МУНДАРИЖА
Ғазаллар
1-100
Зиҳи зуҳури жамолинг қуёш кеби пайдоИлоҳий амринга маъмур етти торами аъло
Юзунг кўзгусидин оламда юз нуру сафо пайдо.
Зиҳи эл ниҳони санга ошкоро
Ё раб, ул соатки тушкай ҳажр жисму жон аро
Зиҳи буроқинг изи меҳру сайри барқосо
Бедилинг хайли русул, сенсен, сен аларға дилрабо
Кимки еткай ишқи дарду доғидин офат анга.
Ул парий пайкарки ҳайрон бўлмиш инсу жон анга
Чин кийиги десам кўзин, ваҳ, недурур итоб анга
Ваҳки, ҳол ошуфта қилди анбарин холи манга
Буким қолибдур ул ой ҳажрида ҳаёт манга
Келмай ул қотили замона манга
Нечаким куяр ҳажр аро жон манга
Борди раҳм айламай ул кофири худрой манга
Эй кўнгул, телбарадинг эмди не тадбир санга
Ийди рухсоринг кўруб, бўлди улус ҳайрон санга
Тушгали қаддинг ҳавоси бошима авбош аро
Кирса ул гул хирмани ағёр ила гулзор аро
Жонда қўйдум чирмағон мактубини ҳижрон аро
Нуқтаи мушкдур бу ё холи анинг жабин аро
Эй, ғаминг гавҳари жону тан аро
Қосидеким ёрдин бир сўз ривоят айласа
Яшил тўн бирла олтун тугмалардин зебу фар анда
Жамолинг жилва қилди, бор эди оғзинг ниҳон анда
Ёр тутқали ул кофири худком кўнгулда
Буду нобудум агар тенг бўлди жонон оллида
Йигитлигимда эдим мубтало йигитларга
Хатти зулфу қошларинг, эй дилбари чобук, бало
Тифллар тошики жисмим қилди сартосар қора
Кўзунгга тани нотавоним фидо.
Чу ишқ дарду балони жаҳонға урди сало
Ҳар жафо қилсанг тўзармен, қилмасанг доғи вафо
Кўзумдин ашк тугандию бўлди қон пайдо
Шарора хатлари соғинма дуди оҳим аро
Лабингға айламиш ул холи анбарин ғавғо
Кўз юзидин олғанимға ашкдин қондур сазо
Сен кеби бир гул топилмас кезса юз гулшан аро
Бас ажабдур гар манга ул дилрабо қилғай вафо
Даҳр боғи аро кўп истамагил айшу тараб
Топмиш ул юз қатра-қатра хўйдин ўзга обу тоб
Етти ҳажр айёми, қатлимға недур ҳар дам итоб
Эл парию ҳурни дегай гумон қилғанча хўб
Ажаб йўқ ўлса қора зулф оразингға ниқоб
Ёр оғиз очмасқа дардим сўрғали топтим сабаб
Сочинг қоронғу тун, эй сарвқадди ширин лаб
Ул ойнинг гулшани ҳуснин хазондин асрағил, ё раб
Хатинг ҳам хўбдур, асрую холинг ҳам бағоят хўб
Қайси бир туҳматки бизга қилмади нисбат рақиб
Наботдин газак этсанг ичарда бодаи ноб.
Оғзи рамзин билмасам, эй хурдадон, кўп қилма айб
Гул чоғи ҳар гулга бир булбул тараннум кўргузуб
Шоми ғам ёғдирдиму оҳим шафақни су қилиб
Раҳм этар кофур кўзунг ул зулфу юзда чирмалиб
Гулруҳи раъно қадим чун боғ тавф айлар бориб
Чун кулар ёни сўкулган жисми зоримни кўруб
Дуди оҳим кеча-кундуз чу фалак сари бориб
Тиғ ила хоки танимни ҳар тараф ёрдинг келиб
Туганмас меҳри йўқ, ҳажрим туни шарҳин савод айлаб
Эй кўнгул, маст ўлоли азми харобот айлаб
Баҳор элга айшу манга изтироб
Кўзунгдин ҳам кўнгул, ҳам жонда ошуб
Кўзум ёшиму оқиб, ул қуёш сари чу боқиб
Бу кеча базмим аро турфалар ифшо айлаб
Ғозаву сурмаға чун кўнгли бориб
Ёр ул вақт жафо расми тутуб
Ул парининг чу бу мажнундин эрур ваҳшати кўп
Аввал иста манзили амну ҳарифи сода топ
Чун қўюб кеткунг жаҳон мулкин мусаххар бўлди, тут
Бир мақоми амн топ, анда бурун ором тут
Навбаҳор ўлдию мен ҳажрида, соқий, май тут
Ёшурун дардимни зоҳир қилди афғон оқибат
Лаълидин чунки такаллумда томар оби ҳаёт
Лаъл эмас ширин лабингким жон топар андин ҳаёт
Шўх икки ғизолингни ноз уйқусидин уйғот.
