Эй етти манзар тарҳиға меъмори сунъунгдин бино
Равшандурурки, меҳр юзунгдин олур сафо
Эй начунким, дурнн махфий асрабон Уммон аро
Худоё, залол аҳлиға раҳнамоё
Эй кўнгул ичра майи васлинг учун ком таманно
Зиҳи тожинга гавҳари кибриё
Зиҳи ҳилолинг ўлуб ой бошиға тиғи бало
Кишики истасаким, етмагай малолат анга
Неча кўнглум пора бўлса, раҳм қилмас ёр анга
Лаълинг ул ўтки, кўнгул мижмар анга
Ваҳ, не ҳол ўлғайки, келгач ул бути зебо манга
Қачон отса ул ғамза новак манга
Агарчи йўқ талабингдин даме қарор манга
Чоғирға тушкали йўқтур қарору хоб манга
Ул ой куларга эрур, юз ажаб, тарона манга
Тори зулф ўлғали дилбанд санга
Зиҳи аҳли дин қатли ойин санга
Телба кўнглум ёраси ҳадсиз тани ул ён аро
Соқиё, нақди ҳаётим жавҳаридур жом аро
Миръоти ҳуснунг тийрадур бу оҳи дардолуд аро
Саводи холи анинг лаъли руҳпарвар аро
Ёр лаби акси тушуб жом аро
Бир ой ўтти мени маҳзунға бир ой интизоринда
Гул керакмастур менга, мажлисда саҳбо бўлмаса
Юзи оллида гул наззора қилдим, хўб эмас анча
Соҳиредур ул кўз, аммо холи ҳинду остида
Фиғонки, ҳажридин ўлди ўкуш алам бизга
Ёрлардин қилибон рам гўё
Чиқмоқ усрук доғи ул кофири бебок бало
Дўст бўлмас гар жамол аҳлиға жон қилсанг фидо
Ёр дардим сўрмайин кўнглумни маҳзун қилдило
Ваҳки, бўлдум ишқ аро бир бевафоға мубтало
Фалак нилуфаридин чашмае меҳр ўлди гар пайдо
Манга не манзилу маъво аён, не хонумон пайдо
Ул ой бу телба била ёрму экин, оё
Оразу холингни бир дам кўрмасам, эй дилрабо
Сариғ оғриқ бўлдум, эй соқий, хазони ҳажр аро
Кимса ҳаргиз кўрмади чун аҳли даврондин вафо
Зиҳи анда макон топиб, ки йўқ мумкин макон анда


Сочса анжумдин фалак бошингға юз минг дурри ноб
Уйғотур субҳи баҳор элни фиғон бирла саҳоб
Бу кўҳан дайрда хуштур неча кун бодаи ноб
Ики рухсоринг эрур хўбу хаттинг ҳам марғуб
Ўртаса ишқ мени, сўрма сабаб
Қилғали май била гулгун юзин ул нўшин лаб
Қачон мактабда ул моҳи муаддаб
Боғинга етмасун ошуб хазондин, ё раб
Улки боштин то қадам бор ончаким, имкони хўб
Гар бўлмади бир лаҳза манга ёр мусоҳиб
Қани сенинг кеби оламда дилрабо маҳбуб
Ваҳ, нетиб ишқин ниҳон асрарға бўлғай муртакиб
Бузди кўнглум кишварин ҳижрон ғами туғён қилиб
Саҳвдур тўби демак, раъно ниҳолингни кўруб
Ул қўнуб, отланғали маркаб суруб, сархуш бориб
Чун бағир захмлари бутмади, пайванд қилиб
Ҳусн кеби жисмимға ҳижрон шуъласин урдунг бориб
Котиби сунь чу ҳар кимга бир ишни рақам айлаб
Хуштурур бир тийра шоми ҳажр ики ёр учрашиб
Тун ақшом келди кулбам сари ул гулруҳ шитоб айлаб
Бир ой фироқида ҳар тун бошимға ўт туташиб
Чобуким тез сурар тунди саманд узра чиқиб
Борур ул маст яна ноз айлаб
Бизни зор этти бу раъно мутриб
Борди кўнглум ҳуши ишқинг ўтидин ахгар топиб
Тошларким, ул парий пайкар бу Мажнунға отиб
Кулуб чу лаълингу эл илгидин пиёла олиб


Бу ақшом ҳолима шамъ ўртаниб парвона андин кўп
Нукта кўп сурдунг, замоне лаъли жонпарварни ёп


Йигитлигингда қариларға қилмадинг хидмат
Эй кўнгул, ёр фироқида лаболаб май тут
Соқиё, ҳижрон тунидур, бода тут
Ғам юкидин чангдек қаддим хам эттинг оқибат
Демон ул ой ўқин, эй дўст, сувур, йўқса ушат
Гулга фархунда жамолингдин уят
Қайди зулфини чу ёр айлади занжири иродат
Ишқ таркига қилғурмен туну кун кўнглима туҳмат
Фироқинг аро, эй гули сарв қомат
Бўлмишам ошиқ яна, эй ақли нофаржом, кет
Келмагил майхонаға, эй шайхи олий жоҳ, қайт
Кўнглумни қилди шифта бир маҳжабин йигит
Эй кўнгул, кўйида аҳволимни жононимға айт
Ул малаксиймоки солмиш ҳуснидин оламға ўт
Кўнгулда нақш андоқ боғламиш бир нозанин сурат
Зиҳи лаъли лабинг жонимға офат
Жон фиғон айлар ғами ҳажрингда, жоним, эшит
Заъф, кўргилким, танимни элтибон айларга қут
Жаҳон аруси бирла суҳбат айлама рағбат
Эй мусаллам, санга ҳар яхши сифот


