киму меҳру вафо — зулму итоб айласа бас
Уйла  бўлмиш нотавон кўнглумга жонон бирла унс
Гар манга бор эрса ул дилдори зебо бирла унс
Йўқ тамаъ ағёрдин, гар душман эрмас ёр, бас
Ғамингдин эй парий, девона бўлмас
Мени мен истаган ўз суҳбатиға аржуманд этмас
Лабингдин  айру  бағир  лахт-лахт   қонму  эмас
Олам ичра манга ул ҳури малак сиймо бас    
Биров анинг лаби жонбахшидин нишон бермас
Зиҳи  отинг  била  хайли малойик    ичра  хуруш
Келки, ҳижронинг  мени  маҳзунни  бадҳол айламиш
Қайси ишрат меваси нахли ҳаётим қилди фош
Авжи ҳусн узра юзунг хуршиди фарруҳбол эмиш
Шамъ учини олмоғ учун, эй маҳваши фаррош
Мен гадоға ҳар неча кўйи сари бормоқдур иш
Оҳким, ул шўх эрур ҳам моҳваш, ҳам шоҳваш
Базми васл ичра манга тутти қадаҳ ул маҳваш
Қадинг ннҳолики боғи ҳаёт тарфини тутмиш   
Неким қилур, кўрунур ул  бути ситамгар хуш
Юзу энгида  мунча латофат  бўлур эрмиш
Эй мусаввир, лутф этиб сизғил мени жононға тўш
Чекиб  жон  риштасин   чобуксуворимким,   каманд  этмиш
Нечаким қатл била ноз эрур ёрға нш
Ул ой  гар айни усрукликтин уйқу майлиға ётмиш
Эй жамолингнинг хаёли хотири вайронда нақш
Шафақ жинсин  қуёш зарриштасидин чорқаб қилмиш
Менга номеҳрибон ёр ўзгаларга меҳрибон эрмиш   
Лабинг бу хастаға невчун такаллум этмади иш
Манга бор ул санами раъно хуш       
Невчун юзида қаҳр ила чин зоҳир айламиш   
Не  хам  қошлардурурким,  ҳасрати  қаддимни  ё қилмиш
Латофатда юзунг ҳам гул эмиш,  ҳам гулистон эрмиш
Ишқ кўнглунгга солиб дард, ани қон этмиш    
Септи тун мушкига сийми судадин кофур қиш
Хуши йўқ кўнглум жунун даштида бир шайдо эмиш
Жавзо кунидин доғи  ул чеҳра жамил    эрмиш
Сувратингдур  уйла  кўнглум   баитулэҳсонида  нақш
Сарви раъно қаддидин раъно қадинг чолок эмиш   
Бир киши ўзни қилур  аҳли фано базмида хос
Эй кўнгул, зоҳир этиб ишқинг ўти доғиға ҳирс
Гар этти ишқини аҳли жаҳон учун тахсис
Эй доғи меҳнатингға мени мубтало ҳирс   
Эрур ишқинг мени маҳзунға махсус   
Файз тақвида чу йўқ бил ким эрур, эй муртоз
Васлиға  жон истар  ул ҳури малаксиймо эваз
Қилған  эрмиш  нотавон  сарвиравонимни  мараз
Эй, қуёш васфин демактин, моҳи рухсоринг ғараз
Дайр пири хидматида қилса ҳар хаммор шарт
Гул уза анбар ёйилди, зоҳир эткач ёр хат
Хат чиқардннг, қилма ҳусну ноз аро эмди ғалат   
Юзу лаълингдин топар ҳар лаҳза  кўнглум инбисот
Эй, ўлукни тиргизур чоғда суруб дурбор лафз
Эй, ўйлукни тиргузур чоғда суруб дурбор лафз
Тонг эмастур, тоби ишқингдин кўнгул гар топса ҳаз
Кўнгулки ишқини жон  ичра  айлади маҳфуз   
Ҳақдин  азизлиқ тиласанг, элдин уз тамаъ
Улки,  айлармен ғами ҳажринда жон  бирлан видоъ
Қилур қайғу кўнглумга  ул нозани жамъ
Минг жавр ила биравки қилур ишқдин ружуъ
Ул парий ҳар дам қилур мажнунларин шод ўзга навъ
Ул  қуёштин топти бу ақшом  бизинг кошона шамъ
Истамассен хотири ушшоқи ҳайронингни жамъ
Ул ой равшан қилур кўзларни меҳри ховари янглиғ