Менга бегонадурур ул буту мен ишқида маст
Бодаи ишқинг кўруб топти бузуғ кўнглум шикаст
Эй кўнгул, дедимки айлаб азм жононимға ет
Тийраву афсурда биз, эй ишқ тарқотқон булут
Ким экин майдонда, ё раб, ул тўни гулгун йигит
Оҳким, олди қариғон чоғда кўнглум бир йигит
Ҳабиб ғайр ила май ичти, эй кўнгул, қон ют
Чобукеким қатл учун сурди яна майдонға от
Етилмиш, оллоҳ-оллоҳ, не қомат, ул қомат
Эй сабо, ҳолим бориб сарви хиромонимға айт
Ишқ солди хонумоним ичра ўт
Қилди душман раҳм баским, қилди жавр изҳор дўст
Эйки, файз истарсен, ўзни саврдек озода эт
Замона эрур чун маҳалли ҳаводис
Фалак ҳаводисидин бўлса ҳар бало ҳодис
Менинг расволиғимға бодаи гулгун эрур боис
Зиҳи бошинг уза ваш-шамс зеваридин тож
Эй гадойинг оллида мухтож аҳли тахту тож
Майи лаълингға гўёким ҳаёти жон эрур мамзуж
Кўнглумга айла лаъли шакарханд ила илож
Наргис ул кўздек эмас, эй боғбон, боқиб кўз оч
Қўйди юз шоми ажал зулфин паришон айлагач
Гириҳ-гириҳ чу тугарсен етар оёғинга соч
Кўруб дардим тараҳҳум қилмадинг ҳеч
Ул турки хитонинг эрур андоқки кўзи қиймоч
101-200
Бу чаманким тўкилур шом, гул очилса сабоҳЖонима еткурди ул лаъли равоносо фараҳ
Бўлса бўлғай сарви қадлар ичра ҳар гулрў малиҳ
Ахтарин ашк эттию совуғ нафасни оҳ субҳ
Ҳажрдин асру хазинмен, соқиё, тутқил қадаҳ
Субҳ дайр ичра муғанний уйла тузди шадди руҳ
Фано тариқида ҳар кимки ҳосил этти русух
Фироқ ўтики, бало оғзидур анга манфах
Шўх кўп йўқ бириси уйлаки айёр ул шўх.
Эй кўнгул, чунки эрур ёр майи фурқати талх
Эрур барот ила байрам ул ойға зулф ила рух
Мени ишқдин манъ этар сода шайх.
Хатинг сипоҳи чу чиқти начукки мўру малах
Эй жамолинг меҳридин равшан азалдин то абад
Ситам эрмас эдиким, айладинг кўнглумни юз парканд
Қайда қилғай соядек мен телбаи хокини банд
Нолонмен очар бўлса юз ул ҳури паризод
Бўлди кўнглум шод топқач тиғдин кўксум кушод
Гар кўнгулни айласа ул қотили хунхора сайд
Дуди оҳ эрмас кўнгул уйин қора қилғанда дард
Эй, юзунг оллида беҳол хирад
Қўнгул ҳароратин англатди оҳи дардолуд
Зиҳи ҳажрингда айлаб бизни ғам шод
Ишқ аро расволиғим элга берур Мажнунни ёд
Кўнгулда юз била хаттинг гар ўт солур, гар дуд
Зикринг айларда чекармен ҳар дам оҳ, эй сарв қад
Сени фирдавс ичида кавсару ҳур, эй зоҳид
Эй, сочинг занжирининг савдосида мажнун хирад
Қазо не ҳукмки айлар жаҳонгадур нофиз
Қўнглум эрур ул ғунчаи сероб ила мултаз
Эй лабларинг ҳаловатидин жонға илтизоз
Зиҳи мазоҳир аро меҳри оразингдин нур
Сариғ коғазмудурким сўзи ҳажрим айладим таҳрир
Кўнгул ичра ғам камлиги асру ғамдур
Рангсиз холинг жамолинг хонида, эй сиймбар
Сенинг ҳуснунг мени ишқим ажойиб унс тутмишлар
Ҳам кўзум тортар, ҳам ул мезон била кўнглум солур
Тийра шомим ичраким барқи балолар чоқилур
Кечаким зулфунг хаёли кўнглум ичра айланур
Фироқ иситмаси андоқ танимдин ўт чиқарур
Кўнгул уйида юзунг нақшин айламон тасвир
Етти жон оғзимаким, чиқмас уйидин ул ҳур
Жунун салосилида бўлди жисми зор ҳақир
Чун мени мажнун бошин атфол тоши синдурур
Қайси тўби жилваси сарви хиромонингча бор
Суда юзунгму акси ё чашма аро паримудур
Лаълинг аё не ажаб рангиндур
Дилбаро, сендин бу ғамким менда бордур, кимда бор
Гул юзунг ҳажрида чиқса ўтлуқ оҳим гоҳлар
Куфрдин зуннорлар гар турраси тобинда бор
Ошкоро юз тугон гарчи тани зоримда бор
Хатту юзунг ҳажрида кўзким булут монандидур
Кўксумки чунки қилди лабинг ҳажри ёралар
Қуёш юзинда хатинг сабзасиға маскандур
Қилғали азми сафар улким манга дилхоҳдур
Сарв уза гул очтиким, қад узра рухсорим будур
Чиқмаса жонон ғаму андуҳдин, жоним чиқар
Шамъ ул ой ҳажрида тун куймаким огоҳидур
Тоза сарве боғ аро дерларки, ноз оғоз этар
Ул ўтлуғ чеҳраға зарбафт хилъат не ярошибдур
Ложувардий қошинг узра зарварақ тобонмудур
Ул қуёштин айру ўртанган ичимда қайғудур
Дуд янглиғ дема, кўнглум оҳи дардолудидур
Кўк бинафшазорини анжум чу наргисзор этар