Кўнгулда зулм била қилма юз бино иҳдос
Бўлди беҳудлуғума бодаи гулгун боис
Бориб Юсуф жамоли нақдиға жонон эрур ворис


Зиҳи кўк бошиға гардун хиромингнинг изидин тож
Биравки, даҳр мозиқидин айлагай махраж
Ишқ бемориға йўқ элдин давоға эҳтиёж
Сийм агар жон нақдидур айларда ҳар миқдор харж


Қовмағил кўнглумни, зулфунг ичра ором айлагач
Манга агар дегасиз, жон била жаҳондин кеч
Тушкали ул дилбарнинг турраси торида печ
Кўзунг қонимға сероб этти ўзни, нақди жон олғач
Қайд айларга жунун аҳлини бор ул икки соч


Азалда чунки рақам топти толиҳу солиҳ
Зормен зулфу юзи фурқатидин шому сабоҳ
Эй, хату лаълинг қошида мунфаил Хизру Масиҳ
Эй, сочинг шоми аро рухсори фаррухфол субҳ
Зиҳи шаҳди нўшунг бағоят малиҳ
Бошима еткурди тиғ ул шўҳи маҳ пайкар сабоҳ


Садқанг бўлубон урмоқ бу гунбади ахзар чарх
Қон тўкуб ул бути зебо густох
Чу қилди ишқиға кўнглумни мубтало ул шўх
Ул парийваш ҳурнинг мен телбадек шайдоси чўх
Дема, бир ўпмак не эркин лаълидин жононга нарх
Қадду рухсорига йўқ гулшанда бир монанд шох
Хужаста тонгки, очиб ораз ул бути гулрух


Чу солик айлар эса азм водийи тавҳид
Котиби сунъки, мушк айлади хаттингға мидод
Ишқ аро нофиъ эмас оқилу фарзонаға панд
Не муроду не умид айлар ул ойдин бизни шод
Кўнглума тиғ урғач, оҳимдин ҳувайдо бўлди дуд
Эй, қилиб зулфунг каманди ваҳшийи саҳрони сайд
Йўқ манга юз йилда ул маҳвашқа бир сўз дерга ҳад
Ишқ аро куймак ишим, қайда мену қайда хирад
Олиб эл кўнглинки, чектинг сарвдек озод қад
Жафода бор ул ой гардунға монанд
Лабинг лаълу хатинг, эй жон, зумуррад
Эй, сочинг занжирида ошуфтаю шайдо хирад
Ваҳки, ҳам ҳушумни афзун қилмади афсуну панд
Йўлида жон бердим, ўтти кўрмайин жонон, не суд
Эй юзунг шамъию зулфунг дудидин тарки хирад


Ишқ амриға эрур кавну макон ичра нафоз
Тикибтур бошиға жонона таъвиз
Бўла олса лабинг оллида Масиҳо тилмиз


Қарида гарчи сабук рухлуғ фаровондур
Эрур ҳамиша хазон баргидек бошимда шарор
Қонима ҳар дам кўзгунгнинг ўзгача ангизи бор
Ғариблиғда деманким, ғаму малолати бор
Гўйиё кўнглум тахайюл мулкинииг султонидур
Васлидин чун мултафит кўпроқ бўлур фурқатда ёр
Парвона қаноти ароким, доғ ила қондур
То бузуғ кўнглум аро зулфунг хаёли айланур
Тешилди хаста кўнгул, ишқ тиғи эткач зўр
Итларинг хайли мени ўлди гумон айладилар
Ваҳки, савдо даштида қилди мени девона ҳажр
Ул малаксиймоки, ҳусн ичра парий монандидур
Васлидин новмид экан чоғда фироқи куйдурур
Сафарда, ваҳки, мендин айру бир ғойиб мусофирдур
Войки, бағрим яна ҳажр ўқидин ёрадур
Ишқ доғидин нишон қилғандин, эл жоним олур
Биров тиғи фироқи, ваҳ яна кўксумни чок айлар
Эй кўнгул, душманлар онча макр ила фан қилдилар
Қаю тарафки, қуёш янглиғ ул нигор борур
Мену фурқат айёмию зорлиғлар
Онча кўнглумни жунуну ишқ яғмо қилдилар
Ғам туни икки кўзумгаким, қуёше эврулур
Биров ғами яна кўнглумга қўзғолон соладур
Не парийдурким, хирад асхобини мажнун этар
Не нахл қомат экинким, кўнгул хароби эрур
Ҳар неча еткурса ул шўхи ситамгар интизор
Кўзумга ўқи гардидин зиёдур
Рух гулзорида, ё раб, ул не сарви ноздур
Юзунг равшан, энгинг ҳам равшан, эй ҳур
Сўзи ҳажринг ичра жисмим зори ғамнок ўртанур
Қайда топқай телба кўнглум ул қора кўздин хабар
Айтмон кўзу кўнгул матлуби кўюнг боғидур
Назарға қайси тарафдинки, бир ғубор келур
Белию оғзи кўрар-кўрмасда чун пинҳон эрур
Хуш чун май базми ичра дилситонимдин кетар
Боғ атри чу насими гулу шамшод берур
Шуълаи рухсорига кўнглум қуши айланадур
Ишқ ҳар дам кўнглума бир ўзга меҳнат келтирур
Тийра ҳажр айёмида билмонки, жонон қайдадур
Хатинг ичра лаби хандон кўринур
Ҳажр аро қолмишмен, соқий, лаболаб жом бер
Хўблар тиғи етишмастин бурун бу зор ўлар
Икки зулфунг телба кўнглумга қоронғу кечалар
Кеча бадмаст ўлғонимдин инфиолим бордур
Лаъли шавқидин кўзу кўнглумда ашку оҳдур
Бошимға кўйида ҳар дам ғулу қилур итлар
Зулфунг устида гажак қуллоблар тақлидидур
Товушким, уй тошидин келса, дермен бағри тошимдур
Қатлима тиғ ўлғаликим, чарх иши озордур
Ҳуреки, менинг жонима офат етилибтур
Ичкали гулранг май наргис масаллик жоми бор
Ҳар кишиким, бир сўз ул бадмеҳрдин тақрири бор
Гулни найлай, хотир ул рухсори гулгун саридур
Кўнгул ҳадиқасида бир ниҳоли наврасдур
Яна сенсиз оҳим ўти шуълазандур
Хаста кўнглум азм этар ул сариким, жонон борур
Кўнглумни фигор эттингу жонимда балодур
Кўзум ёшики, юрак қониға тутош кўринур
Бағримни тиғи ҳажр ила юз пора қилдилар
Ҳар ниёзу ажзким, бу жони ношодимда бор
Қошинг авжи малоҳатнинг янги туғқан ҳилолидур
Хаста кўнглум ўртанур, гўё севар жоним борур
Савсани тўн бирла ул қад савсани озод эрур
Барги най тўн ичида нол кеби бели ниҳондур
Сочбоғингдин чиққан, оё, сунбули пурчинмудур
Боштин аёғ яланг таним узраки, тоза доғ эрур
Кўнглум аро бир ажаб муҳол ҳавастур