Келди ёру бўлмас оллинда муяссар фошлиғ    
Ярақондин манга гар бор эса рухсор сариғ
Онча ёр алтофидин ҳар кун етар шармандалиғ
Бил  ани дайрда масти мудом мен янглиғ
Шўхи чароғчи ёқибон ҳуснидин чароғ

Кўзунгки, куфр ила юз динға солди вайронлиғ
Эй, лабинг ҳосияти чашмаи ҳайвон янглиғ
Дашти фаноки мўрча йўқ шерларга саф    
Ҳажрдин ҳар дам қилур бу хотири афгор хавф
Оҳким,  кўнглум бузулди топмайин жонон вуқуф
Ишқ тобидин ўлубмен мени бемор заиф    
Қотил кўзунг атрофида мужгон чекибдур уйла саф
Гар танимда зоҳир ўлмиш доғи ҳижрон ҳар тараф
Чарх дард аҳлиға ҳар дам ёғдурур гарди фироқ   
Ёр келса бас маҳалдурким, ичим қон этти шавқ    
Ҳар кун ўткан кечадин ошуфта кўнглум зорроқ
Эл дарди ёрдин кам ўлур, менда ёр йўқ
Ўқларннгдинким кўзум ҳам равшан ўлмиш, ҳам очуқ
Эй,  жамолу  нозу  ишванг  бир-биридан  хўброқ
Мени айлабтурур бир қотили паймоншикан ошиқ    
Солур диним уйига кофире ҳар лаҳза вайронлиқ   
Боғ ичра санга сочти гул оқу қизил яфроқ
Бинафшанинг нега бўлмиш димоғи мунча улуқ
Солса партав том  уза чиққанда рухсори очуқ
Кўнглум  бўлур ғаминг туни ҳар лаҳза қайғулуқ   
Ҳар кишиким ғайри ишқинг ҳарфи ёзғай бир варақ
Десангки, дашти фано аҳлиға бўлай ҳамтак    
Бу кеча  оҳим  эрур давронни, барҳам  урғудек
Фалак зарфи тўла  май  бўлсаю топсам  ани хумдек
Тиғи  ишқингдин кўнгул  ҳар  ён  оғиздек  бўлди чок
Оғзиким сўзда Масиҳодек қилур элни тирик   
Хони васлингдин агар бўлмас муяссар бар емак
Баски, кўксум чоки тиккан игнадин бўлди тешук   
Эй тани хоки хадангингга нишон бўлған кесак
Ўт урди жонима, чун очти лаъли оташнок
Меники муғбача дайр ичра айлагай усрук
Гулшан ичра  йўқтур оромим—дилоромим керак    
Айтмонким, лаъли жонбахшинг эрур жондин чучук
Сарвнинг  соясида  бодаи  гулфом  керак    
Пили  гавҳаркашдурур  ҳар  ён  саҳоби  пилранг
Айласа муғбача дайр ичра мени масти маланг
Раҳмсиз  бўлғай кўнгул  куффори Хайбар кўнглидек
Дарду меҳнат тошин, эй маҳзун кўнгул, жонимға ўқ
Субҳи иқболу саодат келди ул фархунда энг   
Эй, жафо пешангу  бедод ишинг, жавр фанинг
Бировки, қўнди кеча ўзга ерга ёри анинг
Ошиқ ўлдум, панд берманг — чорам асбобин тузунг
Чун латофат кўзгуси бўлмиш сафо ичра ул энг
Қуюндек  васл даштидин гар, эй Лайли, мени сурдунг
Зиҳи қути ҳаётим ҳажр муҳлик дардида ёдинг
Раҳм этиб, эй дўстлар, мажруҳ кўксумни ёринг
Ҳажрдин кўзумга оламни қоронғу  айладинг    
Ннл  тортиб,   оразннг  оройишин  фан  айладинг
Айрил, эй заъф, эмди моҳи нотавонимдин менинг    
Не  бийми  ҳажрдурурким,  ниҳояти  йўқ  анинг
Қилса кўксум чок тиғи заҳрпарварди анинг
Не ажаб, сарви сиҳига  инмаса  бошинг сенинг
Юзунг оқ, эй ғамки, ашким рангини ол айладинг   
Ичмадинг май—то бурунроқ бизни расво қилмадинг
Оразинг гулдур, гул узра сунбули тар кокулунг
Ишқ  ўтидин  қисматим  дарду балому  қилмадинг   