Нетиб туз этай қадким, жисмимда шиканлардур
Юзунгдек қамар йўқтур, қадингдек шажар йўқтур
Ул саводи хатмудур ё сабзаи жаннатмудур
Кўзунг сарфитнаи олам тушубтур
Яна хамдамим шуълаи ғам бўлубтур
Фурқат ичра шарбати лаълинг висоли кам бўлур
Ўтлуғ юзидин ул ойким бурқаин олибтур
Қачонким боданўшум май ичарга изтироб айлар
Ҳар гаҳки қадаҳнўшим майли майноб айлар
Жонға йўқ кўнглумдину кўнглумга йўқ жондин хабар
Қосидеким еткурур кўнглумга жонондин хабар
Куйди кўнгулки, қолмади ашкда қонидин асар
Бизга жаҳон боғидин ул сарви гуландом етар
Ёри бирла бода ичкан нўши жондур, ким ичар
Кўнглума ҳажрингда жаннат гулшани зиндон эрур
Тўрт ранги мухталифдин хуллаким жонон кияр
Кимки анинг бир малаксиймо париваш ёри бор
Юз олмон йўлидин қатлимға чун ташриф ёр элтур
Сариғ либос аро ул нўши лабки хандондур
Хаста кўнглумнингки, зулфунг шомида ороми бор
Кўнгул кўзлар йўлин тутмоққа ҳажрингда шитоб айлар
То дайр ичинда муғбачалардин нишонадур
То турраси торинда ҳар сари тугунлардур
Кўз қонидин дема, этагим лолавордур
Ҳарорат жонимға ул оташин лаъли ахгариндиндур
Икки кўзумки дарду бало жўнборидур
Жонда ишқинг бўлғуси, то танда жон бўлғусидур
Донаи ашкимки ёғмоғлиғ била афсонадур
Маркаб эрмаским сабо майдонда гардангиз эрур
Не лўливашдур ул қотилки қон тўкмаккадур яксар
Менда бир ўтдурки, гар дам урсам афлок ўртанур
Бу тоза тугонким ғамидин кўнглум ародур
Оразинг ҳуснин фузун қилған ҳилоли қош эрур
Телба кўнглумга хирад аҳли маоши қайдадур
Эй жалолу раҳматингдин гар залилу, гар муаззаз
Сарв янглиғ жилва қилсанг ноз ила, эй сарви ноз
201-300
Шаҳсуворим тавсани айларму оё пўя тезҚуш кетурди номангу, кўнглумни қилди шуълахез
Совуғ оҳимдин ўлсанг бетаҳаммул кўзга келтур юз
Чу нома чирмадим ёзиб юзунг шавқида шўрангез
Бас эттим ашк фишонлиғ чу зоҳир эттинг юз
Чун қўярмен ул жаҳон оройиши базмиға юз
Мотам ўз ҳолимғадурким, ўлтурур ул раҳмсиз.
Сарв қадлар агар биру гар юз
Қилур пайконларинг кўнглум ўтин тез
Кўрунур оташин лаълинг дилафрўз
Демон, эй хўблар, вафо қилингиз
Дўстлар, аҳли замондин меҳр умиди тутмангиз
Дўстлар, олам элига ёру ҳамдам бўлмангиз
Ғам шоми гар ўтумға бўлур шамъи ашкрез
Не айб жон манга беҳол бўлса жононсиз.
Онсиз ўлмоқ, эрур ўлмоқ жонсиз
Эй шикибу сабр, бир кун худ манга ёр эрдингиз
Деди, кўзум қичишур, айтдимки, бода томуз
Бўлди шому жонға ул ой ҳажридин қайғу ҳануз
Бўлмас қора кўз элдин тутмоқ киши вафо кўз
Ёпилмас гар менга қонлиғ судин кўз
Ишқ юки айлади торами аълони куж
Жуд эмас кўп базл учун кўп мол қилмоғлиғ ҳавас
Боғ аро не сарв этармен орзу, не гул ҳавас
Жонға лаълинг майи жомидур мултамас
Кўнгул ҳар тун фароғ истаб бало тоғини ёстанмас
Менга бир сарви гулруҳ бўлди мунис
Гулгун май ичиб сунбули чун гулга ёпилмас
Бизга ул маҳваш тилию кўнгли бирла ёр эмас
Жонға лаълингдин бир ўпмакдур қиёсан илтимос
Гар менингдур ёр лўли бўлса, шоҳ этмон ҳавас
Кўйи тоши бошима ҳайф айласам уйқу ҳавас
Манга манзил кўҳан дайри фано бас
Қилмон ул бебок кескан наълни ўпмак ҳавас
Тонг эмас гар чин юзинда қаҳрдин мавжуд эмас
Эй, фироқингда ҳаётимдин менга озору бас
Даҳрдин меҳру вафо қилма ҳавас
Кўнглум ичра дарду ғам аввалгиларға ўхшамас
Ҳар неча куйсам ул ой кўнглумни пайдо айламас.
Хўблар минг бўлсалар мен хастаға бир ёр бас
Нигорим дардима наззора қилмас
Жамоли нурини чеккан тарозу ою қуёш.
Қўймади шоми хуморим тийраликдин ақлу ҳуш
Дўстлар, кўнглумни васл уммиди беҳол айламиш
Сабзаи хат оразинг боғини хазро айламиш
Шомким тун пардасинда айлади ихфо қуёш
Ҳусн боғи ичра қаддинг сарви бўлмоғлиққа туш
Ул париваш одамивашлиғлар айлаб қилди хаш
Меҳр эмас, гардун юзунг ҳижронидин доғ ўртамиш
Юз сиҳр қилса кимгаки элликдин ўтти ёш
Тун ҳам кечу йўл доғи йироқ, сен доғи сархаш
Донаи холи лабинг кўнглум қушин ром айламиш
Гўйиё бир-бирига ошиқ эрур ул икки қош
Сўз демай икки шакардек лабиким банд ўлмиш.