Эй кўнгул, уммид торин гулшани даврондин уз
Бизни, эй ишқу жунун, расвои олам қилдингиз
Бизга жонон васли улдурким, жамолин кўргабиз
Қадинг туз, нахли гулзори эрам туз
Эй санга хунрез мужгону балоангез кўз
Чун анга нохуш келур, базмида отим тутмангиз
Эй малоҳат шевалик, ширин дудоғинг сўзга уз
Дўстлар, май била жонимға жафо айламангиз
Бир кун, эй хушу хирад, мен телбага ёр эрдингиз
Ёр этти меҳри таркию мен ёрмен ҳануз
Нозанинлиғ боғида қаддинг ниҳоли сарвноз
Не лабидин истимоъ этдим қулоқ бир қатла сўз
Бошимға заҳмларнинг қони турмасдин бўлуб ожиз
Бир парийваш волиҳи бўлдум, мени мажнун денгиз
Ул юз атрофи малиҳу лаъли хандонида туз
Эй висол аҳли, менинг ҳолим кўруб, раҳм айлангиз
Ишқ сирриға амин кимса хаёл айламангиз
Сарв ким кўрди анинг устида моҳи дилнавоз
Рози эрмасмен, кўнгул чокини пайванд этсангиз
Кўнглум олди ёр, чун юзига боқиб турди кўз
Тенгри бермиш ул парий пайкарга андоқ тор оғиз
Анга хўйдин тоза бўлмиш оби ҳайвон бирла юз
Манга ўлмаклик эрур ҳажрда осон сенсиз
Эй санга қади рост, лекин турраи таррор кўж


Гулшани иқбол хори меҳнатиға арзимас
Не ҳадки, айлагаймен ёр дастбўси ҳавас
Ҳолима ёр тараҳҳум қилмас
Кўз ёрутмоққа демон меҳри жамолинг боғи бас
Шоми ҳижронимға, эй гардун, саҳар пайдо эмас
Кўрмак ани чун ҳадим йўқ, мени жонон танимас
Бизга ишқ андуҳидин иш зорлиғларму эмас
Басе бу дайри кўҳан маҳбасида қилма жулус
Ҳар кишига даст берса ул парий янглиғ анис
Дайр аро бизга ватан сарманзили хаммор бас
Меҳр гўёким, тулуъ этмиш, менинг моҳим эмас
Тутмайин оламда кўнглум насли одам бирла унс
Қўп, эй боди сабо, жонон сари эс
Манга ишрат ери кунжи фано бас
Эй кўнгул, ҳолимға ул ой раҳм қилғудек эмас
Зулфидур кўнглумда ҳар дам, оҳ чекмак суд эмас
Қилдинг офат барқидин жонимға ўт ёқмоқ ҳавас
Ғамзангни киши наззора қилмас
Ул ой бўлмай манга маҳбубу маънус


Оқара бошлади бошу тўкула бошлади тиш
Улки, бизни зору ани асру зебо айламиш
Юз бало бошимға ёғдурған дедим афлок эмиш
Қомату рафторинг ул мундин, бу андин хўб эмиш
Кирпикинг нешдуру, ғамзангу ҳажринг ҳам неш
Эй, кўнгул гулзори васлинг субҳида ноланда қуш
Ҳар нечаким, жавру истиғно эрур жононға иш
Ҳам хатти хазроси хуштур, ҳам лаби гўёси хуш
Ул ойдин ҳам вафо хуш, ҳам жафо хуш
Муҳаббат шевасининг лозими ажзу ниёз эрмиш
Феруза тугма бирла нигорим бўйнида киш
Тўъмаким, топмас итинг урса тани зоримға тиш
Гарчи атфол отти бир-бир жисми урёнимға тош
Эй, гулшани ҳусн ичра хатинг сабзаи дилкаш
Шукрким, сочтим эса ғам туни анжум кеби ёш
Бизга йўқтур олам аҳлидин жафодин ўзга иш
Олур жонимни ишқу манга дам урмоқ маҳол ўлмиш
Ҳусни девона уза матлаъдур ул пайваста қош
Ёзуқсиз, журмсиз бедод этар фош
Парийзодеки, мушкин зулфи жоним мустаманд этмиш
Саҳоб эрмаски, кукраб тоғ уза ҳар сари айланмиш
Дарди кўп урён танимға юз туман доғ ўлмамиш
Демагил мужгонким, ул кўз қасди аҳбоб айламиш
Дарди ишқинг уйла зор этмиш мени, эй бағри тош
Хилъатинму қилди ул гулрўи сийминбар бинафш
Мени ишқ ичра деган қоилу фарзона эмиш
Бизинг шайдо кўнгул бечора бўлмиш
Ул қадар ул кофир ислом аҳлини қатл айламиш
Ҳар парий пайкарга бир девонаеким зор эмиш