Не бўлди дардима, эй бевафо, даво қилсанг    
Оташнн рухсора очиб, хонумоним ўртадинг
Элга ишқидин ғараз меҳру вафосидур анинг    
Зулфиким, боғлиқдурур ҳар жонға бир тори анинг
Оҳимни сарсар айлабон, ашкимни тўфон айладинг
Кўрган эл бедоди ҳижрондин мени    ер бирла тенг
Менинг фироқиму  анинг  висоли тун била тонг
Эй кўнгул,  бир навъ ўлубмен аҳли даврондин малул
Эй кўнгул, мен тарки ишқ эттим вале фош этмагил
Қосидо, оллинда  аҳволи  харобимни дегил
Эйки,  ишқ ошубида ҳолим  сўрарсен, сўрмағил
Не атову не ўғил, сен шаҳ йигит, мен қори қул
Гаҳ-гаҳ, эй  шўх, мени  бошинг учун ёд этгил
Қошларингдинким эрур қонлиғ кўнгул ичра хаёл
Дўстлар, ул сарвқад ҳажринда чун бўлдум қатил
Ҳажринг  кунин  бир  йилчаву ҳар соатин  бир ойча  бил
Ул гули раъноға номам хўб эмас яксон қизил
Ёр ҳижронида сарвақтимға еттинг, эй  ажал    
Жонға зулмунгни нечаким кўнглунг истар, онча қил
Бу не қомат, бу не рафтору на шаклу на шамойил
Эй мусаввир,  оразин  кўр,  меҳри  рахшон чекмагил
Нечукқи дард  қироғи аёғинг остида дол
Ики кўз  манзилинг, эй  моҳи маҳмил
Ёқинг ўт бергали, эй ишқ, ҳаётимға халал
Гўё лабу хаттингни тарҳ этканда наққоши азал
Ишқинг ўтидин таним кул  бўлди, эй  бадмеҳр, бил
Ким деди меҳрингни ул  маҳвашқа равшан  айлагил
Эй парий, юз ёралиқ кўнглум  сари наззора  қил
Эй кўнгул, ҳижрон кунидур, тортиб афғон йиғлағил
Ҳажр ўқидин, эй кўнгул, ҳар ён қанотлар соз қил
Тиғи ҳижронинг била кўнглумни юз парканд бил
Ҳулласин ул сарв қилди нахли раънодек яшил
Юзига, англамадимким, ниқоб эрур ҳойил
Оразингни боғ аро чун кўрди, ҳайрон бўлди гул
Оташин гул ғунчасидур ўтлуғу қонлиқ кўнгул
Юзини кўрди бадан чокидин хароб кўнгул
Борму ул икки ўрулгон гесуйи анбар шамим
Неча ҳижрондин бузуғ кўнглумда бўлғай дам-бадам  
Субҳидам гул ёқти шамъу лола зоҳир  қилди жом
Холи хаттинг уза, эй турфа санам       
Ёрға еткач алам, тутти кўнгул хайлини ғам
Ер узра тим-тим қон ёшим гўёки томмас дам-бадам
Тутқали бодаи гулгун қади савсан моҳим
Қачон кўрсам ул ойни, куйдурур жонимни афғоним

Не ғам  кўргузса кўксум  ёрасин чоки гирибоним     
Саҳар кўрдум юзин — ақшомғача куйди ҳазин жоним
Суда кўрмак юзунг душвор эди, эй ҳусн аро моҳим
Жунундин уйла туфроғ ўлди жисми ранжпарвардим
Эй, юзу қаддинг ошиқи гулу сарви равон ҳам
Ишқ  ўтидин танда  андоқ  саъб  ўлубтур куймаким
Ҳажрингда  қону ғуссадур  ичмак-емакларим    
Йиғларимни, эйки, кўп манъ айладинг, йўқтур шаким
Хиши ҳам эрмас эмиш ишқ сирриға маҳрам   
Фурқати заъфида қон ёш ичра ётмиш пайкарим
Кўнглуму жоним фидо оғзиға, гуфториға ҳам
Эмас жунунднн, агар тоғларда бўлса қарорим
Не рафиқеким, давосиз дарди ҳолимни    десам
Фироқ  ўтидин  анингдек  қизибтурур   баданим
Ишқ таркин қилдиму чиқти кўнгулдин ёди ҳам
Келди тиргузгали заъфим кўруб ул Исо дам
Ҳажр   қоним  тўккудекдур,   буйлаким  зор   ўлмишам
Қариғон чоғда бир маҳваш йигитга мубтало бўлдум