Вафодин чекса бош ул сарви маҳваш
Неча оҳ урсам бўлур кўздин бағир хуноби фош
Ишқ ичинда жуз ўлум мушкилки, бўлғай бизга иш
Зулфиға ҳар ён гириҳ тушкан эрур бас турфа иш
Куйдуму топтим кўнгулни ўтға солғандин бу иш
Менмудурменким қуёш кулбамни равшан айламиш
Лабингни сўрғали муҳри сукут оғзима тушмиш
Майки лаълидин томизди ул нигори боданўш
Суроҳи то майи лаълинг висолин орзу қилмиш
Шабистонимда жом ичра юзунг акси чароғ ўлмиш
Қайси водийким танимни ашк сайли сурмамиш
Телбалик сенсиз, эй пари, менга иш
Оразинг ҳижронидин келмас манга гулзор хуш
Ошиқ ўлдум, билмадим, ёр ўзгаларга ёр эмиш
Менга эмди сарв ила гул муддаоси қолмамиш
Кўнгулни бу кеча бир ой хаёли мубтало қилмиш
Бировки дайр сори зоҳир айлади ихлос
Ҳусн оятики келди юзунг қиссасида нас
Қатл учун элга чу таъмим ила бердинг танқис
Май мени қилди риёйи порсолиқдин халос
Кишига берса ғаму меҳнати даврон танқис
Қила олғонча риё аҳлидин эткил эъроз
Истасам бўсе лабидин, жон тилар жонон эваз
Оразингдур офтоби оламородин ғараз
Гар будур қомати раъно била зебо ораз
Десангки, фақр тариқини айлайин мазбут
Қилди ботил меҳрдин ҳар неча қилди ёр шарт
Ой юзунг кўзгуву атрофини тутқон занг хат
Ҳолларининг нуқтасидин топти зеб ул турфа хат
Не нутқи дилкаш эрур, ваҳ, не дилрабо алфоз
Лабингдин бўлди бу маҳжур маҳзуз
Неча ёлғон сўзу музҳик ҳаракат, эй воиз
Чекти булбул кеби минг лаҳн ила достон ҳофиз
Иззат тамаъ ким айласа тарк этмайин тамаъ
Меҳр ила гар келди чарх айвони рифъатдин манъ
Қилди уқор ўтоғасин ул қотили шижоъ
Лабларингдин ҳар замон жонни тилармен мунтафиъ
Кўруб оразинг йиғласам йўқ бадеъ
Ҳажр ўтидин шом агар мендек эмас бехоб шамъ
Торттим ранжи хумор айлаб майи аҳмар тамаъ
Зиҳи буроқинг изидин қамар узорида доғ
Гарчи йўқтур лолазори ашкима пайдо қироғ
Хазон фаслида ул ой жисму рухсоримни кўрган чоғ
Оҳ ўти бирла юзунг ҳажрида қилсам гашти боғ
Баски қўндунг кўксума кўнглумни олған чоғ доғ
Заиф жисмим аро бир-бирининг устига доғ
301-400
Ончаким ул ғамза сурди кўргузуб бедод тиғСарғорибтур лоларўйим ранжи то бўлмиш қотиғ
Тоғ ошиқлиқ юкидин ҳам бўлурга нўқ хилоф
Ғамзадин кўп тиғ урдунг айлабон кўксум шикоф
Оразинг хуршиди келди ахтари буржи шараф
Не навъ кўнглум ўлур ишқ хайли бирла ҳариф
Новакинг токим эрур куйган кўнгулга муътакиф
Тонг йўқ урмоқ юз бу саргардону маҳзун ҳар тараф
Жаҳон золи ҳам макр этар, ҳам нифоқ
Чеҳра гулгун сафҳасиға қилдинг афшон зарварақ
Мушкил ишдур уйда бир ғойибни ҳар дам йўқламоқ
Васлинга кечрак етишсам, лутф этиб узрумға боқ
Сипеҳр боғин нужум варди чу қилди ул навъким Хаварнақ
Гар қуёш оразиға саьбдурур кўз солмоқ
Ул пари пайкарки бўлмиш инсу жондин хўброқ
Улки кофур бўлуб мушки қилур раънолиқ
Санга не ғам мен кеби мажнуни шайдодин йироқ
Ҳажр аро жисминг кеби бўлмас манга кам иштиёқ
Ашкдин бўлди қорарған кулбаи вайроним оқ
Юзунг қуёшиға бу навъ эса аён бўлмоқ
Очибон кўксумни ёрғил қилмасам доғи ёзуқ
Санову зотниг ичра топиб ажз, аҳли идрок
Қолибмен заъфин баским ул ой отти манга новак
Ҳажрким ҳар дам мени беваҳму бок айлар ҳалок
Телба ким кўрди мени шайдодек
Кўкрагимдур субҳнинг пироҳанидин чокрок
Не хуш уммидеким урён нигун қад бирла урсам так
Юзунг очиб не ажаб юз хонумонни ўртамак
Халқ кўнгли бўлмағай ул шўхи кофир кўнглидек
Шикоф эмас буки кўксумга солди тиғи ҳалок
Танға тошу қўлға тиш захмики солди телбалик
Қочинг ўл кўздин ангаким ул лаби хандон керак
Неча бўлғай захмлиқ кўнглумни маҳзун айламак
Ул париваш эрур андоқ нозук
Чаманда сарвинозим жилва қилмоқ айлама оҳанг
Чаманда сабза манга ханжар ўлди сарвихаданг
Йўқ даҳрда гарчи ёр сендек
Қўюнг, тиғи кўксум шикофини йирдег
Не хасл эди янаким кўнгул қуши сайдини ҳавас айладинг
Кўрдум оғзингни манга қаҳр ила чун сўз қатдинг
Эй кўнгуллар зулфи занжирида қайд этмак фанинг
Тарарда тоб урар, турраи паришонинг
Манга бир лаҳза вафо айламадинг
Хизр хаттинг сабзаси, ҳайвон суйи нўши лабинг
Чекиб кўнглумни уздунг андаким кўнглум уйин буздунг
Жисмимға варам ҳайъати ҳар тошки урдунг
Сарвға раъно хироминг бирла бедод айладинг
Ёраб, ул ойники эл кўнглиға марғуб айладинг
Тийра қилмиш тун кеби офоқни оҳим менинг
Неча ул кўй итларига еткай озорим менинг
Синғали кўнглум оқар ҳар лаҳза хуноби анинг
Кўнгулки, ҳажр туни қўймади қарорин анинг
Ёр келса, дўстлар, оханги рафтор айламанг
Ваҳки, ўтлуқ чеҳра очиб хонумоним ўртадинг
Эй, кўзу кўнглум, сиришку оҳдин тўфон қилинг
Май била майхонанинг хиштин тош узра ҳал қилинг
Бир ўт эсаки, манга журмсиз вафони кам эттинг
Саманди ноз уза ул чобуки балоға боқинг
Кўнгулким ҳар ёниға наъл кестим бўлғали зоранг
Донаи ҳолинг била кўнглум қушин ром айладинг
Эй муғанний, ёр базмида наво соз айласанг
Ваҳ, не руҳафзо қаду дилкаш хиром бор анинг
Ул пари бу телба бирла ошно бўлса не тонг
Зиҳи ниҳоятинг охир келиб абад аввал
Қилса жонон оллида жоним туфайл, ўлмоққа майл
Уйла бўлмиш гул юзунг ёди била қонлиғ кўнгул
Менинг кўнглумни ишқ, ул гул юзин мул
Оразинг шавқи дамиким айланур қонлиғ кўнгул
Демонким, мени ёд этиб шод қил
Гар лабинг оллида даъви қилмади изҳор лаъл
Уйлаким гулгул қилур ҳусн аҳли рухсорини мул
Эй кўнгул, ул оташин оразға кўп ўрганмагил.