Ишқинг элига ранжу ано бирла ихтисос
Истарам фурқат аро жону жаҳондин махлас
Рақиб ул навъ эрур жононға махсус
Қилмади жонимни ҳижрон бандидин даврон халос
Эй, сенинг дарду ғаминг жонима хос


Ваҳ, нелар бўлди менга ишқ ғамидин ориз
Ҳолим ким экин айлагучи ёрға маъруз
Эй, етиб лаълинг майидин руҳума осори файз
Эй, латофатда санга лолаю насрин ораз


Гар фано расмини қилмоқ тилар эрсанг мазбут
Қилғай ул оразни кўрмакдин мени ҳайронни забт
Эй хаёлингдин манга ҳар дам нишот
Юзунг ёнидаким, бош чекти ҳар ёндин муанбар хат


Гар ёрнинг аҳволиғадур ёр мулоҳиз
Эй, лабинг зоҳир этиб ширин лафз
Ул парий таркида ақлим деди ёлғон алфоз
Сўз адосиндадур ул кони малоҳат лаффоз


Менга бу нукта харобот аро бўлди масмуъ
Қилгали бегоналарга ошно жонона табъ
Масти бебоким қачон ҳолимға бўлғай мутталеъ
Дилбар юзин кўрарга бўлди ниқоб монеъ
Чун шабистон ичра қилди оразин жонона шамъ
Кўзум ёшарди, аён бўлғач ул жамоли бадеъ
Қизил кўнглак енгин оразға ёпсанг, важҳи йўқ воқеъ


Онча маҳзун кўнглум ўлмуш ишқдин озорлиғ
Оташин лаълинг ўти айлади кўнглумни исиғ
Етмай икки лабинг майидин кўнглума осиғ
Юзунг ҳажрида ким чекти фиғону зор мен янглиғ
Агар келмаса, интизорим қўяр доғ
Заҳри ҳижронинг чу айшим комини қилди очиғ
Парийни ким деса ул меҳри ховари янглиғ
Муддаи, чун даминг эрмастур иссиғ


Улки, қилғай ўзи кашшоф рамузин макшуф
Қилмадим ул сарви гулрух манзили бўстонни тавф
Гарчи тоғдин оғир этти дарду озоримни заъф
Бировга мусаллам тариқи тасаввуф
Чок кўнглумни олиб дардини қилдинг тазъиф
Жоним ичра заъфдур юзлангали жононға заъф


Бу нукта сўрди фано дайри ичра пири тарқи
Эй, жамолинг шамъиға жон бирла кўнглум муҳтариқ
Чоқин ўти қила олмас ғамим тунини ёруқ
Эй ақл, қилмағил кўп тавсанлиғу ҳарунлуқ
Не ҳаддим орзу қилмоқ ул ой базмида маҳрамлиқ
Не ҳаддим бор итингнинг пойбўсин муддао қилмоқ
Бир қатла бўлса эрди ул гул узор ошиқ
Ашкдин жисмим биносин қўймади обод ишқ
То мени меҳнат тунига мубтало қилди фироқ
Эй, каломи жон физойинг нақди жондин яхшироқ
Ул парийваш муддаиға меҳрибондур, бизга йўқ
Биров жисмиға осса ул сиймтан ўқ
Сенингдек парий хайли одамда йўқ


Вафо тариқида улким, тиларки, қилса сулук
Васли иқболин манга тегмас таманно айламак
Кўзда ёшим эврулур саргашта Мажнун ёшидек
Ўз тилим чун истамас розимни ихфо айламак
Ҳар дам истар телба кўнглум ишқ китмон айламак
Кўзунгнунг оллида наргис келиб қатиқ кўзлук
Ўзга ойлардин ҳаётим нашъаси бермас илик
То елак савсани айлабсену гулгун терлик
Лабинг хаёлидаким, чок эрур манга кўнглак
Ул сариғ тўнлуқ эрур турғанда таъзимимға тик
Майда бўлса манга ул лаъли шакарханд газак
Не осиғ оҳим ўти равшан зулолинг кунидек
Дайр аро муғбачадин соғари мастона керак
Хароб қилмади онча мени майи гулранг
Бошиға чунки алиф кескай ул бути бебок
Тарки ишқи эттим, мени ишқ аҳли хайлидин сурунг
Зиҳи секрибон чарх узра раҳнавардинг
Бўлур гаҳики, ғамим шуъласин аён қилсанг
Қора-қора мужа ханжарларин ититмак ишинг
Ишва айлаб элга, оҳимдин таваҳҳум қилмадинг
Бу не ҳусну ноз эрурким, интиҳоси йўқ анинг
Тоза доғ атрофида жисмимда тим-тим қон кўрунг
Гар жафо қил, гар вафоким, дилситоним сен менинг
Боғ ичра чу гарм бўлди бозоринг
Қайси андуҳ ўтиким, куйган танимға урмадинг
Ё қошингға қатл учун зийнат фаровон айладинг
Хастадур жоним менинг, то борди жононим менинг
Эйки, ҳусн аҳлиға нозу шева таълим айладинг
Ишқ сиррин ҳажр асири нотавонлардин сўрунг
Дўстлар, гулшан аро сарви равонимни тиланг
Қилмади васл ичра бедод узра бедодинг сенинг
Шоми ҳажрим кўрдунг, аммо зулм таркин тутмадинг
Яна ишқ ўтин хаста жонимға урдунг
Жон олурда жисм зор эрканни билмасму эдинг
Нигор эркин буким, бармоғларингдин ошкор эттинг
Дуди оҳимнинг қуюндек печ ила тобин кўрунг
Бўлди қотил кўз била зулфи сияҳкори анинг
Яна, эй ишқ, гули рухсорин ошуби чаман қилдинг
Латофат ойи ул юз шоми савдо сунбули тобинг
Гулрухеким, жон ародур хор уза хори анинг
Дўстлар, гар дўст қатлим истар ўлса, ўлтурунг
Қатъ қилғунча риё дашти аро юз минг олонг