Кўнгул жароҳатиға васлидин даво кўрсам
Жонға   кўксум   чокидин   жононни   меҳмон  айладим
Бодадин жон иси касб этти машом     
Лаҳза-лаҳза кундуз анинг зулмини ёд айларам
Даркори, лаҳза-лаҳза фузундур малолатим
Бўлғонда  ҳажр тунларн бехушлуғ ишим
Куяр ҳажрингда жисми нотавоним    
Фироқ даштида туфроқ бўлуб эди бошим
Қориғон  вақтда  бир тифлға  шайдо  бўлдум    
Эй парий, раҳм этки, кўнглум зор эрур, бечора ҳам
Хажр ароким, ўзни май бирла фасона айларам
Хирқаи зуҳд  ўртамак кўнглум  шиори айладим
Эй,  ҳилолингға  нигун қад  била  пайвасталиғим
Нома ёздим ёр учун, лекин жавобе топмадим
Хилвате топиб, сени жисмим аро жон айласам
Кимга қилдим бир вафоким, юз жафосин кўрмадим?!
Сочинг саводиға ҳаргиз назора айламадим
Орзу тухмиға  бар  ҳирмон эканни билмадим    
Шоми васлингни кўруб, субҳи дилафрўз дедим
Эй, келиб минбаринг уч поя  била сидраға сен
Бизга ул ой ҳажридин бир йилчадур ҳар тийра тун
Ишқ даштин ҳеч ғурбаткаш мусофир кўрмасун
Субҳ чун борғунг, келиб кулбамға пинҳон кечқурун
Боғладим   афғонға   бел   найдек,  сени  кўрган   замон
Маҳвашеким  чеҳра давринда қирон этмиш  аён
Ғунчаи хандон уза холингмудур, эй  маҳжабин
Доғи  кўп  танники  хирқам  ёпмиш, эй  сийминбадан –
Лабингда нилгун холингдур, эй жон
Хизрваш хат бирла чун ҳуснунг самандин сургасен
Ваҳ, неча тортай ул ой дарду ғамин
Ғамннгда  бузди кўнгул хонумонини ҳижрон    
Қани улким, кўзум кўргай жамоли оламоройин
Қизил ёхуд қора ё кўк тўнунг ҳар бир эрур мавзун
Эрур саргашта хоки тан аро мажнун кўнгул ҳар ён
Ишқинг ўтиға қуруқ жисмим ўтун    
Кўйида итлар мени гаҳ тирмабон, гаҳ тишлабон   
Жилваи қаддинг қўруб, сарви равондин ким десун?
Буки зулфунг домиға кўнглум қуши урмиш ўзин    
Манга ҳар нечаким йўқ заҳра дам  урмоқ висолингдин
Кўнгулки,  ҳар  сари чок  ўлди тиғи  ҳижрондин
Ҳажр шоми баски сайли ашк оқиздим қайғудин
Чархдин жонимғадур юз тиғи қотил ҳар замон
Дема  гулгундур  либосим   ашкнинг  хунобидин
Ҳар  қатра қонки томди кўнгул    тоза доғидин
Сиришким лаъли оташноку хатти мушкборидин
Вафо йўлинда, эйким, топмадинг истаб асар мендин
Йўқтурур   мажлисда  айше  фурқатинг  бедодидин     
Кўзгу ҳар дам  судур ул рухсори    оламсўздин
Эй  мусулмонлар, фиғон ул кофири худкомдин
Васл этти ёр ваъда лаби жонфизосидин    
Яна не чеҳраға ўт солди майки, ҳайронмен
Шаҳру  кишвардин  илик  юб,  хонумондин  кечкамен
Ҳар  тарафким   борур  ағёр   ила  жонон  талашурмен
Оразинг нақшин кўнгул лавҳида тасвир эткамен    
Базм ичинда андоқ ул маҳваш хаёли бирламен
Бир юзи  ўтлуқ шарори ишқидин маҳрурмен    
Азимат  айлама,  эй шўҳи  бехабар, ҳар ён
Соқиё, очтинг чу май тутмаққа жоми Жам юзин   
Минг ўтум бор, айлай олмасмен аён мингдин бирин
Лабинг  майи ҳавасидин мудом  йиғлармен
Гар деса  кўз  бирла  рухсорин тамошо қилмайин
Қил бу ён жавлонки, жонни хоксоринг айлайин