Кўнгул ичраки ҳар дам қон тўкар ул кофири қотил
Эй кўнгул, ҳар макр ила қочсанг улустин шукр қил
Ул зақанни упаю гулгунадин наззора қил
Қуруди чеккали қондин кўзум ниқоб қизил
Қасди жоним қилди ҳажр, эй қотили хунхор, кел
Сарвдек хазро либосинг бирла, эй нозик ниҳол
Эй жамолинг равзаси фирдавс боғидек жамил
Гулшанингдин елдек, эй раъно ниҳол
Белинг солур димоғимға тахайюл
Лаъли жонбахшингда бир гавҳар агар топмиш ҳалал
Қасди жон айлар дамодамким, анга юз жон туфайл
Гар етар ағёрдин юз минг жароҳат, эй кўнгул
Англадинг ё йўқмуким айлар сафар ёр, эй кўнгул
Эй латофат касбида ҳуснунгга ҳожатманд гул
Эй манга сансиз баҳору боғу бўстондин малол
Кеча ул ой бирла эрдим, ваҳ, бу тушдур ё хаёл.
Демаким, мастлиғдин, қадди бўлмиш ҳар қаён мойил
Онча бўлди тан ўқунгдин ичкари, ташқори йўл
Айлади кўнглум қуши ул шом гису сари майл
Не ажаб майл айласам йўқлуққа ҳар дам, эй кўнгул
Зиҳи мулкунгнунг ўн саккиз мингдин бири келиб олам
Мен гадо махмуру пири дайр элинда жоми Жам.
Ҳам субҳи оразингдур вардиятун насотим
Не итни ул бути бегонаваш итики соғиндим.
Ўртанур эл фурқатингдин навҳа бунёд айласам
Бу кун аҳли жаҳондин хаста хотирмен, жаҳондин ҳам
Лоладек юзунг хаёлидин тўла қондур кўзум
Қадингға тўби ўлубтур мутию чокар ҳам
401-500
Чу ёпса наъшим уза муғ палоси идборимКўнглума ёр истабон меҳнат келурни билмадим
Зулмати ҳижрон қилур қатъи ҳаётим дам-бадам
Лаълингки, соғиндим ани жон розиға маҳрам.
Ҳажридин кўксумни дермен уйла афгор айласам.
Борди ёру тўзмон эл бормоққа ҳам, турмоққа ҳам
Ул қуёш юзлукни ҳар тун ёд қилмоқдур ишим
Гар анинг васлиға ҳаддим йўқ, эрур хуш ёди ҳам
Кимсани дард аҳли деб сирримға маҳрам айладим.
Дам-бадам ҳар кун ул ой бедодини ёд айларам
Эйки аввал қоматинг васфини шамшод айладим
Етти сўзи ҳажру чектим оҳи дардолуд ҳам.
Яна фироқ ўтиға тушти тоблиғ кўнглум
Кеча куйдурди фалакни шуълани тобу табим
Ҳажри мундоқки, узар бир-биридин пайвандим
Нўши лабини ҳар неча сўрдум, ўсонмадим
Бақо дашти нечук қатъ ўлмасун айлаб мурур айём
Тишларимдин ики дандонаки чарх айлади кам
Менки ҳар дам, дўстлар, бедод этардин зор эсам
Қаю манзилки анда ҳосил ўлғай лаҳзае комим.
Май учун дайрдадур оромим
Не янглиғ дей қошинда арзи ҳолим
Ўтуб санамлар аро бир-бирига кўз солдим
Зиҳи биҳишти жамолинг келиб менинг чаманим
Йўқ дема гар, оғзингни десам нуқтаи мавҳум.
Қироғ эрмаски, қилмишмен кўзум сайли йўлин маҳкам.
Сарви озодимни боғ ичра хиромон истарам.
Чу бердим жонни, қилма зулм расму қатл ойин ҳам.
Яна ишқ аро зордурмен, ҳазин ҳам.
Тоқибон жон риштасин руқъангни тумор айладим
Содаваш ёрим бағоят пурфан эрмиш англадим
Ёр маълум айламиш ошиқлиғу шайдолиғим.
Нега қон ёшим оқизди дилситоним билмадим
Қон ютуб умре жаҳон аҳлида бир ёр истадим.
Лола рўюм бордию ишқинг ниҳоний асрадим
Чун ўлармен бир нафас ул дилрабони кўрмасам
Лаълича эмас оғзи қилур вақт такаллум
Эй кўнгул, айлама даҳр эски работин маскан.
Ончаким Ширину Лайлидин сенинг ҳуснунг фузун.
Бенавомен айру хайли ҳамдаму ҳамроздин.