Ишқини тарк эт дединг, хуршиди рахшондурму ул
Ёр қутлуғ юзидин қолди чу маҳрум кўнгул
Туну кун ул ой хаёли бирла мен ошуфтаҳол
Куймагим кўр, ишқ ўтининг иштиолин сўрмағил
Сен эдинг кўнглум аро, ҳар неча чок эттим кўнгул
Тарки ишқин қилғали жон бўлди жонондин хижил
Ҳам жаҳон аро жамолидин гули раъно хижил
Кирди туфроққа ҳилол, очти тўлун ойға жамол
Ёр ҳажри хоҳи бир кун, хоҳ юз йил, эй кўнгул
Ёғлиғин, эйким, тикарсен, игна мужгонимни қил
Яна фироқида ҳар кун эрур манга юз йил
Эй, қадинг шамъу юзунг шамъ уза гул
Азм ўлса хаёлингга, кўнгулдур анга маҳмил
Ул шайхки, минбар уза афсунға берур тул
Қон ёшим ичра таним тўлғанғанин наззора қил
Ул қуёш оғзи уза мушкин хол
Ул парий чеҳра чу кўргузса жамол мақбул
Нолани ҳар нечаким, элдин ниҳон айлар кўнгул
Юзи ойина қилди кўзгуни ул сиймбар ҳойил
Эй мусаввир, дилбаримға сурате монанд қил
Захмлиқ кўксумни ғайрат тиғи бирла чок қил
Лаъли жонбахшики, элга жон берур, жонимдур ул
Айтаолмонким, мени овора бирла ёр бўл
Ваҳки, бу бедил ғамингдин ўлди, эй дилхоҳ, кел
Хилъатин то айламиш жонон қизил, сариғ, яшил
Жону кўнглум баски кўрди аҳли даврондин малол
Олғали кўнглум миниб бир барқи рафтор от кел
Тиғи ҳажрингдин эрур юз яра ношод кўнгул
Боғ аро эрдингмуким, бу кеча гулбез эсти ел


То йигит эрдим, қариларға кўп эрди хидматим
Не ажаб, қон йиғласам аҳли замондин дам-бадам
Урармен кўксума тошлар, ғам эткач қасди жон ҳар дам
Улки кўси унидин шому саҳар афғоним
Айладим азми сафар, бўлғай дебон ишқ ўти кам
Тутқали ширин лабинг шохи шакардур бармоғим
Қора дастор то чирмади моҳим
Фироқинг дўзахи ичра вужудум
Дамо-дам оташин лаълиға олур бода жононим
Баҳору боғ сайридин не гул, не сарвдур комим
Жафо ҳам қилмадинг - кўз ҳар неча ҳуснунгға олдурдум
Баҳори васлда ўртанди рашкдин жоним
Бўлди равзан-равзан ул қотил хадангидин таним
Шабистон ичра киргач, шамъларнинг нурин эттинг гум
Чархдин гар ҳамдам эрмас бир азоға куймаким
Қайси тақво хирманин фисқ ўтидин куйдурмадим
Васлинг истаб ўқдек эткай эрди суръат пайкарим
Еткач ул қотил, эрур бўғзумда икки бармоғим
Ёр тиғи қатл уруб, мен ҳажр майли қилмадим-
Ҳарир кўнглагу кўксин наззора айламадим
Итингки, борди қилиб туъма бағриму юрагим
Фироқ тиғи ҳалокидин онча эмгандим
Чарх айирди тез этиб ноламни ҳам, оҳимни ҳам
Баҳору боғдин ортар малолату дардим
Хўблар ошиқларин ношод этарлар, шод ҳам
Ёр келгач манга душман бўлурин билмас эдим
Шарҳи дардим ёрга ёздим - жавобе топмадим
Мувофиқ кийдилар, бўлмиш магар наврўз ила байрам
Шоми ғам ҳажр ўтиға куймакни кўп фан айладим
Агарчи асру кўп золимдурур номеҳрибон моҳим
Ул қуёшқа, ваҳ, не ҳад бирла битик айлай рақам
Эй хуш улким, офият кунжи манга эрди мақом
Не кун келгайки, келгай нозаниним
Ҳар қизил гулким, юзунг шавқида олиб исладим
Не тонг гар муҳлик ўлса дуди оҳим имтидоди ҳам
Қайғудин кўнглум ториқмиштур кўнгулдин қайғу ҳам
Ёғлиғинг илгимда ашкимни равона айларам
Кўнглум ичра ишқ ўти ёқмоғни ангиз айладим
Ҳар киши ёр оллида дер чинни ҳам, ёлғонни ҳам
Эй мусулмонлар, келур ҳолим кўруб, кофирға раҳм
То ўюлди ханжари ҳижрон била гирён кўзум
Жавҳари пайконларингнинг маҳзани жон истадим
Лабинг ҳаёт суйидин зулол эмиш, билдим
Не учун тарки муҳаббат қилди моҳим, билмадим
Эй кўнгулга юз туман бедод сендин, жонға ҳам