Оҳу вовайлоки, олам аҳлининг бадҳолимен
Жонға ҳар дам ишқидин юз минг бало кам истамон
Ўлтурур  кўйида  ишқ аҳлин алолоси  учун
Масканим  ҳижронда  бўлса  эрди Марви шоҳжон    
Йўқ  дамеким,  ул  қуёш  ёдида  фарёд  айламон
Кўз била қошинг аро ул холи мушки    нобдин
Неча ғамим ўтин аҳли замонға еткурайин
Ишқ ичра қани мен кеби зеру забар ўлған
Ой  ботти  мунфаил  бўлубон ул жамолдин
Рахшингки, хиром ичра  ўтар кабки даридин    
Куйдум  ғами  ишқимни  аён  айламакимдин
Киши  ойирса   бир   бедилнн   ёри   дилпазиридин
Келса бир кун, неча кун келмаслигидин лолмен
Ул парий маҳжуб бўлғай деб мени девонадин
Неча кўрган сойи ажзим жавр оғоз эткасен    
Қориған   чоғда   бир  маҳваш   йигит  шайдоси   бўлмишмен
Кеча  асру музтар эрдим, ваҳки, шайдомен букун   
Тугун бир-бир демон, юз-юз мусалсал зулфи торидин
Кўрса не фикри таним захмию кўнглум куйганин   
Кирпикимдур ашк қони бирла шоҳи арғувон    

Ёзарда ишқинг ўтин секрир оҳимдин шарар ҳар ён
Ичимдаги ёшурун ғамки, айта олмасмен          
Кўнгул тошлар қорасин доғларким, қўйди ғам  ҳар  ён
Аҳд қилдим, ишқ лафзин тилга мазкур этмайин
Музайян қилма  мармар тоши бирла туфроғим  бошин
Сужуд этар қуёш оллинда уйлаким ҳинду
Не ажаб, гар қилмасам гул рангу бўйин орзу
Юзунга ошуфта қошлар бўлмаса ошиқ нағу    
Рўзада лаб ташналиғдин қилди заъф ул моҳрў
Хатинг эрмас, гул узра сабзаи боғи Эрамдур бу   
Кўп қочар ёр, ани кўп қилсам мени зор орзу
Гул сочар ел боғ аро, сарви равоним келдиму
Ваҳ, бу не ҳусну, жамолу не латофатдур бу   
То тушта юзин кўрдуму бўлмиш манга ком уйқу    
Тиғ тортиб чу келур қатлима жонон ўтру
Сочинг ранги анбармудур,    мушки Чинму
Не билгай  улки қилур худи узра жилва ялов
Жонона тушубтур мени бемордин айру
Пок ишқ аҳли нечук васл айлагайлар орзу
Дема юзким, Хўтан гулзоридур бу
Бу навъ ўлдум жамолинг мусҳафининг    сирридин огаҳ
Юзун кўр,  қилмағил мужгону хатту  холидин  нола
Яна   шуълалиқ  кўнгулнн  ғаминг  этти  пора-пора
Кўнглаким  қон ила ҳар доғкн бўлмиш тоза     
Оразинг холи недин қилдн мени девона     
Бут оллида чу сужуд айлагум  ичиб бода
Баски қон борди аламлар юзланиб ҳар доғима
Хатинг саводиға сунъ илги йўнди чун хома
Кўнгулнн қилди минг қотилча ёра    
Чоклик кўнглум нишони ғунчаи хандонида
Сен  қора пар бошинг узра, кўргузуб мен дуди оҳ
Тиғидин захм едим, еткач ул ой қошинда
Рангсиз холинг эрур ул  орази дилжў уза
Ўзгалар   боғиндадур   наврас  ниҳолим   бу  кеча
Ёқодек қурб агар топмон сенинг сиймин сақоқингға
Тушда еткондек дурурмен сарви ҳуризодима
Халқ меҳрига яна, ё раб, мени зор айлама
Томнда эрмас кабутар хайли бу журъат била
Иситқон, нозанин жисмингки, тердин тушти тоб ичра
Узди мендин дўстлиқ ул шўхи сиймин тан яна
Менки ғам даштида иттим оҳи дард олуд ила
Ғунча  гул  ичра гаҳе пайдо бўлур гулзорда    
Заъфдин ингронғоним элнинг фиғони зорича