Улча кўнглум кўрди, ожизмен ани изҳордин.
Гарчи тўкти қон кўзум сенсиз ҳамон кўнглум ҳамон.
Лаъли шавқиндаки боғланди кўзум устида қон
Қоматингдек боғи ҳусн ичра йўқ сарви равон
Кўйи туфроғиға дафн айланг таним қилмай кафан
Қуруғ жисмим ўтундекдур бало даштида қақшалғон
Қилмағай гардун қуёшқа мужтамиъ ҳар кавкабин
Донаи холинг терарга қўйма кўнглум булбулин
Гул эмаским қон этиб афлок бахтим ахтарин
Кўзумга ҳажрда бирдек қоронғудур туну кун
Лаъли оқ уй ўғлари қонлиғ мужам бўлмиш яқин
Ўюй олсам эшикинг туфроғини ёстанибон
Хатинким меҳр уза чекти саводин
Қилди айшим субҳини ул шўх лаъби тийра тун
Тамуғ ўтиға унаб, ҳажринг ўтиға унамон
Не тонг бўлсам сияҳрўз ул қуёшдин айру, эн гардун
Гар ўлсам зарра-зарра ул қуёш тиғи жафосидин
Ваҳки, ваҳшу тайр уюмаслар ғамим бедодин
Ўтда қил янлиғ танимни ҳажр ўтининг тобидин
Кўнгуллардин кўруб зулфунг аро ўтлуқ асар ҳар ён
Ваҳ не ҳуштур, шаҳсуворим келса майдон соридин
Моҳиён ҳавзида ёру ҳажрида мен қайғудин
Йўқтурур бир дамки ўлмон фурқатинг бедодидин
Ул сабабдин тийрадур кўнглум уни ҳижронидин
Ақлу жону кўнглум ул ой фурқати озоридин
Менки ҳар соат чекармен юз жафо ағёрдин
Меҳр эмас машъал ёрутқон қалъаи алфокдин
Бир паривашким кўнгул девонадур савдосидин
Мен киммену қилмоқ ҳавас ул шўх либосин
Тирик қолсам гар ўзни базми васлинг ичра солғаймен
Ёр ила ағёр озоридин андоқ зормен
Туфроғимдин аҳли ишқ этса тануре шодмен
Тушта лаълин кўрдум, уйғонмай дебон қайғудамен
Ул ой фироқ ила қисмим ғам этса найлагамен
Оразингни туш кўруб то субҳ тиндим уйқудин
Зарварақтин ё кеби қошинда зеварму экин
Не баҳор ўлғайки бир гул ҳажридин бадҳолмен
Мовийи беҳол кўнглак, ваҳ, не фаррухфол экин
Чок-чок эттинг кўнгул комини ҳосил қилмайин
Ошиқ ўлдум, неча жавр аҳли замондин тортайин
Чеҳра ёптинг хаста жонимни анга зор айлабон
Шоми ҳижрон зулматида оби ҳайвон истамон
Қоши ёсинму дейин, кўзи қорасинму дейин
Кўз оҳим ўти сори шоядки солмағайсен
Кимса мендек ишқ аро бесабру ором ўлмасун
Лабларинг шарбатини чашмаи ҳайвонму дейин
Неча ул чеҳрани кўз лавҳида тасвир этайин
Ишқ аро мен кеби йўқ бесару сомон бўлғон
Бўлди аёғинг қора зийнату пироядин
Кўргузур ағёр туҳмат ниҳони найлайин
Бало дашти аро Мажнун менингдек кўрмамиш даврон
Нола номақдур тонг эрмас мени маҳжурдин
Ёрни дерларки чекмиш юз жафо мен зор учун
Ҳамул тоғеки толиъ бўлмиш эрди ул қуёш андин
Адаб сиёсати чекти кўзумга мужгондин
То муҳаббат дашти бепоёнида оворамен
Оҳу вовайлоки ишқингдин жаҳон шайдосимен
Лабингким, ўлук тиргузур жонму эркин
Чун хаёлингда кўнгул беҳол эди ўз рашкидин
Эй қуёш, ёйдинг туман минг зарра бу ғамнокдин
501-650
Юзинда май гулидур ё юзин кўргузди кўзгудин.Чоклик кўксум эшикдур, жисм уйи байтул-ҳазан.
Хаёлинг келса кўнглумга бўлур озурда мужгондин
Агар ишқинг ҳавосида ёғар ҳар жола тош ўлсун.
Ҳуққаи лаълингда кўптур хурдаи маъни ниҳон.