Тилаб жаннатни, ўтмон дўст кўйида гадолиғдин
Еткуруб эрдим фироқинг тунлари гардунга ун
Юзунгким, тозароқдур барги гулдин
Ишқ чун берди таним шуъласиға кўкта ўрун
Риштаи жоним сенга боғлиғдур, ўлтур бир замон
Ул кони малоҳатда демон бор эди бир он
Эй, юзунг устида кўз андоқки, ораз узра айн
Ишқ аро куйсам, кулумни лутф этиб ё зулминан
Мусаввиреки, қилур кўйи гардининг рақамин
Нетиб тамаъ қилайин бўйнума сочинг расанин
Неча кундирки хабар топмамишам сиймбаримдин
Йўқ фурқат аро баҳрам не тандину не жондин
Музаҳҳаб айлаган пайконларинг жисмим аро ҳар ён
Фурқатингдин судурур кўнглум, хаёлинг ул судин
Ёрутмас қуёш тийра шомим қорасин
Нетиб ўпкаймен ул чобук аёғин
Икки гул бир кеча кулбамни гулистон айлабон
Эй кўнгул, гар қути жон қилмоқ тилар бўлсанг лабин
Етишти байраму рафъ этти рўза қайғусин
Себаки даври оразим ранги бирав ҳижронидин
Юзунг кўргач, илик кўксумга урмон, ишқ тобидин
Малолат буми учмас мен гадо вайрони томидин
Дема гулгундур либосимким, сиришким қонидин
Тилаб мақсад ҳарими тавфини елдек хиромимдин
Шиоий хатлар айрилған кеби хуршиди рахшондин
Лолалар очилса вайрон марқадим ҳар ёнидин
Юз ўтида юз қатра су, тонг йўқ, хўйи ғалтонидин
Гар мени ёд этмас ул он зулм ила бедодин
Ёраб, улким васл шоми ком олур зебосидин
Эй мусулмонлар, фиғон ишқи балоангиздин
Демаки, ишқ ўтида қолмағай асар мендин
Ҳар киши байрам сабоҳи шоду мен ғамнокмен
Қадни ул хуршид аёғинда агар дол эткамен
Билгасен, чекмас киши дарду бало андоқки, мен
Ёраб, англабму экин ул ойким, анинг зоримен
Юз жафо, тонг йўқ, гар ул номеҳрибондин кўргамен
Телба кўнглум жавридин андоқ паришонҳолмен
Ҳажр шомидин қоронғуроқ тун ўлғайму экин
Бу кеча ҳажр куни шоми қийргуниму эркин
Демангиз келмиш алам сиҳҳат кетиб, ёр илгидин
Гарчи ул маҳваш жафо айлар, тааммул қилмайин
Ўртама кўнглумни комин ҳосил этмастин бурун
Ёрумас шамъи жамолинг, риштаи жон ўртабон
Эл ғамимдин куймасун деб, нолаи зор айламон
Қатра терлардин юзинда дур нишонинму дейин
Ғам туни лаълинг суруди ҳажр дермен зор учун
Неча ашкимдин манга, эй ишқ, бедод эткасен
Ёр ҳолидин манга, ваҳким, хабар йўқтур бу кун
Кўзларим кўр эт, кўнгулга доғи ҳижрондин бурун
Юзунг субҳида холинг нуқтаедур, субҳ аро бўлған
Буки кўнглум ярасидин оқадур, қонму экин?
Кўз боғида гул экмишам ул юз хаёлидин
Бир мусофирда кўруб тимсолини, бечорамен
Уйга деб келмиш хабарлар айтибон жононадин
Ишқ айнидин кўзумни қилмади ёруқ жаҳон
Кўнгул, қайғурмаким, дашти фаноға борғудектурмен
Бўлди шому қилди жонимға жафо бунёди тун
Баҳор андоқки, булбул гулзори тоза истармен
Войким, душворроқдур меҳнати айёмдин
Не баҳор ўлғайки, нолам раъд эрур, ашким ёғин
Чу ёр кўнглаки чокин наззора айлармен
Биравдурур манга матлаб дилраболардин
Хароб эрдим агар ёри ситамкорим жафосидин
Зулм тиғи қолмади гардун бошимға урмаған
Кош кўнглумдин чиқарғай эрдим ул ой улфатин
Ишқ аҳли, сотқун, олса изинг тўтиёсидин
Кул ўлса рахши наъли барқидин ишқ ичра бир хирман
Борсанг ол жонимни, то сенсиз менга жон қолмасун


Тариқи ишқ аро гар ўзни фард қилса биров
Ўт ёлиндек сен қачон чопсанг саманди барқрав
Ёрдин айру май ичмак қиндурур балким оғу
Эй сабо, оввора кўнглум истаю ҳар ён бору
Йиғламоқ кам қилмади бу дийдаи гирёнда су
Соқиё мен ютмаған хуноби ҳижрон қолдиму?
Гарчи кўп саркашлик этти боғ аро бунёд сарв
Лаълини десам чашмаи ҳайвон эрур ушбу
Ҳажрида ошиқнинг афғондин қарори борму?
Каманди зулфунг аро солма печу тоб асру
Булбули руҳум қилур боғи висолин орзу
Ўтлуқ узоринг, узра ул турфа холи жоду
Ояти вашшамс хуршиди узоридин ўқу
Юзига тушуб эрди уйқуда гесу
Ул ойни кўрган эл дерларки, меҳри ховаридур бу