Сарв  қад   гулрухлар  ўтмас  хотири  ношодима
Бас ёмон ҳоле тушубтур, ёрлар, мен зорға
Ҳар гулки очибдур май ул орази дилжўда
Тийралик хаттинг саводидин лаби хандон уза
Не ажаб, ушшоқ аро бўлсам  мени зор ўзгача
Танимдур ҳалқаи зулфида не янглиғ дард қофинда
Кўйида тоше тилармен қўйғали бош остиға    
Ёр агар базми аро ғамгинларин шод айласа –
Киши  висол туни ёри  бирла  ётқунча
Манга бўлмағай ёр бегона ногаҳ
Не суд гулшан аро ичмакинг ниҳон бода
Тонгға солма ваъдаи васлингни боре бу кеча
Сунбули шомида юз айлади гулрез яна
Бода тобидин қизил раглар узоринг боғида
Дардлар кўнглумга юзлансун, балолар жонима
Хаста кўнглум қушини бошинг учун шод айла
Хўнглум итти зор ҳусни онининг туғёнида
Не ҳаддим ёзмоқ битик ул меҳри оламтобға    
Ҳалокингмен, чекиб тиғи жафо ўлганни ўлтурма
Кеча эл осудадур, кўнглум бирав қайғусида    
Эй хуш улким, гоҳи-гоҳи етса ёри қошиға
Ёр  ҳажридин  агар заъф  эрди жисму жонима
Бир қадаҳ май ичмадим сарви гуландомим била
Кўнгулни  хайли  ғаминг  қилди  йўл  убур   била
Биравким, рашк элтурмен  кечурмакка хаёл ичра
Не бир ёреки, васлим саъйиға помардлиғ қилса
Бас тийра эрди субҳидамим шоми ғамгача
Бошимға   шуълаи   ҳижрон   туташқандин   эмас  огаҳ
Йўл эрур юз манзил ортуқ мендин ул қотилғача
Кўнглум олғоч ул парий  мажнуну шайдо қилдило
Муниси жон деганим офати жон бўлдило
Зулму   бедод  айлаб  андоқ   бузмамиш  даврон  мени
Не май  хуштур  манга,  не гул керакликтур, не гулзоре
Неча кўйидин чиқарға  йўл сари    боқиб турай
Ўлукка жон берур чун нукта  айтур лаъли гўёси
Ҳар неча жавр қилса ноз аҳли    
Боғдин келди насиму гул исин келтурмади
Демаки,  қатлима  ушшоқи  нотавон яхши
Яна ҳижрон ўти жонимға тушти
Қирқиб эрди қошин ул бодапараст худрой
Муддаилар бетараҳҳум, ёр бепарво басе   
Эмас фироқ туни, эй  кўнгул, нақора уни
Олача ҳошиялиқ тўн кийиб ул рашки пари
Онча кўнглумдадур гулшани ҳижрон тикани
Кош бўлса ҳар туган жисмимда жавшан яфроғи
Кўз била кўнглумга бўлмиш гўйиё васлинг чоғи
Уйқу ҳамсояларимдин кетарур ҳажр туни
Ул қуёш оқуйдаю мен  музтарибмен ҳар сари
Хаста жоним риштаси кўрганда ҳажр озорини
Зиҳи нахли қаддингдин хижил сарв бўстони    
Сиёсат этти сочинг мушк чун хато қилди
Сайлларким  тўкар  кўзум ёши    
Жон мазраида бўлса, не тонг, дард хирмани   
Интизоридин ул ойнинг кўзки солдим ҳар сари
Не ишқ эдики, адам айлади вужудимни    
Тилармен ислаб-ислаб ғабғабингни     
Тушта сарву гулдин ислаб бирни, қучтум бирини
Кўксумда наъл бўлди хадангинг нишонаси
Саҳар куяр ғами ҳажрингда хаста жисм хаси
Ваҳки ҳажринг ўти жисми нотавоним    ўртади
Гул не  бўлғайким, юзунг ҳажрида кўргаймен ани
Йўқки,  ёмғурдин мени  ҳолимға  даврон  йиғлағай
Гар баҳор эл топса бўстондин гулу райҳон иси
Тан  қора туфроғ ўлуб, оҳ ўти  охир    бўлмади
Кеча келгумдур дебон ул сарви гулрў келмади