Фалакдин гар манга ҳар лаҳза юз қайғу келур ўтру
Қаён қилса ҳаво ул турфа қуш уйқум олур қайғу
Оҳу ашкимдин шикоят айламиш ул тунд хў
Кўнглуму бағримни ғамзанг тиғи айлар ков-ков
Сипеҳр ойинагун гар дамимдин ўлди қоронғу
Қад эрмаски, сарви хиромон эрур бу
Кофургун либос аро ул сарвиноз экинму
Лабингға то етибтур бармоғим ҳайратдин эркинму
Олди чун илгига ул ҳури суманбар кўзгу
Юзунг баёзида ул холи мушкосо ҳинду
Агар ошиқ этса висол орзу
Кўзумдин учти яна ёрсиз бу шом уйқу
Эй йўлунгда подшоларға гадолиғ орзу
Фироқинг ичра ишим изтиробдур асру
Қад эрмас равза сарви нозидур бу
Юсуф эрмас чу малоҳатда жамолингға шабиҳ
Тикмагаймен тиғи захмин ўлсам ул озор ила
Ингали кўктин балолар зинадур қилсанг нигоҳ
Гулгун енг ичра илғин ул мушкбў ғазола
Гар дурдии хум бўлсун агар соф пиёла
Мен нетиб ишқида оқил бўлаю фарзона
Зиҳи гул ичра кулар чоғ этиб аён ғунча
Сипеҳр сақфиға олтун сутун бўлур, эй моҳ
Қилмағил борғали шитоб яна
Ёраб, ул юзни даме кўзумга пинҳон айлама
Очиб кўксум шигофин айладим кўнглумни наззора
Яна зулфунг бузуғлиқ солди кўнглум хонумонинда
Манга май ўлмади рўзи тараб аёғинда
Ҳудҳуд элтур дардлиғ пайғомим ул ой қошиға
Фиғонки, умрум ўтар туну кун хаёл била
Номаи шавқум киши арз айлай олмас ёрға
Лаъли серобингдин ул янглиғ келур жон оғзима
Чиқти пайконинг кўнгулдин оҳи дардолуд ила
Мушкин хатинг ул юз кеби гулгун варақ ичра
Истарам етсам қуюндек гул узорим қошиға
Фироқ солди бир ўт жисми нотавонимға
Ҳаргиз эрмас ҳусн ул меҳри жаҳоноройча
Кунглумда доғ шамъи жамолинг хаёлида
Эй сабо, ҳолимни арз эт гул рухи таннозима
Кўзларида ишқдин су эрди уйқу ўрнида
Ёрдин яхши эмас айламаги ёр гила
Илтифот этти букун мени қулға ул шоҳ ўзгача
Ваҳки, умрум барча зоеъ бўлди эл коми била
Меҳрида мен хастанинг ҳар лаҳза холи ўзгача
Солиб қон онча қўйдунг доғ бу жисми фигор ичра
Ваъда айлаб васл жисми нотавоним ўртама
Ваҳки, келтурдунг фироқингдин балолар бошима
Мен ўлсам айламанг ул тифлға хабар ногаҳ
Дайр аро то айладинг кўнглумни зор, эй муғбача
Қошининг ёни чекилмиш зулфи чавгониғача
Гули рухсоринг аро бўлғали пинҳон ғунча
Топиб ҳаёти зулоли хатинг қорасинда
Гар неча чавгонға бирдур гўй эл майдонида
Бўлсам ул қотил шаҳиди ҳасрату хирмон била
Эй ниҳоли қоматинг сарсабз жон бўстонида
Доғи қонин кўргузур Мажнун мазаллат шолида
Саводи холи анинг хатти мушкбор ичра
Рўзгорим чун қорарди шоми ҳижрони била
Ул учуғ эрмас қабарған лаъли руҳафзосиға
Нилдин бехол холинг лаъли сероб устина
Юз бало тоши агар ёғдурса дилбар бошима
Холин ўпсам не учун манъ қилур жонона
Буки мен маҳруму эл маҳрамдурур жононима
Ёқар ўлсанг итинг илгига ҳино қоним ила
Яна ишқ илгидин ҳолим уланди зорлиғларға
Маст отланди ул ой қилмай хабар аҳбобқа.
Эй кўнгул, ҳажрим балосин арз қилдим шоҳима..
Лабинг фикри бағримни қон қилдило
Ошно ёрим яна бегоналиғ фан қилдило
Зиҳи тажаллий ҳуснунг келиб жаҳонорой
Топмадим аҳли замон ичра бир андоқ ҳамдаме
Не бир субҳ ул қуёшнинг илгидин ичтим тўла жоме
Чеҳра кўрсатгилки жон бермоқ тариқин кўрсатай
Ёр тандин жоним айрилғунча зулмин қилмоғи
Ваҳки, диним кишварин торож қилди кофире
Не ажаб гирён кўзум гар бўлмас уйқу манзили
Бас ажабдур, икки лаълин кўрсангу оғзин доғи
Жисми ул гулнинг қизил тўндинмудур гул хирмани
Кўнгулнинг чокидин гар бўлса жоннинг ваҳмию боки
Қош санчилса ики кўзума кўюнг тикани.
Оразинг ҳажрида зор эрдим қуёш ботқон чоғи.
Неча йилда қилмади кўнглумга ишқи шиддати.
Уйла ҳижрон тийрадурким, зулм экоч ул ой фани
Чун сўз айтурсен лабинг титрар ғазаб қилғон чоғи
Ким экин ул кўй аро деб, келса андин ит уни
Юзи давринда қиронму зоҳир этмиш ул пари.
Насли одам бўлмади ҳаргиз муҳаббат мазҳари.
Қон айладинг кўнглумни ниҳони.
Кўнгулга иткали андин топилмади хабаре
Ит кеби неча самандинг сўнгича пўя урай
Хунфишон кўзни юбон оқ этти ашким касрати
Гул ёпиштурдингму юзга шўхлиқтин ҳар сари
Сўз вафодин демаким, ул эрмас аҳли ҳусн ишқ.
Тоғ аро Фарҳоду ҳар ён сурма қилғон тошни.
Хаёл ўлған киши ишқ ичра фаҳм айлар хаёлимни
Неча тиғ урдунг кўнгулга тийра оҳи итмади
Сарсари оҳимдин ул ой фурқатида ғам туни
Менмудурменким, кўнгулдин айрумен жондин доғи
Дашт уза саргашта мажнуннинг таку пўй урмоғи.
Неча ниҳони ишорат рақиблар сари
Саҳар ховар шаҳи чарх узраким, хайлу хашам чекти.