Фалакдин яхшилик еткай дебон кўнглунгни шод этма
Чаманда сарв ё гул чун сабодин тебранур ногаҳ
Не пўя урдум йўлида, не бошим ўлди ҳоки раҳ
Сарву гул ҳусн ичра йўқ ул сарви гул рухсорча
То қулоғингға зириҳ солдингу қошингға гириҳ
Дайр ичра яна кирдим бир журъа учун, ваҳ
Тун-кунким, эврулур мени бемор бошиға
Эй кўнгул, тортар эсанг сарсари оҳ
Бўлур шом ул маҳи Нахшаб равона
Нашъа етмас бода гулгун базмгаҳ гулзор эса
Меҳри рухсориға хат зоҳир этибтур дилхоҳ
Шамъдек қомату юз шамъи ила жонона
Фироқ неши кўнгулнинг ичидаю тошида
Менмудурмен кўз ёшим рангин бағир қони била
Зулфи қонлиғ пайкаримни чекти печу хам била
Тонг саҳоби уйғатур уйқулуғ элни су била
Анингдек ўт яна ишқ урди хонумонимға
Уйқуни оҳим ели кўздин учурди бу кеча
Ишқ раҳм этса бу саргардон тани беморға
Йўлунда туфроғ ўлдум, эй сабо, ўтсанг ғуборимға
Сурати девордек ҳайронмен ул рухсорға
Икки юздин қадингға икки гесу бўлди пироя
Ёр ишқим англамай, лаъли сусабтур қонима
Ёр акси чунки айлар жилва май кўзгусида
Мен ўлар ҳолатдаю кўйида итлар қошима
Кўргали чун тоқатим йўқтур сени бир ёр ила
Новакингнинг тусидин эрмас нишоне бўйниға
Ваҳки, чамандин яна эсти шамол ўзгача
Қаю қушким, қўнар бу пайкари Мажнун мисол узра
Ҳажр ўти доғи билан кўнглумни, эй  жон, ўртама
Зулфига майл, эй насими анбарафшон, айлама
Тўкулгудек эди жисмим қуруқ сўнгаклар ила
Бир кичик ёшлиғ нигоре топмишам нозуккина
Ул яшил тўнлуқ париваш лаъли шаккарбор ила
Ҳар ойки, ғайрима бир зарра меҳри фош ўлса
Эйки, юз минг доғ қўйдунг жисми ғампарвардима
Қўйди усрук юзни бу хоки тани беморға
Солурам руқъасини кўнглума урғач, ёра
Билгай улким, манзил эткай хотири вайронима
Ишқ кўп солди мени дарду балият чоҳиға
Нетиб ўзумни тасаввур қилай висол ичра
Рақиб келмаги ул нўши лаб санаб бирла
Неча қамчи тушубтур ул қади сиймин бадан узра
Ҳужуми хол эрур ул гули жамол узра
Кўрунг, ғам қатлгоҳида, бало жаллоди қошимда
Борғали шаҳ ойда бир май ичмадим моҳим била
Ул сўюлған барги гул чоғлиқ юзунг бўстонида
Ниҳоли қаддинг элдин жон олур нозук хиром ичра
Гар қуёштин қадрим ортуғроқдурур шоҳ оллида
Гулеким, ёр бергай мен кеби урён гадоларға
Чунки мойилдур кўнгул ағёр сари ёрға
Ҳиротдин агар ўт тушса Сабзаворғача


Нигоримға бедод фан бўлдило
Соқийи ишқ, чунки урди сало


Эй юзунг устида тер гулбарги узра шабнаме
Чу ҳар дам ул парин бегона бўлғай
Бошимға кош гоҳе етса рахшин секретиб моҳе
Ул парий савдоси мен девонадин айрилмади
Ҳалқаи зулфунг кўнгул чекмасму эрди, эй парий
Висолим шомича йўқ ҳажри субҳи меҳнатафзойи
Кўнгул чун сендин уздум, шодлиғ эмди муҳол ўлғай
Бода гул-гул айламиш равшан узоринг боғини
Бу байрамда қани шўхеки, жоним бўлса қурбони
Ваҳким, яна бир муғбача диним йўлин урди
Ул шоҳу мен гадомен, ул тифлу мен қари
Бўлмиш бузуғ кўнгулда қошинг турфа сурати
Оразинг кўрмакка, жоно, мунтазир эрдим ҳар ой
Эрур сероб андоқ оташин гулдин юзунг боғи
Юборди ёр базмидин манга бир пистаи қанди
Дуди оҳимдинму ҳар сари шарарлар бутради
Бўлса кўюнг туфроғи заъф ичра жисмим бистари
Гул эмастур оташин, булбулларин куйдургали
Мени ўлтургай эди муғбачаларнинг алами
Муҳандисе топаю эгнима қанот ясатай
Бу шаҳсуворки, гўй ўйнамоққа ичмиш май
Ишқ орзусини қилур ул навжувон сари
Жонға чун дермен: не эрди ўлмаким кайфияти?
Турфа гулзор айламиш май гуллари рухсорини
Букун ақшомға тегру менки, кўрмаймен қуёшимни
Мовий ёғлиқдин қошинг, эй жонға бедод эткучи
Ҳар бағир парголаси ғам даштининг бир лоласи
Лаб уза хатти анбар олуди
Ваҳ неча даврон жафоси айлагай маҳзун мени
Ўтган кеча мен эрдиму ул сиймтан эрди
Менмудурменким, айирмиш васлидин жонон мени
Чун ул ой ҳар дам боқар кўз учидин гардун сари
Хомаи мушкин рақам бирла мени ёр истади
Хуштур ичмак ёр ёди бирла ишрат жомини
Ул ойким, шомдин то субҳгаҳ масти хароб ўлғай
Асрадинг куйдургали ушшоқи музтар кўнглини
Ўпмак истар чоғда лаъли жомфизосин тишлади
Дайр кўйида букун асру алоло эрди
Ҳар ўқ ул қоши ё кўксумга отса, бехато етгай
Не деб айлай жонни зулфи мушкбўюнг садқаси
Ишқ аро тиш бағрима урсам, ичармен қон доғи
Ногаҳ ўлдум бир кўзи соҳир гирифтори, нетай
Кўрма сариғ баргу қил наззора рухсорим сари
Келгил, эй ороми жонимким, тилабтур жон сени
То паришон қошларннг ошуфтаҳол этмиш мени
Заҳмима марҳам ёқиб, ғамгин кўнгул шод ўлмади
Бўлмасам ошиқ, фиғоним зор бўлғайму эди
Ишқ аро ким кўрди, оё, нотавоне мен кеби
Хурдабинлар фаҳми идрок айламас ёр оғзини
Ҳафтаедур кўрмамишмен ул бути чолокни
Не ўқким, жисми урёнимға отти
Менким, итимен, бўлса мени йиткали ори
Ўлтуруб эл, базмидин ул шўх чиқмоқ не эди?
Деманг андин хўб кўптур, севма ул худройни
Не гулшанидин атр димоғимға етишти
Кўзумдур тийра, кўнглум ношикиб, эй хотирим коми
Ҳар ўқи келса мен зори сари
Анингдек бузмамиш гардун мени мажнуни шайдони
Бир йўли бизни унутқунг бори
Не пок Мажнунки, бир парий чеҳра пок ҳуснига зор бўлғай
Кўрмадим жононни ўтган кун ҳаётим йўқ эди
Эй ҳаётим нақди лаъли хурдадонинг садқаси
Туну кун истама оҳимки, мукофот чоғи
Борғил, эй ҳамдам, ҳар ёни
Фалак еткурмаса ёнимға ани
Лабинг чашмаи ҳайвон, қадинг руҳи инсони
Ажаб эмастур, агар бўлса дардим огоҳи
Назар аҳлиға гарав хайли келди, сурма бил боре
Зори кўнглумда ниҳон, уйлаки, жон дейму сени?
Жон ола келганда, саъю изтиробингға ўлай
Шабистонларни, тонг йўқ, гулистон этса кўзум қони
Баски ноҳамвор бедод ул жафокор айлади
Кўнглум ҳарими ичра қилур жилва ул парий
Базмдин чун чиқди ёру анжуманға кирмади
Шоҳнинг мунглуғ мушаввашлар била не нисбати
Зиҳи йўлунгда бир афтода одами ҳокий