Нозук ҳарир агар танингга ҳойил ўлмағай
Чеҳра  ўти  бирла  кўнглум    хонумонин  ўртади
Оҳким,  номеҳрибоним  азми  бедод  айлади
Гар яна бир қатла ўз васлингға еткурсанг мени
Чу ул ҳури париваш жилва айлар вақти, ноз эткай
Менинг бахтим юзи ғам кочидин ул кун қора бўлди
Бир  куни  мени  ул   қотили  мажнуншиор  ўлтургуси
Гар  аламимға  чора  йўқ,  бўлмаса    бўлмасун  нетай
Ваҳш хайлин дашт аро мен телбаи маҳзун сари
Ашк  хунобидин   ўлмиш   кўзларим   уммон  кеби
Бир парий пайкар  ғами ошуфтаҳол этмиш мени    
Ҳижрон  куни ҳар хастаки жононға йўлуқти     
Кимки бир кўнгли  бузуғнинг хотирин шод айлагай
Тиғи ҳижронинг  кириб  кўнглумни    ғамнок  айлади
Чун илик бермаски ўпсам, ул ситамгор илгини
Биравки  ишқ  била  қилди муттаҳам бизни
Ваҳки,  савдодур  димоғимда,  паришонлиғ доғи
Коми  лаълингнинг   хаёлидин   кўнгул  қозғонмади
Не чоғлиғ тошким Фарҳод ушотти   
Барча   базм   аҳлиға  луъбатбоз  ишининг  ҳайрати
Эй хуш улким, бағрима бир лоларухдин доғ эди
Дашт аро дерменки Мажнунни ўзумга учратай
Ўқунгким жисми урёнимға    етти
Ҳаво хушдурур, тут қадаҳ, ёр, ахи     
Келса  ёру бўлмаса  ҳамраҳ рақиби тийра рой
Сўра  келмади  ёр  беморини        
Поклар кўнглидур ул орази маҳваш сари
Бизга етмас эрди бир номеҳрибон дарду ғами
Ёр борған чоғда бормиш бедилин ўлтургали    
Улус қўзғалур, гўё ёрим  етишти        
Оҳки, ишқ айлади шайдо мени        
Гулшан  ичра  жилваи ноз этса жонон қомати        
Ваҳки,  бир  ғойиб  хаёлидин  паришонмен,  басе
Не кун ўлғайки, нигорим келгай        
Юзи хуршидидин кўзлар  қамашти        
Боғ аро гўё сабо солмиш    эди жонон иси       
Бошни гар ерга қўя олмон, боқиб моҳим сори       
Бу сабабдин ёрумиш гўё Хуросон кишвари       
Истамон кўнглумни айларда хаёл ул моҳни   
Заъфлиқдур, дедилар, ул бути маҳ сиймони    
Не  дилоромеки, сўрғай  дарди ҳолимдин    гаҳе        
Ёйиб оразда мушкин холларни сунбулунг доми       

            МУСТАЗОД

Не  вўсмаву не кесмадур  ул зулфи сумансой
           
            МУХАММАСЛАР

Шарбати  юҳйил изом  эрни  майи    нобиндадур        
Неча, эй ой, мендин айру айлагай даврон сени


Жоним ўртарга ул ўтлуқ чеҳра гулзори Халил
Ишқ зор  этти халойиқ ибтилосидин мени


Эй кирпики нешу кўзи хунхор


Чун  ниҳон  қилди  турунжи  меҳр  рахшон талъатин       


Ҳақ таоло маҳзанин англабки, холи бўлмамиш,       
Бу йўлда кимки наби шаръиднн чиқарди қадам       
Нукта асносида Ҳабибуллоҳ        
Кирмагай жаннат ичра ҳеч бахил        
Чун ғараз сўздин эрур маъни анга        
Тузлукка  мойил ўлки, ишинг борғай илгари    
Таҳ-таҳ юраким қон эди бир-бир ситамидин    
Гадолиғ  яхшироқ  аҳли  фанодин        
Тирик чу охир ўлар, бас, укуш ғам муҳлик       
Ажал чун муқаррардур ўлмак учун, бас тамаъдин
Уч кишидин уч иш ёмон кўринур
Ано ўрнин ато тутмас ўғулға
Гулшан аро гул хадде агар йўқ