Чарх атар солса йироқ юз йил висолингдин мени
Йўқ вафо аҳлида бир зори паришон мен кеби
Киши кетурса манга сарви гулузоримни
Гулшан ичра махфий ичсанг бодаи гулфомни
Чун аён қилди лабинг аксини жом, эй соқин
Лаҳза-лаҳза чунки ортар ул пари зеболиғи
Оғиз ичра тилингдек ғунчада гул барги тар бўлғай
Кўнгул ўт берки, бир гул ҳажридин кўксумга доғ ўртай
Неча килки тахайюл бирла бир суврат нигор айлай
Неча кўргузсам ниёз, ул шўх ноз айлар, нетай
Рўза бўлдию манга ичмак-емак кам бўлмади
Кўз ёшим ғалтон борур ул орази дилжў сари
Нотавон наргисдек айлади бемор мени
Эй қуёш, невчун қошингдин соядек сурдунг мени
Бор эди ул ҳамки бир чоғ бизга ёре бор эди
Яна лаълинг ғами ашкимни жигаргун қилди
Йўқтур андуху малолат ўтиға хас мен кеби
Чок бўлғач кўнглум олда шўхлар филҳол ани
Очмағай эрдинг жамоли олам оро кошки
Ёрдин айрилса қотилмоғлиғин билмас киши
Баски кўнглумни фалак мажруҳу вайрон истагай.
Фироқ ашкидин, эй кўз, даме очил боре
Гул эмас ҳар ён юзунг даврида оро қилғали
Эй кўнгул, васлидин ул ой бизни навмид этмагай
Сўрмангиз ашким суйинким муттасилму келгуси
Аҳли дил оллида дилдор илтифоти камлиғи.
Бормағил қаҳр била бағрим этиб қон эмди
Неча мен меҳнат чекиб, ул ой танаъум айлаган
Истадим ёреки кўнглум дам-бадам шод айлагай
Гулшани кўюнгдин айру боғи ризвонни нетай
Чу қўйдум ишқ, уят ҳар бедилу девонадин доғи
Чархким ою қуёши бору юз минг анжуми
Агар ишқ айлади бечора бизни
Гулбун узра субҳидам ҳар сари гул барги тари
Чеҳра ёпиб мени куйдурма ахи
Кўнгулнинг ҳажр аро жондин малоли
Соқиё, йўқ ғаму дардима ҳадде
Кўнглум олғон дилбарим дилдорлиғ билмас, нетай
Ёна ниҳон қиласен бизга қасду кин боре
Ишқ аро ҳолимға бир ҳамдам тараҳҳум қилмади
Сен зулоли васл ичиб, мен заҳри ҳижрон ичкучи
Йўқ манга ҳад васл алфозин тилима сургали
Неча ҳажрингда чекиб ун йиғлай
Лабинг Масиҳу анинг нутқи нуктапардози
Мустазод
Дин офати бир муғбачаи моҳилиқодур
Мухаммаслар
Маснади ҳусн узра токим кўрмишам ул шоҳни
Оҳким, волиҳ мен ул сарви хиромондин жудо
Бўлмаған эрди жамолинг мунча зебо кошки
Мусаддас
Даҳр аро чун қайғусиз йўқ ҳеч ишрат, эй рафиқ
Таржиъбанд
Жаҳон қасриғадур су узра бунёд
Таркиббанд
Даҳр боғики жафо шориидур ҳар чамани
Қитъалар
Тенгри хонин очуқ ақида қилиб
Муҳаммадни яратти чунки ҳақ айни муҳаббатдин
Ҳикмат аҳли шоҳин дарёға ташбиҳ эттилар
Йўлдин озди ҳар мулозимдинки ғафлат айладинг
Хўб экан чоғдаки мустағний эдинг, келмас эдинг
Чу ҳусни вақтида ул ойға зор ошиқ эдим
Кўб олтун, кумуш сари қўл сўнмоғил
Аҳли маъни гуруҳида зинҳор
Юз туман нопок эрдин яхшироқ
Фалак сочти хон бошиға сийми ноб
Бўйнума яшм осилғондин эмас
Туҳфаларким юборди қайсари Рум
Не иззмики ўтлуғ кўнгулдин чиқардим
Жон басе қилдим фидо ул ҳусн миръоти учун
Чун манга лутф шаҳ девонда муҳр
Байтул хазанға кирсам улустин қочиб даме
Не тонг ўлса фузун жамолу сафо
Даҳр аро ани дегил давлатманд
Чу Хайробод бандин ўзлукум бирла ясаб эрдим
Эрур орифқа ганжи файз етса
Жаҳон ганжиға шоҳ эрур аждаҳо
Айни рифқ айла гумон, фақрни анинг бирдур
Уй ичра ҳам китоба ҳам изора
Кимгаким қилдим вафо, ваҳким, жафо подош эди
Риёзи бўлса қози, бас, ажабдур
Ҳар иморатким туганди гарчи шўхедур жамил
Бизнинг иморат ичинда тузолган икки манор
Башар хайли анга мажбул эрурлар
Фалонға ажаб ҳол эрурким халойиқ
Хушксол ўлди бу йил ул навъким гард ичра эл
Бу ёз ўрдуда ел андоқ эсарким
Разм майдонидаким икки тарафдин аҳли ҳарб
Даҳр жўкиликларидин турфа иш
Хаттинг йўқ эрконида қочтинг онча мендинким
Сиймни сочқучи мингдин бирдур
Сафиҳ золим ила бўлма хон уза ҳамдаст
Муҳтасиб ҳар сори май тўкмакка борса шаҳр аро
Паҳлавон эрди менинг ёриму бир шўх анисим
Агар оқил эсанг, узгил жаҳон аҳлидин улфатким
Бордилар ёмғур дуосин қилғали аҳли риё
Юқори ўлтурурни ким тиласа
Шайхи муқри саловати вақтида эл
Нокасу ножинс авлодин киши бўлсун дебон
Фосиқ мену кофири ниҳони
Бу йил қазодин ажал даштиға хиром этти
Шарбати гар бўлди эрса оқибат
Қубур тавфи намозу ниёз боисидур
Ишида фард эрур Маҳмуд Сайёд
Тавозуъ яхши, аммо яхшироқдур
Қўюб аморату бебоклик биҳамдиллаҳ
Муаммолар
Муаммолар
Кўрсаткичлар
Кўрсаткичлар