Бордим бу саҳар дайри фано сари уруб гом


Жилва қилди даҳр аро кўп ҳусни бехамто йигит
Кўргузуб юз, кўнглума юз минг жафову қилмадинг


Зулфу сиймин жисминг афъи ганжи Қорун устина


Ҳар тараф азм айлаб ул шўхи ситамгор, эй кўнгул


То харобот аромен дардиошом
        

Соқиё, тут қадаҳи шоҳона


Хақ таоло бандасининг қисматин    
Муҳаммад арабий бармоғи ишорат ила 
Бизнинг шаҳ бирла беклар мажмаъи бор
Бу мулк ичинда яхши-ёмон таъни тошидин
Мажоздин манга мақсуд эрур ҳақиқий ишқ
Кўрмаса ҳусни мажози ичра жуз ҳақ сунъини
Бурди бору малакивашқа итоатдур иш
Эй Навоий, англаким, хуш оламедур фардлиқ
Ҳар не элга ком эрур, кечти Навоий боридин
Ярақон бўлдиму деҳқони қазо
Замонда ҳусн элига жон фидо қилиб, не навъ
Кишики, илгини устун тилар, сахо қилдик
Ҳар кишиким, топса даврон ичра жоҳу эътибор
Синуқ тафолки, май дурдин ичкали топсанг
Номаи аъмолим ул янглиғ қорадур журмдин
Номаи масъиятим чашмаи хуршид ичра
Довари жам қадри Султон Аҳмад улким, мулкдин
Ғазалда уч киши тавридур ул навъ
Кўрубмен анча ғаму дард ошнолардин
Менки, ўлдум даҳр элига ошнолиғ ранжидин
Секкизинчи имом равзасида
Дур анга на сўз сифлаи нахс деб
Эрур аҳли ҳунар қошинда ҳунар
Соф чеҳранг кўзгу янглиғ пок эди
Юзунгда чашмаи ҳайвон кеби лабинг узра
Хилқатимни девлар бирла агар қилсам қиёс
Назмим ичра ғариб маънилар
Не деб Журжонға борди ул сияҳбахт
Оғзинга кирган такаллум риштасин чекма узун
Хатингки, ҳар неча кўпроқ тарош қилса, чиқиб
Мундоқ муқаттаотким, мен йиғмишам, эрур
Жолаларким, муз ўрнида судадур
Бир навъ муфрит ўлди ҳарорат ҳаводаким
Навоий умрин ўткарди машаққат бирла оламда
Мангаки, сафҳаи тоат қорадурур, нопок
Эй, Навоий, кўп мажозий ишқ ила машъуфсен
Эрур даврон урарда Мирҳайдар
Пок раҳравлар била ҳар кимки, бўлди мухталит
Киши йигитлар ила ишқибозлиқ қилса   
Уйда равнақдурур, агар кишига
Юз туман минг пора кўнглум диққати ҳар неча бор
Хастанинг бошиға чу қўйди қадам
Қилибтур Паҳлавон Неъмат таманно
Вужудинг нафъю мавжудингни базл эт
Менга етса минг зулм неши фалондин
Икки този бор эрди бийикликда
Фалони мардак ар сотти саройин
Деди ҳазрат муфҳиз коинот
Поклар чину чигил ҳусни аро бўлған ила
Йигитлигимдаки, тақвою зуҳд вақти эди