Яҳши хотунлар сафойи зуҳдидин
Бизинг ғазолаи мушкин тавобиъин кўрким
Чекилур эрди сабзаи хатти
Малак атбоъидурлар ул ҳайл   
Бийик ҳимматлик элга арзи ҳол эт   
Сени сайиди пок, донойи зоҳид  
Агар Бобобек ўғли айлади нақл
Розни асра, чунки фош эттинг    
Эйки, истарсен чоқин дафъиға яшм   
Биравким хирадманднинг нуктасин    
Шоҳи Ғозий эрур карам тенгизи       
Агар нодон маҳалсиз ҳарзаким, айтур, далир айтур
Чу разл ҳавсаласиздур, не тонг, агар ногаҳ
Совуқда қочибон ўт шуъласидин
Бизинг шоҳ ул сифатким  бори шаҳлардин эрур мумтоз
Покдоман зуафодин неки зоянда бўлур    
Эр уруб лаъл тож ила гулбонг   
Эй Навоий, бир қори кофирни кўрсанг ишқ аро
Қуёшдек шаҳ адолат пеша қилса
Хўбким,  йўқтур шамойил бирла ширин сўз анга
Чу навкарга бердинг ижозат, яна
Ул баҳори ҳусннинг рухсорини  деҳқонн    сунъ
Гар тийралар тақаддуми аҳли сафоға бор
Шаҳ лутфи гарчи бўлса кўп қобил, топар  нашъу
Тож кўп дардисар  берур  бизга
Эй Навоий, сўз ила онча гуҳар сочтингким
Навоий шеъри тўққиз байту, ўн бир байт, ўн уч
Улки, ифлосдин аёғинда    
Фалон масх агар чин десун, йўқса акс
Эй  Навоий,  олам   аҳлида  тамаъсиз  йўқ киши
Илми дин касб қилки, суд эрмас
Шаҳни доноким қуёш дебтур,  анга  будур далил
Дунё аҳлидин агар топти тамаввул бириси
Замона аҳли эмаслар атолариға шабиҳ
Ҳар кимки кўнгул махзанида ёшура олмай
Менинг абнойи жинсимдин шикоят бу эди элга
Эйки,  юз  сафҳасида  хаттинга  юзланди  тарош
Хуш кўрармен даҳрни совуғ су бирлаким,  бу ёз
Навоий, тамаъ тухмини сочма кўп   
Риёий Каъбадин дайри фаноға    
Кофур уза мушк олиб кўп ҳарза рақам чектим
Олмаву гулоб қайнатурға    
Ҳарзагард ўлди шоҳиди раъно        
Қилибмен  онча  исёнким,  агар дўзах аро кирсам   
Ниҳоний игна санчар ёрлардин        
Фалоннинг сурхун отики гар эрур берк        
Тутулмиш эди Мажид Барлос бекка        


Не лўлидурки, чун ҳангома тутса        
Не шўх эрурки, улус кўнгли ичра савдоси       
Қайси айёр эркин улким,  нақб урар санъатда  бор       
Не қушлар эркин аларким, бирардурур қаноти       
Не қушдурурки, учар  уч  қанот  била, лекин    
Не мужмардур, тўла ахгар, вале ул мажмар андоми       
Не навъ пайкари конидур ул узун тиллик       
Ул ҳуққаи  ожким,  қилурлар  гулфом        
Не пайкардурки, айлар ножихин тез        
Ул қушки, таашшуқдурур андиша анга        


Ё раб ул шаҳду шакар, ё лаб дурур        
Жавр ўқин жонимға соқий ёзмади    
Ё қошингдин неча бир ўқ кўз тутай        
Лаълидин жонимға ўтлар ёқилур        
Бовужуд ул юз эрур гулгунасиз        
Чарх тортиб ханжари ҳижрон бу тун        
Ўткали ул сарви гулрух соридин               
Тиғи ишқинг ёрасидур бутмаган       
Ваҳ, қачонға тегру ишқинг кожидин        
Ул парий ишқида бу девонани
Ёғди жавринг  ўқи ҳажринг тошидек
Нақш тушмиш кўзда ул ёшим менинг
Неча дедим ул санамға бормағин

Кўрсаткичлар